เสน่หามายา

เพลงพิณยังไม่ยอมแพ้ ตามไปเตือนกัสโซ่ถึงบริษัทแห่งใหม่ให้ระวังแบงก์ไว้ให้ดี เท่าที่เธอรู้ แบงก์ไม่เคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน นอกจากจะไม่ฟังคำเตือนแล้ว เขายังต่อว่าเธอที่คิดว่าเขาโง่ให้แบงก์หลอก เธออยากรู้ว่าแบงก์ทำอะไรให้เขาถึงได้ไว้ใจนัก

“คุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอก แต่ธุรกิจผมโตอย่างก้าวกระโดดในเวลาสั้นๆแบบนี้ มันก็เป็นเพราะแบงก์ด้วย เข้าใจแล้วใช่ไหม” กัสโซ่พูดจบ เดินไปคุยกับอินทีเรียต่อ...

ด้านแบงก์กลับมาที่คอนโดฯที่พักของแคทอย่างหัวเสีย บ่นอุบทำไมถึงซวยอย่างนี้ไปเจอสรัลไล่ตะเพิดออกมาราวกับเป็นหมูเป็นหมาแถมถูกด่าต่อหน้าโมเน่ต์อีกต่างหาก แคทไม่เห็นว่าเขาจะต้องแคร์อะไรในเมื่อเขาแค่จะฟันเด็กนั่นแล้วทิ้งไม่ใช่หรือ แบงก์สีหน้าลังเลอย่างเห็นได้ชัด

“หรือคุณคิดจะจริงจัง อยากไปเป็นลูกเขยบ้านนั้น”

จังหวะนั้นมีสายเรียกเข้ามือถือของแคท เธอ

ออกไปรับสายที่ระเบียงห้อง สรัลโทร.มาขอบใจที่เธอโทร.มาเตือนเรื่องแบงก์ไม่อย่างนั้นท่านก็ไม่รู้ว่าลูกสาวยังคบหาอยู่กับผู้ชายคนนี้ เธอแค่เห็นสองคนนั่นอยู่ด้วยกันก็เลยสงสัยว่าสองคนจะยังคบกันอยู่ แคทมัวแต่คุยสายไม่ทันเห็นแบงก์แอบฟังอยู่โดยตลอด

ooooooo

โมเน่ต์โกรธเรื่องเมื่อวานมาก มาดักเล่นงานกัสโซ่ก่อนจะไปทำงาน หาว่าเขาเอาเรื่องแบงก์ไปฟ้องพ่อ เขาปฏิเสธว่าไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ตั้งข้อสังเกตว่าอาจจะเป็นยัยแม่เลี้ยงเป็นคนเอาไปฟ้อง ตนเห็นเธอชอบยุ่งไปทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องของตน โมเน่ต์นิ่งเงียบไปแต่ข้างในยังเดือดปุดๆอยู่

“รู้อย่างนี้ก็ดีแล้ว วันนี้พี่เจอแบงก์จะได้พูดกัน

รู้เรื่อง เขาคงโมโหมากที่โดนพ่อตะเพิดไปแบบนั้น”...

แบงก์รู้ซึ้งถึงความร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ของแคท ตัดสินใจเก็บข้าวของใส่กระเป๋าเดินทางจะหนีไป

คนเดียวไม่พ่วงเธอไปด้วย ครั้นแคทมาเห็นเข้ามองงงๆว่าจะไปไหน เขาโกหกว่าเป็นห่วงบ้านไม่ได้กลับนานแล้วขอกลับไปดู แคทไม่ได้ติดใจสงสัยอะไรปล่อยให้เขาเก็บของต่อจนเสร็จ

“เดี๋ยวบ่ายๆผมจะกลับมานะ”

แคทยิ้มให้โดยไม่ล่วงรู้เลยว่าแบงก์ไปแล้วไปลับไม่กลับมาหาเธออีก...

ฝ่ายกัสโซ่เริ่มใจไม่ดี โทร.หาแบงก์ไม่มีใครรับสาย แต่สีหน้าผ่อนคลายเมื่อเห็นเขามาที่ออฟฟิศ

กัสโซ่ต่อว่าว่าปิดมือถือทำไม เขาไม่ได้ปิดแต่แบตฯหมด แล้วชวนกัสโซ่คุยเรื่องโมเน่ต์เพื่อเบนความสนใจก่อนจะหยิบเอกสารบางอย่างมาให้เซ็น แถมเร่งอีกต่างหากอ้างลูกทีมของเขารออยู่ กัสโซ่หลงกลเซ็นโดยไม่ได้อ่าน...

ลีโอเอาขนมฝีมือแม่น้ำขิงมาฝากอลิส ตอนที่สรัลเดินหน้าเครียดเข้ามาขอคุยกับเธอเรื่องลูกสาวของเราที่ห้องประชุม แล้วเดินนำเธอออกมา เมื่อได้อยู่กันตามลำพัง สรัลเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง อลิสตำหนิเขาที่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไปได้ทั้งที่ไม่มีอะไร สรัลโวยไม่มีอะไรได้อย่างไร อย่าคิดว่าเธอใช้แบงก์มาป่วนเพลงพิณได้แล้วจะควบคุมมันได้ เขาไม่อยากให้คนพรรค์นี้

มาเกี่ยวข้องกับลูกสาวของเรา

“ที่ฉันไม่คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่ก็เพราะฉันรู้เรื่องนี้มานานแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ไม่เห็นว่าลูกจะเสียท่าเลย”

สรัลต่อว่าอลิสที่ให้ท้ายลูกถึงได้เตลิดเอาไม่อยู่ เธอตัดรำคาญอาสาจะคุยกับลูกเรื่องนี้เอง...