แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี

บทที่ 101 บิดเบือนความจริง

ก่อนหน้านี้ตอนที่ซือเซี่ยเข้ามาช่วยเธอรับตบของเฉิงเสวี่ย เธอก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีแล้ว เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าจะเร็วขนาดนี้

เยี่ยหวั่นหวันเปิดกระทู้แสดงความคิดเห็นดู ทันใดนั้นก็เห็นกระทู้ยอดฮิตอยู่หน้าแรกในแถวที่เห็นเด่นชัดมาก “เรื่องที่ไม่พูดไม่ได้ของสาวอัปลักษณ์เบอร์หนึ่งกับเดือนโรงเรียนชิงเหอ”

‘สาวอัปลักษณ์’ กับ ‘เดือนโรงเรียน’ หัวข้อที่กระตุ้นสายตาแบบนี้ แค่เห็นก็ดึงดูดได้ดีมาก

กระทู้นั้นเขียนอธิบายอย่างละเอียดตั้งแต่เธอสอบได้ที่โหล่ครั้งนั้นเป็นต้นมา เขียนว่าเธอวางแผนเข้าใกล้ซือเซี่ยแต่ละขั้นตอนอย่างไร

จงใจสอบได้ที่โหล่เพื่อเข้าใกล้ซือเซี่ย ลอกข้อสอบให้ได้ที่หนึ่งของชั้นเพื่อเข้าใกล้ซือเซี่ยต่อ แล้วยังวางแผนโกงการเลือกสโนว์ไวท์ของซือเซี่ยอีก ตอนเรียนก็จงใจออดอ้อนและตามรังควาน...

ทั้งบทความนั้นไม่มีเหตุผลเลย ทั้งหมดคือการใส่ความ

เรื่องผลสอบนั้นมีครูทุกคนเป็นพยาน เหลียงลี่หวาก็ยอมรับแล้วว่าผลคะแนนเธอเป็นของจริง ส่วนการจับฉลาก เธอไม่มีโอกาสไปแตะต้องกล่องใส่ฉลากเลย จะโกงได้ยังไง ถ้าเธอตามรังควานซือเซี่ยจริง ตอนที่เหลียงลี่หวาจะเปลี่ยนคนในหอประชุมเล็กนั่น ทำไมซือเซี่ยถึงได้ออกหน้าแทนเธอ?

แต่เรื่องพวกนี้จะสำคัญอะไร ไม่มีใครสักคนที่จะมีใจคิดไปตรวจสอบเรื่องจริง มีแต่จะคอยรุมทึ้งฉีกกัดเธออย่างบ้าคลั่งเหมือนแร้งเห็นเนื้อเน่า

ใครใช้ให้ยัยอัปลักษณ์อย่างเธอโชคดีได้ใกล้ชิดหนุ่มหล่อของพวกเขาขนาดนี้ล่ะ มีหนุ่มหล่อออกหน้าแทนเธอได้ นี่เป็นอาชญากรรมที่เลวร้ายที่สุดแล้ว

รักหานเยี่ยที่สุด: [ฉันเป็นนักเรียนห้อง F ฉันเห็นกับตา ตอนเรียนยัยอัปลักษณ์นั่นตั้งใจถูไถกับตัวซือเซี่ย! น่ารังเกียจที่สุด!]

ชินจังไม่มีดินสอสี: [โอ้โหจริงเหรอเนี่ย! น่ารังเกียจเกินไปแล้ว! ยัยอัปลักษณ์นี่พิลึกมาก! สภาพเหมือนผีอย่างหล่อนไม่รู้จักหัดส่องกระจกดูตัวเองบ้างเลย ถึงกับกล้าอาจเอื้อมซือเซี่ย!]

เงาสะท้อนของมือซ้าย: [ดีที่หนุ่มหล่อนิสัยดีไม่ถือสาเธอ แล้วยังตำหนิว่าเป็นความผิดของตัวเองอีก! บ้าจริง หน้าตาแบบนั้นใครจะไปจูบลง? ถ้าเป็นฉัน ฉันคงอ้วกเอาข้าวมื้อคืนก่อนที่กินออกมาแล้วจริงนะ?]

บันทึกของเด็กซื่อ: [ครั้งที่แล้วก็บอกจะถอนตัวไม่ใช่เหรอ นี่ก็ยังไม่ไสหัวไปอีก! ประเมินแผนของยัยอัปลักษณ์นี่ต่ำไปจริงๆ!]

รักหานเยี่ยที่สุด: [หึๆ ถ้าไม่มีแผนจะเล่นปั่นหัวลูกพี่ใหญ่ของชิงเหอได้เหรอ? คนแบบนี้ควรจะไสหัวออกไปจากชิงเหอได้แล้ว!]

Timeless: [เยี่ยหวั่นหวันไสหัวออกไปจากชิงเหอซะ!]

.........

ท้ายกระทู้ เรื่องของหลิงตงก็โดนขุดคุ้ยออกมาด้วย แล้วให้ฉายาเธอเพิ่มอีกว่าภายนอกดูใสซื่อแต่ชอบเหยียบเรือสองแคม ใส่ความเธอจนอ่วมไปทั้งตัว

แต่ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องจริง เธอกลับอธิบายอะไรไม่ได้

จะอธิบายยังไง บอกว่าหลิงตงกับซือเซี่ยต่างก็ชอบเธอฝ่ายเดียว?

ถึงตอนนั้นกลัวว่าจะโดนถ่มน้ำลายใส่จนตายน่ะสิ!

“หวั่นหวัน เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? คนพวกนี้ทำเกินไปจริงๆ มาว่าเธอแบบนี้ได้ยังไง!” เฉินเมิ่งฉีทำท่าโกรธเคืองด้วยความไม่ยุติธรรม

เธอไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมจนถึงตอนนี้เยี่ยหวั่นหวันถึงยังมีชีวิตดีอยู่ ก่อนหน้านี้เธอส่งข้อความพวกนั้นไปก็ขึ้นโชว์ว่าอ่านแล้ว ซือเยี่ยหานเห็นแล้วแน่นอน

อีกฝ่ายไม่เพียงแต่อยู่อย่างสงบสุข อ่อยหลิงตงคนหนึ่งจบ แม้แต่ท่าทีของซือเซี่ยที่มีต่อหวันหวั่นก็ดูพิเศษมากขึ้นทุกที

เห็นสีหน้าเป็นห่วงของเฉินเมิ่งฉีแล้ว เยี่ยหวั่นหวันคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้มที่มุมปาก

‘รักหานเยี่ยที่สุด’ คนที่ตั้งกระทู้นี้ หรือคนที่ใส่ร้ายเธอสารพัดวิธีก็คือชื่อ ID ของเฉินเมิ่งฉี

รักหานเยี่ยที่สุด...

ID นี้ความหมายช่างลึกซึ้งเสียจริง...

หึ มาเล่นแสดงความเห็นในที่สาธารณะกับเธอ?

เดิมทีเธอคิดว่าจะเก็บของในมือไว้อีกหลายวัน แต่ตอนนี้เป็นเวลาเหมาะที่จะเอาออกมาใช้แล้ว