ตอนที่ 9
“ใครจะรู้ อาชญากรอย่างพราน จอมภูต ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น ขอแค่เงินถึง”
“อาชญากรคนอื่นอาจจะใช่ แต่พราน จอมภูต เป็นข้อยกเว้นครับ”
“เอาเถอะ ผมเบื่อจะเถียงกับคุณแล้ว แต่สำหรับคลิปนี่แจ้งไปทางธนาคารว่าอย่าเพิ่งนำออกเผยแพร่เด็ดขาด”
“ไม่ทันแล้วล่ะค่ะ คลิปหลุดไปถึงนักข่าวได้พักใหญ่ๆแล้ว”
อาทิตย์และเชิดวุธต่างหนักใจ...แต่ฟอกซ์มนุษย์ล่องหนคนแรกของพรายดำกำลังเซ็งมากเมื่อผู้ประกาศข่าวรายงานผ่านหน้าจอโทรทัศน์ว่า
“แม้ภาพจากกล้องวงจรปิดจะปรากฏร่างผู้ก่อเหตุเพียงช่วงสั้นๆ แต่ก็ทำให้หลายคนเชื่อว่ามนุษย์ล่องหนเป็นคนคนเดียวกับอาชญากรลึกลับผู้มีนามว่าพราน จอมภูต”
“โธ่...อุตส่าห์ทำงานชิ้นโบแดงทั้งที ไอ้พราน จอมภูต ดันได้ชื่อไปเต็มๆ”
“คิดอะไรมาก แบบนี้สิดี ตำรวจจะได้ช่วยเราเล่นงานไอ้พราน จอมภูต โดยที่เราไม่ต้องเหนื่อย” เดชาปลอบใจฟอกซ์ ขณะที่เฮนรี่โอบสาวๆเข้ามาหน้าระรื่น ชวนสองหนุ่มฉลองกันให้สุดๆกับความสำเร็จอยู่ภายในบ้านพักของแจ๊สมินที่ใหญ่โตกว้างขวาง
ทางด้านด็อกเตอร์วิมที่อยู่ในห้องลับของพรานก็กำลังติดตามข่าวใหญ่นี้อยู่เหมือนกัน
“เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่เพียงสร้างความตื่นตระหนกให้หลายหน่วยงานในเรื่องของความปลอดภัยจากอาชญากรรมไซเบอร์เท่านั้น แต่ยังนำมาซึ่งเสียงฮือฮาในแวดวงวิทยาศาสตร์ทั่วโลก ว่าเป็นไปได้หรือที่โลกเราจะมีมนุษย์ล่องหนเหมือนในนิยายวิทยาศาสตร์”
ด็อกเตอร์วิมเห็นการรายงานข่าวอย่างนั้นก็รู้สึกแย่มากๆ พอดีพรานเข้ามา เขาเข้าใจความรู้สึกของด็อกเตอร์วิม จึงเอ่ยปากขอโทษ แต่กลับโดนต่อว่าอย่างฉุนเฉียว
“ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้ ไหนบอกว่าจะช่วยลูกสาวฉันมาจากพวกนั้นไง แล้วนี่อะไรกัน ไม่แค่ไม่ช่วย คุณยังปล่อยให้สนธยาทำงานให้กับพวกมันด้วย”
“ผมจะหาทางแก้ไขทุกอย่างเอง”
“ไม่! มันสายเกินกว่าที่จะแก้อะไรได้แล้วสิ่งเดียวที่ฉันต้องการในเวลานี้คือลูกสาวฉัน”
“ครับ ผมจะพยายาม” พรานตอบรับทั้งที่หนักใจ
เวลานั้นเองในห้องทดลอง สนธยากำลังโดนหงวนบีบบังคับตามคำสั่งของวังเฟยหลงที่ต้องการให้เธอพัฒนาสูตรน้ำยาล่องหนให้คงสภาพล่องหนได้นานกว่านี้ พอเธอปฏิเสธ หงวนก็เอาชีวิตเชิดวุธมาต่อรองอีกเหมือนเดิม
“คุณไม่มีทางเลือก หรือคุณจะยอมแลกกับชีวิตสารวัตรเชิดวุธ ที่จริงผมก็แปลกใจนะ เพราะที่ผ่านมาคุณดูเหมือนไม่ได้รักเขา แต่คุณกลับยอมทำงานให้เราเพื่อรักษาชีวิตเขาไว้”
“ยังไงเชิดวุธก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันฉันปล่อยให้เขาตายไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้หรอก”
“สารวัตรเชิดวุธคงดีใจนะที่มีคุณเป็นเพื่อน...










