ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"
ตอนที่ 3
อ่องเสียใจมากไปเล่าให้ย่าพุดฟัง ถามว่าตนทำผิดใช่ไหม ตนเป็นคนทำร้ายรงค์ใช่ไหม ย่าพุดลูบหัวอ่องที่ซบตักอย่างห่วงใย ให้กำลังใจว่า
“ความผิดของพ่อแม่คือรักอย่างไร้เหตุผลเท่านั้นเอง ต่อไปนี้เอ็งก็ต้องใช้เหตุและผลให้มากกว่าอารมณ์และความรู้สึก มันอาจจะใช้เวลานานพอสมควร กว่า
ณรงค์มันจะเข้าใจและคิดได้ แต่เชื่อย่านะอ่อง ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการเริ่มต้นใหม่ วันนี้อาจจะแย่ที่สุด แต่วันนี้เวลานี้กำลังจะผ่านไป เรื่องดีหรือร้ายแค่ไหนเดี๋ยวมันก็ต้องผ่านไป ทำใจให้เข้มแข็งนะลูก อย่ายอมแพ้”
อ่องซึ้งในความรักห่วงใยของย่าพุดจนน้ำตาซึม ย่าปลอบให้เข้มแข็ง พูดติดตลกให้อ่องผ่อนคลายว่าเดี๋ยวเจ้าพิมกลับมาเห็นจะถูกหัวเราะเยาะเอา ถ้าไม่สบายใจก็มาไหว้พระกันก่อน อ่องถามว่าพระช่วยได้เหรอ
“ท่านช่วยให้เราสมหวังในสิ่งที่เราขอไม่ได้หรอกอ่อง แต่ท่านช่วยให้เราสงบขึ้น จิตใจสงบขึ้น ไม่ฟุ้งซ่านจะทำให้เราคิดอะไรได้ดีกว่านะอ่อง”
ที่โรงงานร้าง ป๋องเอารถสำหรับแข่งเดิมพันมาสองคัน เอถามเพชรว่าแน่ใจหรือว่าจะเอาชนะพวกมันได้ เพชรพยักหน้าบอกว่าทั้งสองคันเครื่องดีมาก
“ดี...เพราะถ้าข้าชนะ ข้าก็จะอยู่ที่นี่แบบไม่ต้องก้มหัวให้ใครอีกแล้ว” เอกระหยิ่ม
ทันใดนั้นมีเสียงคนวิ่งมาจากมุมหนึ่ง ทุกคนตกใจ เอตะโกนว่าใคร ท้าให้โผล่หัวออกมา และจะไปตามเสียง เพชรกระโจนคว้าไว้ “พี่เอ ระวังพี่” เพชรกับเอล้มลงกับพื้นพร้อมกับเสียงปืนแผดสนั่นขึ้น
มันเป็นพวกนักเลงจากฝั่งธน 4 คนที่จะมาเก็บเอ เอบอกเพชรหลบไปเพราะมันมุ่งมาเก็บตน เพชรกระโดดขึ้นรถถอยมาบังเอที่พวกนักเลงฝั่งธนเล็งปืนใส่ เปิดประตูเรียกเอให้รีบขึ้นรถ พอเอกระโดดขึ้นรถ ป๋องกับลูกน้องก็กระโดดขึ้นรถอีกคันขับตามไป
“ไปเอารถมาเร็ว” เสียงนักเลงต่างถิ่นตะโกนบอกกัน
ooooooo
เจ๊แหม่มกับแตนไปซุ่มดูพิมขายขนมที่ตลาด เจ๊แหม่มถามแตนอย่างไม่สบายใจว่าต้องเป็นคนนี้หรือให้แตนไปหาเด็กใจแตกคนใหม่ไม่ดีกว่าเหรอ ตนไม่อยากโดนพี่ชายมันหักคอ
แตนบอกว่าถ้าทำได้ตนทำไปแล้ว ไม่รู้ว่าทำไมเสี่ยถึงอยากได้มันนัก เจ๊แหม่มโทษว่าเพราะแตนที่โฆษณาไว้มาก และคนอย่างเสี่ยพงษ์อยากได้ใครก็ต้องได้ไม่เคยมีใครกล้าขัดใจ แล้วบ่นปวดหัว
“จะปวดหัวตอนนี้หรือจะปวดตอนโดนลูกน้องเสี่ยรุมกระทืบ ก็เลือกเอา” แตนทิ้งไพ่ตาย
พิมขายของหมดก็เก็บหาบเตรียมกลับพูดคุยกับบรรดาแม่ค้าอย่างร่าเริง หารู้ไม่ว่าแตนกับแหม่มเลี่ยงออกไปก่อนแล้ว
