ตอนที่ 11
“พอแล้ว ลื้อไม่ต้องพูดแล้ว ออกไป...ออกไปจากบ้านอั๊ว” อาม่าไม่ฟังให้จบ คว้ามีดขับไล่ตี้หลุงออกจากบ้านแล้วปิดประตูร้องไห้คร่ำครวญ โทนี่ ชางที่ซ่อนตัวอยู่ค่อยๆเดินออกมาจากมุมหนึ่ง
“อาโส่ย...ลื้อได้ยินแล้วใช่ไหม ได้ยินแล้วใช่ไหม”
“เรื่องนี้อาฟงต้องรู้ อั๊วจะบอกความจริงให้อาฟงรู้เอง” โทนี่ ชาง หรืออาโส่ยพูดจบก็กอดปลอบอาม่าด้วยความสงสาร...
เหตุการณ์ทั้งหมดในอดีตที่ตี้หลุงเล่าให้ไมค์กับฟางฟังในวันนี้ถูกเสี่ยโจแอบบันทึกเสียงไว้
“ที่แท้ไอ้ฟงมันก็คือหอกข้างแคร่ของเสี่ยเฉิน” เสี่ยโจพึมพำสะใจแล้วผละไปพร้อมแผนชั่วร้ายในใจ ขณะที่ตี้หลุงยังคงพูดกับไมค์และฟางด้วยความเสียใจว่า
“อั๊วบอกอาม่า แต่ยังไม่ทันได้บอกเรื่องทั้งหมดอาม่าก็ปิดประตูใส่หน้า พวกอียังไม่รู้ว่าเสี่ยเฉินโดนใส่ร้าย”
“งั้นแสดงว่าเฮียฟงรู้เรื่องนี้มาจากอาม่ากับโทนี่ ชาง”
“ผมได้คำตอบแล้วว่าใครฆ่าป๊ะผม”
“อาฟงฆ่าเสี่ยเหลียงเพื่อแก้แค้น แต่อาฟงกำลังทำผิด”
ตี้หลุงร้องไห้รู้สึกผิด เพราะรู้ว่าตนเองมีส่วนร่วมกับเสี่ยโจทำให้เกิดเรื่องทั้งหมด ไมค์สะเทือนใจที่ความจริงเปิดเผย...คนที่ฆ่าพ่อของเขาแท้จริงก็คือเพื่อนรักของเขานั่นเอง
ooooooo
เสี่ยโจเดินมานั่งมุมหนึ่งในบ้านเสี่ยกังแล้วโทร.หาฟงที่กำลังนั่งดูภาพอาเปาในคอมพิวเตอร์อยู่ที่บ้านเสี่ยเฉิน แต่เบอร์นั้นเป็นเบอร์ใหม่ทำให้ฟงสงสัยว่าใคร แต่พอได้ยินเสียงอีกฝ่ายก็จำได้ทันที
“เสี่ยโจ...”
“ฉันอยากให้แกฟังอะไรบางอย่าง...รอเดี๋ยวนะ”
เสี่ยโจเปิดคลิปเสียงที่แอบบันทึกเมื่อหมาดๆให้ฟงฟัง เสร็จแล้วหัวเราะหึๆในคออย่างสะใจ
“แกต้องการอะไร” ฟงถามเสียงแข็ง
“มันน่าสะเทือนใจมากเลยนะที่แกต้องถูกเลี้ยงดูมาด้วยน้ำมือของฆาตกรที่ฆ่าพ่อตัวเอง”
“หุบปาก”
“ถ้าคิดจะแก้แค้นแทนอาเปาละก็...อย่าให้มันจบง่ายๆเหมือนที่แกฆ่าเสี่ยเหลียงสิอาฟง จอมบงการอย่างเสี่ยเฉินมันควรจะได้รับความทรมานอย่างแสนสาหัสก่อนตาย...แกมารับตัวตี้หลุงไปสิ เอามันไปประจานเสี่ยเฉินให้มันได้สำนึกในความผิด ไอ้เสี่ยเฉินมันจะได้ตายตาไม่หลับ”
“แล้วตี้หลุงอยู่ไหน”
“ใจเย็นๆ เอาไว้ฉันพร้อมแล้วเราค่อยนัดกัน” เสี่ยโจหัวเราะเยือกเย็นแล้ววางสาย จากนั้นก็ปิดเครื่องทำให้ฟงที่พยายามโทร.กลับติดต่อไม่ได้อีกเลย
เสี่ยเฉินเข็นรถด้วยตัวเองออกจากมุมหนึ่งมาหาฟง แต่กลับได้พบสายตาเย็นชาของเขาที่มองตนเหมือนคนแปลกหน้า
“ใครโทร.มา”
“เสี่ยโจ”
“มันโทร.มาทำไม ฟางกับไมค์อยู่กับมันใช่มั้ย”
“ครับ”
“แล้วมันจะปล่อยฟางกับไมค์เมื่อไหร่”
“มันยังไม่บอก”
ยิ่งพูดฟงก็ยิ่งเย็นชาใส่เสี่ยเฉิน ความเป็นพ่อลูกแทบไม่เหลือจนเสี่ยเฉินพูดอย่างน้อยใจว่าถึงฟงจะไม่ใช่ลูกแท้ๆ แต่ป๊ะก็รักเขามาก
“อย่ามาเรียกตัวเองว่าป๊ะ ถ้าคุณไม่ใช่ป๊ะผม ป๊ะผมชื่ออาเปา”
“แล้วที่อั๊วเลี้ยงดูลื้อมามันไม่มีความหมายอะไรกับลื้อเลยใช่มั้ย”
“การเลี้ยงดูมันลบล้างความผิดที่คุณทำไม่ได้ ป๊ะผมเป็นเพื่อนของคุณ เขาช่วยเหลือคุณ ทำให้คุณตั้งหลักได้ แต่คุณกลับโกงเงินเขา คุณมันคนทรยศ คุณร่วมมือกับเสี่ยเหลียงฆ่าเขาตาย”
“ไม่จริงอาฟง ไม่มีใครตั้งใจให้เป็นแบบนั้น”
“ถ้าไม่ตั้งใจแล้วป๊ะผมจะตายได้ยังไง ตอนแรกผมก็คิดว่ามีเสี่ยเหลียงเพียงคนเดียว แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าพวกคุณร่วมมือกันฆ่าป๊ะผม คุณมันคนอกตัญญู” ฟงพูดจบก็เดินหนีออกไป ทิ้งให้










