ตุ๊กตาผี
ตอนที่ 9
“ฟ้าเลือกคนไม่ผิดจริงๆค่ะ แต่ระวังนะว่านายอติรุจเขาเป็นฝ่ายรักษาความปลอดภัย”
“คุ้มครองตัวมันเองให้ได้ก่อนเถอะ!”
พิชิตไม่หวั่นเรื่องอติรุจ มั่นใจว่าลูกน้องที่ตนจ้างจะทำงานสำเร็จ ผีนวลทิพย์ได้ยินทุกอย่างแผลงฤทธิ์ให้รถของสองผัวเมียแฉลบข้างทางพลางพึมพำอาฆาต
“ความผิดพลาดของฉันมีอย่างเดียวเท่านั้นคือเลือกคุณมาเป็นสามี”
ทั้งพิชิตและม่านฟ้าไม่คิดว่าเหตุการณ์รถแฉลบเป็นฝีมือผีนวลทิพย์ โทร.เรียกประกันรถมาจัดการ พิชิตหัวเสียไม่น้อย ม่านฟ้าขี้เกียจรองรับอารมณ์เลยปลีกตัวดื้อๆและนัดเจอเริงวุฒิเพราะแค้นใจที่พิชิตคิดรวบหัวรวบหางธนิดาม่านฟ้าเลยคิดแผนตลบหลังบอกเรื่องทั้งหมดให้
เริงวุฒิรู้เพื่อยืมมือเขาจัดการสั่งสอนพิชิต เริงวุฒิรู้ทันม่านฟ้าแต่ยอมร่วมมือเพราะอยากทำลายทิพย์พิมาน
“ผมจะไม่ยอมให้ไอ้พิชิตมันรวยได้หรอก”
“คุณจะทำยังไง”
“ถ้าใครสักคนควรได้รับรางวัลสารเลวแห่งชาติผมว่าไอ้พิชิตนี่แหละต้องได้รางวัลนี้ไป ระยำ! คิดจะปล้นบริษัทตัวเอง...ผมจะสั่งสอนมันด้วยการส่งคนไปปล้นมันอีกต่อหนึ่ง”
ม่านฟ้าสะใจมาก ไม่อินังขังขอบผลประโยชน์ของใครนอกจากตัวเอง
“คุณอยากได้อะไรก็เอาไปเถอะค่ะแต่ชุดฟอร์เอฟเวอร์เลิฟนั่นฟ้าขอนะคะ”
“จะเอาไปทำไมในเมื่อทั้งหมดก็เป็นของเราสองคนอยู่แล้ว”
“ฟ้าอยากได้...ตกลงตามนี้นะคะ”
พูดจบก็ขอตัวทันที ทิ้งเริงวุฒิให้มองตามนิ่งๆ ยิ้มร้ายเมื่อคิดว่าความปรารถนาให้ทิพย์พิมานล่มสลายจะเป็นจริงในไม่ช้า...แลกกับเครื่องเพชรชุดเดียวทำไมเขาจะให้ไม่ได้!
ooooooo
ม่านฟ้าเก็บเรื่องแผนตลบหลังของตนกับเริงวุฒิอย่างแนบเนียน ควงพิชิตไปหาอาจารย์สมิงเพื่อขอให้ช่วยกำจัดผีนวลทิพย์ไม่ให้ขัดขวางแผนการปล้นครั้งสำคัญ
อาจารย์สมิงแสยะยิ้มหลังฟังแผนการของลูกค้ารายใหญ่ทั้งสอง
“ผมจะเอาอีผีนวลทิพย์มาขังไว้เลยล่ะ ต่อไปจะไม่มีผีอยู่ในบ้านคุณสักตัวเดียว...แต่มีข้อแม้...”
ม่านฟ้าแหวไม่ไว้หน้า “เงินอีกล่ะสิ แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอ”
“อย่าดูถูกผม! ผมขอตะกรุดคืนหนึ่งดอก เสร็จงานแล้วจะคืนให้”
พิชิตไม่ยอมยกตะกรุดของตนให้อาจารย์สมิง
ผีธาดาซึ่งถูกจองจำในดวงตาปีศาจของอาจารย์สมิงเห็นและได้ยินทุกอย่าง โวยวายด้วยความเป็นห่วงนวลทิพย์
“อย่านะโว้ย อย่าทำอะไรทิพย์ ไอ้สมิง...อย่าทำอะไรเมียกู!”
อาจารย์สมิงตบหน้าอกตัวเองเพื่อปรามผีธาดา พิชิตกับม่านฟ้ามองท่าทางแปลกๆ ของหมอผีคนดัง
ด้วยแววตาสงสัยแต่ไม่สนใจมากเพราะกำลังตื่นเต้นจะกำจัดผีนวลทิพย์ได้
“จับผีนังทิพย์กับบริวารได้ต่อไปก็ไม่มีใครมาขวางเราได้ เรารวยกันคราวนี้แหละค่ะพิชิต”
