ตอนที่ 1
พินทุอรไม่มีเรียนเลยอยู่บ้าน แต่ไม่วายมีเรื่องกับเสริมเพราะไม่อยากให้เขาแต่งงานใหม่
“พินอยากดูหน้านังมาลิน อยากรู้ว่าผู้หญิงหน้าด้าน หน้าตามันเป็นยังไง”
“ยังไม่เห็นหน้าเขาเลย รู้แล้วเหรอว่าเขาหน้าด้าน”
“พินหวงคุณพ่อก็เพราะพินรักคุณพ่อ พินไม่อยากให้คุณพ่อแต่งงานใหม่!”
อุไรเห็นท่าไม่ดี แยกสองพ่อลูกออกจากกัน เสริมเลยถือโอกาสประกาศ จะไปรับมาลินมาอยู่ด้วยคืนนี้ พินทุอรหัวเสียมาก อุไรรู้สึกไม่ต่างกัน แต่แปลกใจมากกว่าเมื่อเสริมบอกคุณผู้หญิงคนใหม่จะมาถึงตามฤกษ์ตอนดึกๆ
วันพุธไม่อยากกลับบ้านเพราะไม่อยากเจอแม่เลี้ยง รุ้งแก้วปลอบให้ใจเย็นและขอร้องให้กลับบ้าน โดยเธอจะไปค้างด้วยเพราะอยากอยู่เป็นเพื่อนพินทุอรที่อ่อนไหวเรื่องพ่อมากกว่าใคร
เสริมโดนทำเสน่ห์ เลยไม่สนและไม่แคร์ใคร แวะมารับมาลินที่บ้านตามนัด
“ลินรอผมนานไหม”
“ไม่ค่ะ...ลินรักคุณที่สุดในโลกเลยค่ะ”
“ผมก็เหมือนกัน...แล้วน้องชายคุณล่ะ”
เสริมถามถึงเมฆา น้องชายคนเดียวของมาลินที่จะย้ายตามพี่สาวมาอยู่บ้านเขาด้วย
“เมฆาจะตามไปพรุ่งนี้ค่ะ คุณไม่ต้องห่วงเขานะคะ เราจะได้อยู่กันพร้อมหน้า ทั้งลูกคุณและน้องชายฉัน...ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป”
มาลินหลอกเสริมว่าได้ฤกษ์เข้าบ้านเขาตอนดึกจากพระ เสริมเชื่อสนิทแต่ทุกคนที่บ้านเขาไม่มีใครเชื่อ โดยเฉพาะวันพุธกับพินทุอร สองพี่น้องที่รอต้อนรับแม่เลี้ยงด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ!
เสริมโกรธมากที่ลูกทั้งสองทำท่ารังเกียจเมียใหม่ แม้วันพุธจะเก็บอาการได้ดี แต่พินทุอรกลับทำให้เขาหมดความอดทน เลยจะเอ็ดสั่งสอน มาลินห้ามไว้แต่ไม่วายเหน็บแนม
“โถ...อย่าไปว่าแกเลยค่ะ ไม่มีแม่คอยอบรมก็แบบนี้”
พินทุอรปรี๊ดแตก แหวลั่น “แต่คุณก็ไม่ใช่แม่เรา...และเราก็ไม่ต้องการแม่ใหม่ คุณมาเป็นเมียของพ่อฉัน ก็ทำหน้าที่เมียเท่านั้น...ส่วนหน้าที่แม่...ไม่ต้อง!”
รุ้งแก้วกลัวเป็นเรื่อง กล่อมให้ทุกคนเข้าบ้าน แต่มาลินไม่ยอมจบ หาเรื่องอุไรที่เธอเห็นมีแผลที่แขน จึงเดาว่าเป็นเพราะอาคมอาจารย์หยดเมื่อคืนก่อน แม่บ้านเก่าแก่กัดฟันแน่น แต่ไม่ตอบโต้เพราะเห็นแก่หน้าเสริม
มาลินสะใจมากที่กดหัวอุไรได้ ไม่รอช้าจะเพิ่มฤทธิ์ยาเสน่ห์ให้เสริมหลงใหลในตัวเธอจนโงหัวไม่ขึ้น!
เสริมถูกคุณไสยจนไม่เป็นตัวของตัวเอง เมื่อพินทุอรที่อารมณ์ค้างตามมาอาละวาดเรื่องมาลิน ก็ไล่ตะเพิด
“หยุดพูดจาให้ร้ายมาลินเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นพ่อจะถือว่าพินไม่เคารพพ่อ...ออกไป!”
น้ำเสียงแข็งกร้าวของเสริมสั่นถึงหัวใจและโสตประสาทของพินทุอร รวมไปถึงญาณพิเศษรับรู้ของเลี้ยง อดีตเจ้าของบ้านตัวจริงและพ่อแท้ๆของวันพุธกับพินทุอร
เลี้ยงตายไปเมื่อยี่สิบปีก่อน ศพของเขาถูกรักษาอย่างดีในบ้านร้างแห่งหนึ่งไม่ไกลจากวัดหลวงตาอ่ำ โดยมีตัน ชายหนุ่มไม่สมประกอบเป็นผู้ดูแล ไม่ให้ใครมายุ่งกับโลงศพและเงินในปากเลี้ยง
วิญญาณของเลี้ยงเริ่มไม่สงบเมื่อถูกป่วนบ่อยๆในระยะหลัง เพราะมีพวกลองดีอยากขโมยเงินในปากเขาซึ่งเรียกกันว่าเป็นเงินปากผี แต่ที่ทำให้วิญญาณของเขาร้อนรนสุดในคืนนี้คือการที่เสริมถูกมนตร์ดำครอบงำ
“แกต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับฉัน!”
ooooooo
เสริมเป็นอดีตคนสนิทของเลี้ยง ก่อนเลี้ยงตายได้ขอให้เสริมสัญญาจะรับวันพุธกับพินทุอร ลูกชายหญิงของเขาเป็นลูกแท้ๆ โดยปิดเรื่องเขาตายเป็นความลับ แลกกับเงินมรดกทั้งหมด
อุไรแม่บ้านเก่าแก่เป็นคนเดียวที่รู้ความลับนี้ และแอบนำรูปถ่ายของเลี้ยงไปตั้งในห้องลับและเซ่นไหว้ราวกับว่าอดีตเจ้านายเป็นผีบ้านผีเรือนตนหนึ่ง
มาลินไม่รู้เรื่องนี้ เธอเข้ามาในชีวิตเสริมโดยใช้เล่ห์เหลี่ยมมารยาและวิชาไสยศาสตร์ ทำเสน่ห์ให้เขาหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้น จะได้มอบสมบัติ รวมทั้งบ้านมูลค่ามหาศาลหลังนี้ให้เธอกับเมฆาน้องชายแท้ๆ
และวันนี้...อากัปกิริยาของคนในบ้านเสริมก็ทำให้มาลินอยากสั่งสอน ด้วยการปล่อยผีบริวาร ของดีที่ได้จากอาจารย์หยดไปวิ่งเล่นแผลงฤทธิ์ในบ้าน
“คิดว่าบ้านนี้เป็นสุสานของพวกเจ้าก็แล้วกัน!”
อุไรเป็นคนแรกที่สัมผัสถึงพลังดำมืดบางอย่างเช่นเคย ระหว่างที่กราบไหว้พระก่อนนอนก็เหลือบเห็นร่างเลือนรางของวิญญาณผู้หญิงแต่งตัวเหมือนสาวโรงงาน นั่งก้มหน้าตรงมุมห้อง
แม่บ้านเก่าแก่ตกใจมาก แต่เมื่อสบตาแข็งกร้าวของวิญญาณผีสาวตนนั้นก็เอ่ยเสียงเบา
“ไปซะ...อย่ามายุ่งกับฉัน แล้วฉันจะทำบุญกรวดน้ำไปให้”
การมาถึงของมาลินทำให้ทุกคนในบ้านเสริมประสาทเสีย สถานการณ์ตึงเครียดตั้งแต่วันแรก...อุไรรับรู้ได้ถึงความไม่ธรรมดาของคุณผู้หญิงคนใหม่ตามประสาคนเชื่อเรื่องสิ่งเหนือธรรมชาติและชอบเรื่องลี้ลับ ส่วนวันพุธกับพินทุอร สองพี่น้องก็ต้องช้ำแทบกระอักที่แม่เลี้ยงคนใหม่ทำเหมือนไม่เห็นหัว
รุ้งแก้วเฝ้ามองทุกอย่างด้วยความหนักใจ แล้วก็ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อพินทุอรวิ่งร้องไห้เข้ามาในห้องนอน
“พิน...เกิดอะไรขึ้น”
“คุณพ่อค่ะพี่รุ้ง คุณพ่อไม่รักพิน ไม่รักพี่พุธอีกแล้ว เป็นเพราะอีนังนั่นคนเดียว”
“ใจเย็นๆ...ยิ่งพินต่อต้าน ท่านจะยิ่งไม่ยอมฟัง อย่าลืมสิว่าพินเป็นลูก”
“พี่รุ้งจะให้พินทำดีกับมันงั้นหรือคะ...ไม่มีทาง!”
“เอาเถอะ...อาบน้ำให้สบายตัว อารมณ์ดีขึ้นแล้วค่อยคิดกันว่าจะทำไงดี”
ส่งพินทุอรไปอาบน้ำได้แล้ว รุ้งแก้วก็ถอนใจยาว เหนื่อยใจแทนทุกคนที่นี่เหลือเกินที่ต้องเจอฤทธิ์เดชของมาลิน พลันสายตาก็เหลือบเห็นเงาตะคุ่มรูปร่างเหมือนคนที่นอกหน้าต่าง...วิญญาณอัดแน่นไปด้วยความโกรธแค้นของเลี้ยงนั่นเองที่แล่นมาเฝ้าเพราะห่วงลูกทั้งสองคน...
ooooooo
รุ้งแก้วหลับไปพร้อมความกลัวที่ต้องเจอบรรยากาศแปลกๆในบ้านเสริม เรื่องของมาลินไม่ได้รบกวนใจเธออีก จนกระทั่งเช้าวันต่อมาเมื่อทุกคนรวมตัวกันที่ห้องอาหาร
มาลินเดินคลอเคลียมากับเสริม ไม่ยี่หระสายตารังเกียจของพินทุอร แต่ปลายตาไปทางหญิงสาวหน้าตาดีอีกคน วันพุธไม่ชอบใจท่าทางของแม่เลี้ยง รีบบอกว่ารุ้งแก้วเป็นคนรักของเขา
“คนรัก...แสดงว่ายังไม่ได้เป็นอะไรกัน แหม...ไวไฟดีจัง นี่ขนาดยังเรียนอยู่ก็มาค้างบ้านผู้ชายซะแล้ว”
รุ้งแก้วผงะกับคำพูดไม่รักษาน้ำใจของอีกฝ่าย วันพุธจะเอาเรื่อง เสริมต้องช่วยไกล่เกลี่ย แต่มาลินไม่ยอม
“อย่าลืมสิคะ คุณพี่มอบหมายให้ลินดูแลบ้านนี้ อะไรที่ไม่มีระเบียบก็ต้องยกเลิก จะทำเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว”
เสริมอยู่ในมนตร์เสน่ห์ของมาลิน โอนอ่อนทุกอย่าง ทำให้วันพุธเริ่มกังวล เพราะกำลังจะขอให้รุ้งแก้วมาอยู่ที่นี่ด้วย แฟนสาวไม่เหลือใครแล้วหลังจากพ่อแท้ๆเพิ่งเสียชีวิต
เรื่องราวของรุ้งแก้วทำให้เสริมใจอ่อนเหมือนเคย อ้าปากจะอนุญาต แต่มาลินไม่ยอม
“ไม่ได้...ทุกอย่างมีค่าใช้จ่าย ฉันไม่ต้องการเห็นความสิ้นเปลืองอะไรเกิดขึ้นในบ้านนี้”
ทุกคนในบ้านถึงกับตะลึง พินทุอรตั้งสติได้ก่อนเพื่อน โวยลั่น
“พี่รุ้งไม่ได้รบกวนอะไรมากมายนักหรอก ที่ผ่านมาพี่รุ้งก็เหมือนสมาชิกคนหนึ่งในบ้านนี้อยู่แล้ว คุณเป็นคนอื่น คุณไม่เข้าใจ เพราะฉะนั้นกรุณาอย่าออกความเห็น”










