พชรมนตรา
ตอนที่ 16
“นี่ฉันจะดุแล้วนะ” ณดลเสียงแข็ง แต่พอเห็น
หน้าเพชรจ๋อยๆก็กลับคำ “โอเค ไม่ดุก็ได้ ฉันขอร้อง...กินข้าวกับฉันสักมื้อนึงนะ แล้วค่อยว่ากัน...ฉันคงทำได้ดีสุดก็แค่เพียงยื้อเธอไปคืบต่อคืบเท่านั้น อนาคตระหว่างเราไม่มีอะไรยืนยาวไปได้มากกว่าคืบเลยใช่ไหมเพชร” ท้ายประโยคณดลอดตัดพ้อไม่ได้ เพชรนิ่งเงียบ ก้มหน้าซ่อนน้ำตาที่กำลังจะกลั้นไม่อยู่...
ooooooo
หลังการผ่าตัดมาริสาปลอดภัยแต่เธอจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองไม่ได้ แม้กระทั่งอาทิตย์บอกให้รู้ว่าเธอโดนเชือดข้อมือแล้วให้ลองนึกทบทวนว่าเห็นหน้าคนร้ายหรือไม่ว่าเป็นใคร มาริสาก็เอาแต่ส่ายหน้าและบ่นปวดหัวจนอาทิตย์ต้องให้เธอยุติไปในที่สุด
เมื่อนันทาโผล่มาเยี่ยมมาริสา อาทิตย์ซึ่งเชื่อว่านันทาลอบทำร้ายมาริสาจึงไม่เต็มใจต้อนรับ แถมยังพูดดักคอเมื่อนันทาพยายามโยนความผิดให้วิญญาณร้ายว่ายังตามจองล้างจองผลาญพวกเราอยู่ แล้วอาทิตย์ก็ทิ้งท้ายให้อีกฝ่ายสะดุ้งสะเทือนว่า ขอให้เป็นหน้าที่ของตำรวจที่จะสืบหาคนร้ายต่อไป
นันทาไม่พอใจอาทิตย์และหวาดระแวงจนมีอาการหลุกหลิกน่าสงสัย ทำให้มาริสาเชื่อไปด้วยว่านันทาน่าจะเป็นคนร้ายเพราะก่อนหน้านี้ก็เพิ่งข่มขู่กันไว้
ประพจน์มาที่โรงพยาบาลเช่นกัน เขามาเยี่ยมปัทมาแต่ปรากฏว่าไร้เงาของเธอ เพราะเมื่อเธอฟื้นขึ้นมาก็หนีออกจากโรงพยาบาลพร้อมฟิล์มเอกซเรย์ที่หมอวางไว้ใกล้เตียงผู้ป่วย
ณดลยังอยู่ดูแลเพชรที่ให้เลือดมาริสาแล้วต้องนอนพักเพราะอ่อนแรง เมื่อรู้จากหมอและประพจน์ว่าปัทมาหายไปณดลตกใจไม่น้อย แต่ประพจน์บอกลูกชายว่ายังมีอีกเรื่องที่เขายังไม่รู้
“เรื่องอะไรครับ”
หมอเปิดภาพเอกซเรย์ในช่องท้องปัทมาให้ณดลดูพร้อมอธิบายว่า “อันนี้เป็นภาพสแกนในช่องท้องคนไข้ เราพบบางสิ่งบางอย่างผิดปกติ”
“มีเป็นฟิล์มด้วยใช่ไหมครับ”
“ครับ แต่ไม่รู้ไปไหน หมอวางไว้แถวๆเตียงคนไข้”
“ผมอยากทราบว่าสิ่งที่คุณหมอสแกนเจอในช่องท้องของปัทมาคืออะไรครับ”
หมอมองหน้าประพจน์ซึ่งท่าทางหนักใจพอกัน แล้วประพจนก็เป็นคนพูดออกมา
“อาจจะเป็น...เพชรเม็ดนั้น”
ณดลตะลึง คิดทบทวนไปมาด้วยความสับสนแล้วไปบอกอาทิตย์ก่อนจะมาขอเช็กกล้องวงจรปิดของโรงพยาบาล ซึ่งก็เห็นปัทมาปลอมตัวเป็นหมอหลบหนีออกไปจริงๆ
“แกสงสัยว่าปัทมาจะกลืนเพชรเม็ดนั้นตอนออกมาจากป่า?”
“ซองยาถ่าย ยาระบายหลากหลายชนิดที่บ้านฉันน่าจะด้วยเหตุนี้แหละ ปัทมาไม่สามารถเอามันออกมาได้”
“ที่เราทำมามันไร้ผลหมดเลยงั้นเหรอ”
“ไม่หรอก มันก็คงลดอำนาจไปได้ส่วนนึง ไม่งั้นรัตนมณีเทวีก็คงไม่เป็นอิสระ”
“แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดี”
