พรายพิฆาต

โชคดีที่พวกเชิดวุธบุกเข้ามาในฐานลับพรายดำได้ด้วยความช่วยเหลือของพรานกับแจ๊สมิน แล้วจัดการตัดไฟในอาคารนั้นทั้งหมดเพื่อสกัดการทำงานของพวกแฮกเกอร์ เมื่อไฟดับ ระบบต่างๆก็ทำงานต่อไม่ได้รวมทั้งระบบล็อกห้องด้วย เฮนรี่กับสายลับล่องหนหนีออกมาได้ แต่ก็ไม่รอดพ้นจากพรานและแจ๊สมินที่เข้ามาขวางไว้

พรานต่อสู้กับสายลับล่องหน ขณะที่แจ๊สมินสู้กับเฮนรี่ และครั้งนี้เฮนรี่ต้องจบชีวิตลง ส่วนเดชากับหงวนรวมทั้งสายลับต่างชาติก็ไม่มีใครรอดสักคน

แม้ทุกคนจะสกัดขัดขวางพวกพรายดำได้สำเร็จ หน่วยงานสำคัญต่างๆไม่เกิดความเสียหาย แต่ตัวการสำคัญอย่างวังเฟยหลงก็ยังลอยนวล ซึ่งศรศิลป์บอกแจ๊สมินว่า ถ้ายังจัดการกับคนคนนี้ไม่ได้ เขาไม่มีวันนอนหลับสนิท

“หลังจากวันนั้นเขาก็หายตัวไปเลย เหมือนว่าเขาจะหยุดทุกอย่างแล้ว แต่ผมไม่เชื่อหรอกว่าคนอย่างเขาจะยอมหยุดจริงๆ เขาคงแค่รอเวลาที่จะสั่งสมกำลังขึ้นมาใหม่อีกครั้ง เพื่อที่จะกลับมายิ่งใหญ่เหมือนเดิม”

“แต่ไม่ว่ายังไง เราก็ไม่มีทางหาเขาเจอ เพราะต่อให้คนทั้งโลกก็มีแค่คนคนเดียวที่รู้ว่าใครคือวังเฟยหลง นั่นก็คือตัวเขาเอง”

“ไม่หรอก ผมว่าเราเข้าใกล้เขามากแล้ว เหลืออีกแค่นิดเดียวเท่านั้น”

“เข้าใกล้มากแล้วเหรอ หรือว่า...ที่ซ่อนตัวของวังเฟยหลงจะไม่ได้เป็นแค่กับดัก เขาหลอกให้เราคิดว่าที่นั่นไม่ใช่ แต่จริงๆแล้วเขาอยู่ที่นั่นมาตลอด”

ศรศิลป์มองหน้าแจ๊สมินและคิดตามอย่างเห็นด้วย ดังนั้นสองคนจึงกลับไปที่มูลนิธิของอำพลอีกครั้ง รุกล้ำเข้าไปถึงห้องที่เคยเกิดเรื่อง แต่บัดนี้ไม่มีใครอยู่เลย มีเพียงเศษซากเหตุการณ์ครั้งก่อนที่พังพินาศ ศรศิลป์มาในคราบพราน จอมภูต เขาเตือนแจ๊สมินให้ระวังมากๆ ในจำนวนห้องทั้งหมดในที่นี้อาจมีห้องลับที่เป็นที่ซ่อนตัววังเฟยหลงซึ่งสร้างไว้เป็นกับดัก ในนั้นอาจมีแก๊สพิษอีกก็ได้

และแล้วสองคนก็เจอห้องลับจนได้ สำรวจรอบๆแล้วมั่นใจว่าวังเฟยหลงซ่อนห้องนี้ไว้หลายชั้น จนแม้แต่พวกสมุนที่คอยคุ้มกันด้านนอกก็ไม่มีใครรู้ว่ามีห้องนี้ซ่อนอยู่

“ไม่เคยมีใครเข้ามาในห้องนี้...สุดยอดไปเลย”

“สุดยอดยังไงเหรอ”

“ก็ถ้ามีแค่วังเฟยหลงที่เข้ามาในห้องนี้ได้ ร่องรอยต่างๆก็ต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น ถ้าเราหาเจอก็ไม่มีทางผิดตัวแน่”

“แล้วถ้าเขาสวมถุงมือตลอดเวลาที่อยู่ในห้องนี้ล่ะ”

“เดี๋ยวก็รู้”