พรายพิฆาต
ตอนที่ 9
แจ๊สมินมาไหว้ศพพ่อที่สุสานโดยมีพราน มาด้วย สองคนไม่รู้ว่าพวกเฮนรี่มาก่อนหน้านี้และซุ่มจับตาดูอยู่ จนกระทั่งกลับถึงที่พักแล้วพรานเห็นโดรนแมลงที่เกาะรถมาจึงรู้ว่าโดนติดตาม
พรานจัดการกับโดรนแมลงแล้วเร่งแจ๊สมินให้รีบหนีก่อนที่พวกเฮนรี่จะมา แต่ช้าไปเสียแล้วเพราะแค่เปิดประตูบ้านระเบิดก็ดังตูมใส่พรานจนสลบ ส่วนแจ๊สมินโดนเฮนรี่บังคับให้ส่งหีบใส่อัญมณีมาแล้วเขาจะไว้ชีวิต
แจ๊สมินเป็นห่วงพรานมากกว่าอัญมณี เธอยินดีให้แต่มีข้อแม้ว่าเธอกับพรานต้องได้ขึ้นรถก่อน เฮนรี่เห็นแก่ความเป็นพี่น้องจึงตกลง แต่ถ้าแจ๊สมินตุกติกก็ให้ฟอกซ์ที่ถือระเบิดอยู่จัดการได้เลย
ในที่สุดแจ๊สมินก็พาพรานออกไปได้ ส่วนเฮนรี่ได้อัญมณีที่ต้องการแล้วรีบโทร.บอกหงวนที่รอคอยของสิ่งนี้อยู่เพื่อให้สนธยาใช้ในการทดลอง โดยหงวนได้เตรียมผู้ช่วยไว้ให้เธออีกสองคนคือหนุ่มสาวอายุยังน้อยซึ่งท่าทางเหมือนหุ่นยนต์ ชื่อก็แปลกประหลาดราวกับรหัสอะไรสักอย่าง 222 กับ 223
ด้านแจ๊สมินที่พาพรานหนีไป เธอตัดสินใจพักที่โรงแรมเล็กๆแห่งหนึ่งและได้รู้ความจริงว่าพรานก็คือคนคนเดียวกับศรศิลป์นั่นเอง เมื่อเขาฟื้นขึ้นมาจึงมีการซักถามกันขึ้น
“ทำไมคะ ทำไมศรศิลป์ สรชัย ถึงได้มาเป็น พราน จอมภูต”
ศรศิลป์นิ่งคิดทบทวนความหลัง แล้วเริ่มเล่าช้าๆ “ผมเคยเป็นตำรวจ ภารกิจที่ได้รับมอบหมายคือการสืบหาว่าวังเฟยหลงเป็นใคร ผมทำงานนี้ร่วมกับปรายฟ้า”
“ปรายฟ้า?”
“ใช่...ปรายฟ้าเป็นทั้งบัดดี้และคนรักของผม แล้วเพราะงานนี้ปรายฟ้าถึงต้องจบชีวิต”
ศรศิลป์ยังจำเหตุการณ์วันนั้นได้ติดตา เขาเล่าออกมาด้วยความเศร้าสะเทือนใจ พวกพรายดำฆ่าปรายฟ้าอย่างโหดเหี้ยมด้วยกระสุนปืนนับไม่ถ้วนที่รัวเข้าใส่ร่าง ทั้งที่เธอกำลังจะบอกเขาว่าวังเฟยหลงคือใคร
“ผมไม่มีวันให้อภัยทุกคนที่เกี่ยวข้องกับการตายของปรายฟ้า โดยเฉพาะวังเฟยหลง”
“แต่คุณเป็นตำรวจก็ดีอยู่แล้วนี่ ถ้าคิดจะจัดการกับวังเฟยหลง ไม่เห็นต้องข้ามเส้นมาเป็นอาชญากรอย่างพวกฉันเลย”
“จำเป็นสิครับ เพราะอะไรรู้ไหม เพราะอำนาจของตำรวจมีแค่เท่าที่กฎหมายกำหนด แต่อำนาจของพราน จอมภูต ไม่มีขีดจำกัด”
“เพราะอย่างนี้เองคุณถึงใช้ชื่อว่าพราน...ปกติงานของพรานคือการล่าสัตว์ แต่สำหรับพราน จอมภูต งานของคุณคือการล่าพวกพรายดำ”
“พวกพรายดำมันก็สัตว์ดีๆนี่เอง”
“นี่คุณนับรวมฉันไว้ในพวกนั้นด้วยหรือเปล่าเนี่ย”
“แต่ก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว”
