แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
ตอนที่ 34
บทที่ 34 เจอกันใหม่กับผีน่ะสิ!
กว่าจะจับยัยเด็กนี่ได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ คาดไม่ถึงว่าจะพังลงเช่นนี้?
เหลียงลี่หวาจะยอมได้อย่างไรแต่ว่าตอนนี้อาจาร์ยทุกคนได้เห็นและพิสูจน์แล้วว่าคะแนนสอบของเยี่ยหวันหวั่นเป็นของจริง เธอเองก็เข้าใจความสำคัญของคะแนนที่มีต่อโรงเรียน
สมควรตายนัก! ครั้งนี้ แปดสิบเปอร์เซ็นต์ไม่มีทางไล่เด็กคนนี้ไปได้แล้ว!
“ถ้าอย่างนั้นหนูอยากให้อาจารย์เหลียงขอโทษหนูไม่ใช่สิ่งที่ทำเกินไปใช่ไหมคะ?” เยี่ยหวันหวั่นไม่คิดจะยอมให้เรื่องจบง่ายๆ หรอก
“ฉันไม่มีทางขอโทษเป็นอันขาด!” เหลียงลี่หวาถลึงตาใส่เยี่ยหวันหวั่นอย่างดุดัน โมโหเสียจนทรวงอกขยับขึ้นลงอย่างแรง
หลิวเหวินป๋อกระแอมครั้งหนึ่ง เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจ “นักเรียนเยี่ยหวันหวั่น อาจาร์ยเหลียงเขาก็ทำเพื่อความถูกต้องยุติธรรมและระเบียบข้อบังคับของการสอบ ถึงได้ตั้งข้อสงสัยขึ้นมาอย่างสมเหตุสมผล เธอจะให้อาจารย์ดูไม่ดีได้อย่างไร?”
“อาจารย์เหลียงใส่ร้ายหนูต่อหน้าเพื่อนนักเรียนทั้งหมดโดยไม่ได้ตรวจสอบให้แน่ชัด เหยียดหยามความเป็นมนุษย์ของหนู หรือว่าคนที่ดูไม่ดีควรจะเป็นหนูอย่างนั้นเหรอคะ?”
“เดี๋ยวให้อาจารย์เหลียงพูดกับทุกคนในห้องให้ชัดเจน คืนความบริสุทธิ์ให้เธอก็พอแล้ว เรื่องนี้เอาตามนี้แหละ!” คาดไม่ถึงว่าหลิวเหวินป๋อจะปัดคำขอการขอโทษของเยี่ยหวันหวั่นแบบนี้
เยี่ยหวันหวั่นยิ้มเย็นมองผู้ชายที่อยู่ตรงข้าม และมองไปที่เหลียงลี่หวา พลันเอ่ยขึ้นช้าๆ “เมื่อหลายเดือนก่อน ในค่ำคืนที่มืดมิดลมพัดโกรก หนูเดินผ่านสวนต้นไม้เล็กๆ ของโรงเรียน เหมือนว่าจะเห็นอาจารย์เหลียง อ้อ ใช่แล้ว นอกจากอาจารย์เหลียงแล้วยังมีหลิว...”
ฟังมาถึงตรงนี้ สีหน้าเหลียงลี่หวาเปลี่ยนไปทันที รีบตัดบทเธอ “พอได้แล้ว ฉันรับปากว่าจะขอโทษ! เธอยังมีเรื่องอะไรอีกก็มาหาฉันเป็นการส่วนตัวเถอะ อย่าเสียเวลาอาจารย์คนอื่นๆ อีกเลย”
เหลียงลี่หวาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่า เยี่ยหวันหวั่นที่ไม่เคยปริปากบ่นขี้ขลาดตาขาวจะกล้ามากขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะเอาเรื่องนี้มาขู่เธอ!
เยี่ยหวันหวั่นย่อมรู้ดีว่าเหลียงลี่หวากำลังคิดอะไรอยู่ เธอไม่ยอมให้ผู้หญิงคนนี้รังแกเธอตามใจชอบเหมือนเมื่อก่อนหรอกนะ
เชื่อว่ามีเรื่องนี้เป็นจุดอ่อน อย่างไรเหลียงลี่หวาก็ต้องยั้งมือไว้บ้าง
หลิวเหวินป๋อก็ปาดเหงื่อ ท่าทีเปลี่ยนไปทันตาเห็น เอ่ยอย่างอ่อนโยน “นักเรียนเยี่ยหวันหวั่น อาจารย์เหลียงรับปากว่าจะขอโทษแล้ว ตอนนี้เธอพอใจแล้วใช่หรือไม่ เพียงแต่เรื่องมติการไล่ออก ตามกฏแล้วให้โอกาสเธอได้ก็จริง แต่การสังเกตการณ์ก็เป็นเรื่องจำเป็น หากเธอก่อเรื่องขึ้นในช่วงสังเกตการณ์นี้ กลัวว่าแม้แต่ฉันกับอาจารย์เหลียงก็ช่วยเธอไม่ได้ หวังว่าเธอจะเข้าใจในจุดนี้นะ”
“ทราบแล้วค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นเห็นคนดีด้วยเธอก็รับไว้
...
ไม่นาน เหลียงลี่หวาทำหน้าบึ้งกลับมาถึงชั้นเรียน เยี่ยหวันหวั่นก็เดินตามกลับมาอยู่ข้างหลัง
ในห้องเรียนพลัดเงียบสงัด สายตาทั้งหมดจับจ้องมาที่ตัวของเยี่ยหวันหวั่นอย่างอยากรู้อยากเห็น
เหลียงลี่หวาโมโหเสียจนเล็บจะจิกมือของเธอจนทะลุแล้ว แต่กลับทำได้แค่พูดขึ้นทีละคำว่า “นักเรียนทุกคน เมื่อครู่อาจารย์ทั้งหลายได้ทำการรวบรวมข้อสอบให้เยี่ยหวันหวั่นสอบใหม่อีกครั้งต่อหน้าเพื่อพิสูจน์แล้ว คะแนนสอบของเยี่ยหวันหวั่นเป็นของจริง เธอได้ที่หนึ่งของห้องจริง ก่อนหน้านี้อาจารย์ไม่ได้ตรวจสอบให้ดี เรื่องนี้ อาจารย์ขอกล่าวขอโทษนักเรียนเยี่ยหวันหวั่นตรงนี้ด้วย”
เยี่ยหวันหวั่นทำท่าทางไม่ใส่ใจ “ไม่เป็นไรค่ะ หวังว่าครั้งหน้าอาจารย์เหลียงอย่าได้ตัดสินคนจากภายนอกแบบนี้อีกนะคะ”
พริบตาที่กล่าวจบห้อง F ก็เกิดความวุ่นวายขึ้น
ในเมื่อบ๊วยของห้องกลับกลายเป็นที่หนึ่งของทั้งห้องอย่างกะทันหัน ไม่ว่าอย่างไรก็น่าตกใจเกินไป
“เยี่ยหวันหวั่นเป็นที่หนึ่งของห้องจริงๆ อย่างกับเห็นผีแหนะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า เมื่อกี้ใครพูดว่าถ้าเยี่ยหวันหวั่นสอบได้ที่หนึ่งของห้องจะไปกินขี้นะ? เมื่อกี้เธอพูดใช่ไหม?”
“ไอ้บ้า! เธอสิกินขี้!”
“ก็แค่คะแนนดีนิดหน่อยเอง มีอะไรยอดเยี่ยมนักหนา น่าเกลียดขนาดนี้ ถ้าคะแนนไม่ดีสักหน่อยเขาก็อย่ามีชีวิตอยู่อีกเลย”
“ยังคิดว่าในที่สุดก็ไม่ต้องเจอยัยตัวประหลาดนี่แล้ว คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ยังต้องทนต่อไปอีก”
...
เหลียงลี่หวาพยายามกลั้นความโกรธนี้ลงไปอย่างมาก แล้วเอ่ยต่อไปว่า “อันดับรายชื่อได้แจกให้พวกเธอทุกคนแล้ว ตอนนี้ทุกคนเปลี่ยนที่นั่งของตัวเองตามอันดับรายชื่อครั้งนี้ได้แล้ว”
ทันทีที่ได้ยินว่าต้องเปลี่ยนที่นั่ง ในห้องเรียนพลันเต็มไปด้วยเสียงโอดครวญ มีคนชอบก็มีคนเกลียด
ในที่สุดเธอก็แก้ไขด่านที่ยากด่านหนึ่งได้แล้ว อารมณ์ของเยี่ยหวันหวั่นดีไม่น้อย เก็บข้าวของตัวเองช้าๆ พลางโบกมือให้เพื่อนร่วมโต๊ะ “ไว้เจอกันใหม่นะ ซือเซี่ย ยินดีด้วย ในที่สุดก็ไม่ต้องเห็นใบหน้านี้ของฉันแล้ว”
มือของหนุ่มน้อยกำอันดับรายชื่อ เส้นเลือดสีเขียวใต้ผิวหนังเต้นอย่างรุนแรง เจอกันใหม่กับผีน่ะสิ!
หลังจากผ่านไปสิบกว่านาที ทุกคนก็ได้ขมักเขม่นปรับเปลี่ยนตำแหน่งที่นั่งกันใหม่เสร็จเรียบร้อยอย่างรวดเร็ว
จากนั้น สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่สองตำแหน่งของกลุ่มที่หนึ่งแถวแรกแปลกประหลาด
ตำแหน่งด้านซ้ายของแถวแรก เยี่ยหวันหวั่น
ตำแหน่งด้านขวาของแถวแรก ซือเซี่ย...
