พรายพิฆาต
ตอนที่ 9
ผมว่าคุณรีบพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้ยังมีงานต้องทำ” หงวนตัดบทแล้วผละไป ทิ้งให้สนธยาครุ่นคิดสับสนและสงสัยกับหลายสิ่งในใจตนเอง
ooooooo
คืนนั้นเฮนรี่สนุกสนานเป็นพิเศษ แต่จู่ๆความสนุกก็หยุดชะงักลงเมื่อแจ๊สมินปรากฏตัวพร้อมปืนในช่วงเวลาที่เฮนรี่กำลังจะระเริงรักกับหญิงสาวภายในห้องนอน
แจ๊สมินถือปืนป้องกันตัวตลอดเวลา บอกเฮนรี่ว่าต้องการคุยกับเขาประสาพี่น้อง หญิงสาวจึงถอยกรูดด้วยความกลัว
“แกต้องการคุยอะไร”
“ฉันว่าถึงเวลาที่เราต้องวางมือได้แล้ว”
“พูดเป็นเล่น”
“ไม่ได้พูดเล่น ป๊าก็ตายไปแล้ว ไม่จำเป็นที่เราต้องทำงานแบบนี้ต่อ ร่วมมือกันจัดการกับวังเฟยหลงแล้วกลับไปใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาไม่ต้องมือเปื้อนเลือดอีก”
“ไม่! ฉันรอคอยเวลานี้มาทั้งชีวิต เวลาที่จะขึ้นมาเป็นใหญ่แทนวังเฟยหลง ฉันไม่ยอมเสียมันไปหรอก”
“ถ้าอย่างนั้นเราคงต้องเป็นศัตรูกัน แต่ยังไงฉันก็ถือว่าได้มาพูดกับพี่แล้ว...ลาก่อน”
แจ๊สมินหนีหายไปอย่างรวดเร็วจนเฮนรี่ตามไม่ทัน แต่หันกลับมาจ้วงแทงหญิงสาวโชคร้ายที่ได้ยินการสนทนาระหว่างเขากับน้องสาวทั้งหมดตายอย่างโหดเหี้ยม...
รุ่งขึ้นเชิดวุธขออนุญาตผู้บังคับบัญชาพาลูกทีมเข้าค้นตึกที่คาดว่าจะเป็นที่ตั้งขององค์กรพรายดำซึ่งพวกเขาเคยบุกไปแล้วครั้งหนึ่ง
“แต่ก็ไม่เจออะไรผิดปกติไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ครับ”
“แล้วทำไมถึงยังมั่นใจว่าจะเอาผิดเขาได้”
“ผมไม่ได้มั่นใจว่าจะพบหลักฐานอะไร แต่ผมมั่นใจว่าบริษัทนี้เป็นส่วนหนึ่งขององค์กรพรายดำ ถ้าเราไม่รีบหยุดพวกเขา ทั้งโลกจะต้องหายนะ”
อาทิตย์นิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนตัดสินใจอนุญาต แต่เมื่อเชิดวุธกับลูกทีมเข้าตรวจค้นตึกนั้น ปรากฏว่าต้องพบกับความผิดหวังเพราะทุกชั้นไม่มีคนทำงานแม้แต่คนเดียว สภาพไม่ต่างจากตึกร้าง มีเพียง รปภ.ไม่กี่คนดูแลอยู่
“ทีนี้เราจะเอาไงกันต่อล่ะพี่วุธ” เชษฐ์ถาม
“ยังนึกไม่ออกเหมือนกัน เอาเป็นว่าวันนี้แยกย้ายกันไปพักก่อน พวกเราเหนื่อยกันมามากแล้ว”
เชษฐ์กับรุ้งยอมกลับไป เชิดวุธนั่งจมอยู่กับความเครียด แต่แล้วพรานก็ปรากฏตัว ถามเย้าว่ากำลังคิดถึงตนอยู่ใช่ไหม
“ฉันอยากจะจับแกมากกว่า ทุกอย่างพังพินาศก็เพราะแก แกเป็นคนลากสนธยาเข้ามา ทั้งๆที่ฉันพยายามกันเธอออกไปแล้ว”
“แปลว่าสารวัตรมั่นใจว่าคุณสนธยาเป็นคนสร้างสายลับล่องหนขึ้นมา”
“ใช่! แล้วก็เป็นไปได้ว่าสายลับล่องหนอาจเป็นแก พราน จอมภูต”
“รู้สึกว่าสารวัตรจะเชื่อข่าวมากไปหน่อยแล้วนะครับ นักข่าวพวกนี้ก็แปลก ผมดังของผมอยู่แล้ว ดั๊นจะให้ดังขึ้นอีก ในฐานะสายลับล่องหน”
“พิสูจน์สิว่าแกไม่ใช่สายลับล่องหน”
