เสน่หามายา

“กลับไปที่ร้านเถอะ เสร็จธุระแล้วเดี๋ยวผมกลับไปเอง” กัสโซ่เห็นน้ำขิงลังเล “คุณเคยบอกว่าผมต้องหัดดูแลตัวเองไม่ใช่เหรอ” พูดจบเขาเปิดประตูห้องน้ำเข็นรถเข็นเข้าไปเอง น้ำขิงรอจนประตูปิดจึงเดินกลับไปหา อลิสที่ร้านอาหาร ระหว่างทางเจอลีโอพอดี ก็เลยเดินไปด้วยกัน เธอเห็นร้านขายกล้องถ่ายรูปอดหยุดดูไม่ได้

“กล้องรุ่นใหม่หน้าตามันเป็นอย่างนี้นี่เอง...อุ้ย ราคาแพงจัง” บ่นจบน้ำขิงเดินต่อไป โดยไม่รู้ว่าลีโอจับตาดูอยู่ มองไปที่กล้องรุ่นที่เธอสนใจก่อนจะเดินตามเธอไป...

ในระหว่างที่กัสโซ่ทำท่าจะเข็นรถเข็นลงบันไดเลื่อนกลางห้างฯ แบงก์เข้ามาคว้ารถไว้ อาสาจะเข็นรถพาเขาไปส่งที่ร้านอาหารให้ กัสโซ่อยากจะบีบคอมันให้ตายคามือให้สาสมกับที่มันทำกับเขาเอาไว้ แต่ไม่สามารถทำได้ ตวาดใส่ว่าต้องการอะไรกันแน่ แบงก์แค่อยากสนุกถ้ารู้ว่ามีเรื่องสนุกรออยู่ป่านนี้กลับมานานแล้ว กัสโซ่ขู่หากแบงก์คิดจะมาวุ่นวายกับน้องสาวของเขาได้เห็นดีกันแน่

“นายสั่งให้โมเน่ต์เขาเลิกยุ่งกับฉันได้ไหมล่ะ นายคงต้องพยายามมากเลยนะ” แบงก์เข็นรถเข็นพา

กัสโซ่มาถึงหน้าร้านอาหาร เดินมายิ้มเย้ยใส่หน้า บอกเขาว่าอย่าคิดสั้นอีกไม่มีเขาตนก็คงหมดสนุก แล้วผละจากไป กัสโซ่รีบโทร.บอกพ่อว่าเจอแบงก์ที่ห้างฯ กลัวว่าที่มันกลับมาครั้งนี้เพื่อจะทำเรื่องเลวร้ายกับโมเน่ต์ สรัลเชื่อว่าเธอไม่ไปยุ่งกับมันเพราะรู้ว่ามันทำอะไรไว้กับเขากับครอบครัวของเรา กัสโซ่ไม่มั่นใจโมเน่ต์สักเท่าไหร่นัก

“น้องคงไม่กล้าปิดบังพ่อ ไม่ต้องห่วงพ่อจะคุยกับน้องเอง” สรัลวางสายสีหน้าเป็นกังวล...

ด้านแบงก์รอจนลีโอกับน้ำขิงที่เข้ามาทักทายโมเน่ต์ไปแล้วจึงเดินเข้าไปหา โมเน่ต์ต่อว่าเขาไหนว่าจะตามมาจับผิดแคท ตกลงเขาตั้งใจจะมาป่วนใครกันแน่ เขากลับย้อนถามเธอคิดว่าเขาอยากจะป่วนใครหรือ

“ผมไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวคุณจะโดนสงสัยไปด้วย กินข้าวกับพี่ชายคุณให้อร่อยนะ”

โมเน่ต์มองตามแบงก์ที่เดินจากไปอย่างไม่แน่ใจ นี่ตัวเองทำอะไรพลาดไปหรือเปล่า...

เมื่อได้อยู่ตามลำพังกับน้องสาว กัสโซ่ถามอย่างไม่อ้อมค้อมว่าแบงก์กลับมาหาเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอแปลกใจเขารู้ได้อย่างไร เขาเจอมันตอนเราไปกินข้าวกับแม่ มันมาหาเธอใช่ไหม โมเน่ต์ยอมรับว่าใช่ แบงก์บอกว่าจะมาป่วนแคท เธอก็เลยให้มาด้วย กัสโซ่เล่าให้ฟังว่าแบงก์เข้ามาพูดเยาะเย้ยเขาต่างๆนานา มันตั้งใจจะปั่นหัวเราสองคนพี่น้อง รู้แบบนี้แล้วเธอยังแน่ใจอีกไหมว่าจะตามคนอย่างมันทัน

“แล้วจะให้โมเน่ต์ปล่อยให้เขาลอยนวลไปโดยไม่ทำอะไรเหรอ”

กัสโซ่ตกใจที่น้องสาวคิดจะแก้แค้นไอ้คนชั่วนั่น พยายามขอร้องให้เธอเปลี่ยนใจ ด้วยกลัวจะพลาดเหมือนที่ตัวเองพลาด ขอให้เธออยู่ห่างๆมันไว้เป็นดีที่สุด เธอรับรู้ถึงความหวังดีของเขาแต่จะทำตามหรือเปล่าเป็นอีกเรื่องหนึ่ง บอกให้เขาตั้งใจทำกายภาพไปดีกว่าจะได้กลับมาเดินได้ไม่ต้องเป็นภาระคนอื่น แล้วผละจากไป กัสโซ่ทุบขาตัวเองด้วยความเจ็บใจที่ตัวเองไร้ค่าทำอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง...

ในเมื่อแบงก์เปิดเผยตัวให้กัสโซ่เห็นเท่ากับทรยศต่อความไว้วางใจที่มีให้ โมเน่ต์จึงไล่ตะเพิดเขาไปไกลๆไม่อยากเห็นหน้าเขาอีก แบงก์ถามย้ำแน่ใจหรือว่าต้องการอย่างนี้ เธอพยักหน้ารับคำแม้จะฝืนใจตัวเองก็ตาม

ooooooo