ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น

ฉันจะให้เงินแกก้อนนึง เงินที่จะทำให้แกกับเมียของแกสบายไปทั้งชาติ แลกกับการที่แกต้องลืมเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด”

สมมาตรถ่มน้ำลายใส่ “อย่านึกว่าเงินสกปรกของแกจะซื้อฉันได้ โจรในคราบตำรวจอย่างแก ยังไงแกก็ต้องถูกฉันแฉ” ทันใดสมมาตรถูกกระชากตัวขึ้น แล้วถูกเหวี่ยงตกตึกลงไป

ลวิตาตกตะลึงพยายามจะมองหน้าคนที่ผลักสมมาตร แต่มีเสียงสัญญาณเตือนไฟไหม้ของคอนโดดังขึ้น เธอสะดุ้งตื่น...มยุราเคาะประตูเรียกให้ลวิตารีบออกมา เธอตั้งสติรีบวิ่งออกไป

ภายนอกอาคาร ปวัตร ทรงพล ลวิตา มยุราและผู้อาศัยคนอื่นๆยืนหน้าตาตื่นตระหนก ทรงพลแปลกใจเพราะอยู่ที่นี่มานานไม่เคยมีเรื่องแบบนี้ ปวัตรให้รอฟังเจ้าหน้าที่มาบอกว่าเกิดอะไรขึ้น...ลวิตานึกได้รีบเล่าความฝันให้ปวัตรฟัง บ่นเสียดายที่กำลังจะเห็นหน้าผู้ชายอีกคนที่เป็นคนผลักสมมาตรตกตึก แต่สัญญาณดังขึ้นทำให้ตื่นเสียก่อน ปวัตรปลอบว่า

“ไม่เป็นไรนะครับ อย่างน้อยมันก็เป็นเรื่องดี แสดงว่าคุณอาจจะจำหน้าเขาได้เร็วๆนี้ แล้วมีอะไรที่คุณจำได้มากขึ้นอีกรึเปล่า”

ลวิตาพยายามคิด “คุณสมมาตรพูดว่า อย่านึกว่าเงินสกปรกของแกจะซื้อฉันได้ โจรในคราบตำรวจอย่างแก ยังไงก็ต้องถูกฉันแฉ!”

ปวัตร มยุราและทรงพลอึ้ง เพราะอย่างนี้พวกมันถึงไม่ถูกกฎหมายลงโทษ...ในเวลานั้นสว่างกับโฉมฉายออกมาบอกทุกคนว่าตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว

ไม่มีเหตุไฟไหม้บริเวณไหนเลย ที่สัญญาณดังน่าจะเกิดจากไฟฟ้าลัดวงจร ขอโทษและจะให้ช่างมาตรวจเช็กในวันพรุ่งนี้

ทุกคนพากันกลับห้อง ปวัตรหน้าเครียดเพราะคิดว่าต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ ทรงพลเห็นสีหน้าเพื่อนก็แย็บเขาคิดว่าเป็นฝีมือเสี่ยมนูญหรือ ปวัตรพยักหน้าคาดเดาว่า

“อย่าลืมว่าตำรวจยังตามตัวเสี่ยไม่เจอ”

“คุณพระ! จริงด้วย แม่เริ่มกลัวแล้วนะเนี่ย” มยุราตื่นตระหนก

“คุณอยู่รอผมตรงนี้ก่อน ผมจะเข้าไปเช็กในห้องให้ ไอ้พล พี่หว่างไปกับผมทีนะครับ”

ทั้งสามเดินขึ้นห้องไปก่อน แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าประตูห้องเปิดแง้มอยู่ ปวัตรย่องเข้าไปก่อนค่อยให้ทรงพลกับสว่างตามเข้าไป แล้วแยกย้ายกันค้นห้องอย่างระแวดระวัง...แต่แล้วไม่พบใคร จึงคิดว่าลวิตาลืมปิดประตูห้องตอนออกไป พลันสายตาปวัตรเหลือบไปเห็นซองเอกสารวางอยู่บนโต๊ะ จึงเข้าไปหยิบดู ในนั้นเป็นรูปถ่ายตัวเขากับลวิตาในหลายสถานที่...

ปวัตรให้ลวิตากับมยุรากลับเข้าห้อง เอารูปถ่ายวางให้ดู มยุราใจเสียที่ลูกสาวถูกสะกดรอยตามตลอดเวลา ปวัตรฟันธงว่าสัญญาณไฟไหม้เกิดขึ้นเพราะมีคนต้องการเอาเอกสารนี้มาวางขู่ และคิดว่าเป็นฝีมือเสี่ยมนูญ แล้วมยุราก็เห็นกระดาษหล่นอยู่บนโต๊ะ