ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น
ตอนที่ 14
“นั่นกระดาษอะไร?”
ลวิตาหยิบขึ้นมาอ่าน “รู้อะไรไหม พวกคุณไม่ใช่คนแรกที่พยายามขุดคุ้ยเรื่องนี้ มีหลายคนเคยทำมาแล้ว และจุดจบของคนพวกนั้นก็น่าเศร้ามากจริงๆ” ทุกคนฟังแล้วช็อก ปวัตรคิดว่า
“เราต้องเอาทั้งหมดนี้ให้ผู้กำกับประชาไปตรวจสอบเพราะตอนนี้เราไว้ใจตำรวจไม่ได้”
ทุกคนเห็นด้วยกับปวัตร...
ooooooo
รุ่งเช้ามยุราเกริ่นกับลวิตาว่า ตนกลัว กลัวพวกมันมาฆ่าลูก ลวิตาปลอบแม่ว่าตนไม่ตายง่ายๆ ทุกอย่างใกล้จะจบลงแล้ว แต่มยุรากลับรู้สึกว่า
“ตอนนี้สำหรับแม่ เวลามันผ่านไปช้าเหลือเกิน แม่ไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว แม่ขอร้องนะหลิว ปล่อยเรื่องนี้ให้ผู้กำกับประชาจัดการ แล้วเราไปเที่ยวที่ไกลๆ ไปไหนก็ได้นะลูกนะ”
“นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหานะคะ นี่เป็นการหนีปัญหา หนูเริ่มเรื่องนี้แล้ว หนูก็ต้องเป็นคนจบเรื่องนี้ค่ะ”
“ทำไมเราถึงดื้อด้านแบบนี้ห๊ะ!”
“แม่ขา...แม่ควรภูมิใจลูกคนนี้มากกว่านั่งร้องไห้นะคะ แก๊งยาเสพติดข้ามชาติเป็นอะไรที่ร้ายแรงกับประเทศชาติและคนในประเทศของเรา หนูรู้ค่ะว่านี่เป็นแค่หนึ่งในหลายๆแก๊ง แต่ถ้าเราเอาชนะพวกมันได้ มันก็จะเป็นตัวอย่างให้คนอื่นเห็นว่าความชั่วอยู่เหนือกฎหมายไม่ได้”
มยุรามองหน้าลูกสาวแล้วประชดว่าเลือกตั้งสมัยหน้าให้ลงสมัคร ลวิตาหัวเราะเข้ากอดแม่ สัญญาจะดูแลตัวเองอย่างดี ถ้าเห็นอะไรไม่ปลอดภัยจะรีบถอยออกมาทันที มยุราพยักหน้า
ลวิตากับปวัตรเอารูปถ่ายที่ได้มาให้ผู้กำกับประชาดูว่าพวกตนโดนแอบถ่าย ผู้กำกับฟันธงว่าเป็นฝีมือเสี่ยมนูญ จะแกะรอยสืบจากรูปพวกนี้ ลวิตาเลียบเคียงถามว่าตำรวจที่ให้ช่วยสืบไว้ใจได้จริงๆหรือ ผู้กำกับชะงักแล้วถามกลับว่าไม่ไว้ใจตนหรือ ปวัตรรีบแก้ให้ว่า
“ไม่ใช่ครับท่าน เพียงแต่หลิวเริ่มจำเหตุการณ์ในคืนที่คุณสมมาตรถูกฆ่าได้”
“ค่อยๆคิดนะครับคุณหลิว ความทรงจำของคุณในตอนนี้คือสิ่งที่มีค่ามากที่สุด...”
ลวิตารับคำแล้วหลับตาค่อยๆนึกถึงเสียงที่ได้ยินชายลึกลับพูดกับสมมาตร ปวัตรจับมือให้กำลังใจ...ระหว่างนั้น ไตรภพปลอมตัวเป็นบุรุษพยาบาลมาหามีนา ขอให้เธอพูดออกทีวี เพราะเป็นทางเดียวที่จะทำให้เสี่ยมนูญยอมมอบตัว ให้เห็นว่าเธอป่วยหนักต้องการเจอพ่อ
เย็นวันนั้นเสี่ยมนูญกบดานอยู่ นั่งดูข่าวในโทรศัพท์เห็นข่าวข่าวหนึ่ง เป็นคลิปที่แพร่หลายในโลกออนไลน์ คลิปของมีนาลูกสาวผู้ต้องหาหลบหนีคดีค้ายาเสพติดและฆาตกรรม...เสี่ยมนูญตกใจรีบเปิดคลิป เห็นหน้ามีนาซีดเซียวนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล พยายามพูดว่า
