เสน่หามายา

“โมเน่ต์ให้เขาเข้ามาเองล่ะ แบงก์จะมาสอนโมเน่ต์ขับรถ”

เพลงพิณทักท้วงสรัลยังไม่อนุญาตให้ขับรถไม่ใช่หรือ เนื่องจากเธอยังเด็กเกินกว่าจะขับรถเอง เธอไล่ให้เพลงพิณไปแก้ตัวเรื่องเมื่อคืนให้สำเร็จก่อนดีกว่าไหม แล้วค่อยมาสั่งสอนเธอ ก่อนจะพากันออกไป...

ทันทีที่รู้เรื่องราวจากเพลงพิณ แดเนียลแนะให้รีบไปเคลียร์กับสรัล อย่าปล่อยให้เรื่องคาราคาซังแบบนี้ ยิ่งเมียเก่าไปทำคะแนนถึงบริษัท ยิ่งปล่อยไว้ไม่ได้ เพลงพิณเห็นด้วย คงต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง...

ในเวลาไล่เลี่ยกัน ลีโอพาน้ำขิงมายังคอนโดฯที่พักของเขาซึ่งเขาเอาไว้หลบมาวาดรูปที่ตัวเองรัก แล้วเอาภาพฝีมือตัวเองมาอวด เธอเห็นยังมีอีกภาพหนึ่งวางอยู่บนขาตั้งมีผ้าคลุมไว้จัดแจงจะไปเปิดดู เขารีบเอาภาพนั้นหลบ ไม่ยอมให้ดู น้ำขิงแกล้งทำเป็นไม่สนใจ ชวนเขาคุยเรื่องภาพวาดภาพอื่น

“คุณวาดรูปตั้งเยอะแยะแบบนี้ น่าจะเอาออกมาโชว์บ้างนะ”

“คุณว่ารูปของผมสวยพอจะเอาออกมาโชว์ใครเหรอ”

น้ำขิงมั่นใจว่ารูปเหล่านี้สวยพอ ทั้งคู่คุยกันเรื่องภาพวาดของลีโออย่างถูกคอ น้ำขิงทนความอยากรู้อยากเห็นไม่ไหว ออกอุบายให้เขาเติมเครื่องดื่มให้ พอเขาคล้อยหลังเท่านั้น เธอรีบไปหยิบภาพนั้นมาดูถึงได้เห็นว่าเป็นรูปวาดของตัวเอง เขากลับมาเจอเธอกำลังดูรูปอยู่ จัดแจงจะยกให้

“ฉันว่ามันควรจะอยู่ด้วยกันนะเผื่อคุณอยากแสดงงานจะได้ไม่ลืมเอารูปฉันไปจัดแสดงด้วย”

ooooooo