มังกรเจ้าพระยา
ตอนที่ 11
“น่าจะเป็นโต๊ะสนุ้ก ที่นี่คงเปิดเป็นโต๊ะสนุ้กบังหน้า”
“มีเสียงคนเดินมาแล้ว”
สองคนหยุดการสนทนา ฉับพลันประตูเปิดออกและตี้หลุงหรืออาแปะถูกผลักเข้ามา ลูกน้องเสี่ยกังสั่งอาแปะให้เข้ามาอยู่ในห้องนี้ก่อนอย่าออกไปเดินเพ่นพ่านเดี๋ยวคนจะสงสัย แต่อาแปะดึงดันจะออกไปทำให้โดนมันผลักอีกครั้งแทบล้มแล้วปิดประตูขังทันที
เมื่อเห็นว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในห้องคนเดียว อาแปะแสดงท่าทีหวาดกลัว
“อย่า...อย่าทำอะไรอั๊วนะ”
“อาแปะจำผมได้ไหม ที่ช่วยอาแปะไว้ไง ผมไม่ทำอะไรอาแปะหรอก”
“ฉันชื่อฟาง ลูกสาวเสี่ยเฉินไง อาแปะ จำได้ไหม”
“อาฟาง...จำได้แล้วๆ อย่าทิ้งอั๊วไปไหนนะ อั๊วไม่ชอบที่นี่เลย มันน่ากลัว”
“ไม่ทิ้งหรอกครับ อาแปะมาอยู่ใกล้ๆพวกเรานี่แหละ ไม่มีใครทำอะไรอาแปะอีกแล้ว”
“อาแปะเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมว่าอาแปะรู้จักป๊ะของฟางได้ยังไง”
ตี้หลุงเริ่มรำลึกความหลังในวัยหนุ่มที่ตัวเองกับเสี่ยเฉินทำงานอยู่ในบ่อนของอาเปา โดยเสี่ยเฉินทำบัญชีและในแต่ละวันมีเงินจำนวนมากเพราะคนเข้าบ่อนเยอะ ส่วนตี้หลุงทำหน้าที่แคชเชียร์ แล้ววันหนึ่งเสี่ยโจที่ตอนนั้นเป็นแค่คนงานธรรมดา
ในบ่อนก็ให้ร้ายเสี่ยเฉินว่ายักยอกเงิน อาเปาเชื่อสนิทเพราะมีการค้นห้องเสี่ยเฉินแล้วพบเงินเป็นฟ่อนซุกซ่อนจริงๆ
อาเปาโกรธมากตราหน้าเสี่ยเฉินว่าเพื่อนทรยศและจะยิงทิ้ง แต่เสี่ยเหลียงเพื่อนอีกคนวิ่งเข้ามาขัดขวางทำให้อาเปาเข้าใจผิดว่าทั้งคู่ร่วมมือกันโกงตน แล้วจากนั้นก็เกิดการชุลมุนแย่งปืนกันขึ้นก่อนที่อาเปาจะทรุดลงจมกองเลือด พร้อมๆกับเสียงเสี่ยโจประกาศลั่นว่าเสี่ยเหลียงฆ่าอาเปา เสี่ยเฉินเลยต้องชวนเสี่ยเหลียงหนีก่อนที่ตำรวจจะมา
“หลังจากอาเปาตาย...บ่อนก็ถูกปิด เสี่ยเฉินกับเสี่ยเหลียงก็หนีตำรวจอยู่หลายปี แต่ไม่นานทั้งเสี่ยเฉินและเสี่ยเหลียงก็กลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในวงการนักเลง เสี่ยเฉินแค้นเสี่ยโจมาก...”
“วันหนึ่งเสี่ยเฉินแค้นที่โดนเสี่ยโจใส่ร้ายจึงกลับมาตามล่า แต่เสี่ยโจหนีไปได้ ไม่กี่ปีต่อมาเสี่ยโจก็เติบโตในเส้นทางสายนักเลง ทั้งคู่จึงคอยจองล้างจองผลาญกันอยู่ตลอดเวลา...ส่วนอั๊วชีวิตมีแต่ตกต่ำลงทุกวัน เงินทองก็ร่อยหรอต้องมารอความช่วยเหลือจากเสี่ยโจ อั๊วไม่น่าเลย...ไม่น่าเลยจริงๆ”
“ไม่น่าอะไรคะอาแปะ อาแปะทำอะไรผิดไปเหรอคะ”
“อั๊วอยากไปหาเสี่ยเฉิน ไปหาอาฟง”
“อาฟงเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ครับ”
“อาฟงไม่ใช่ลูกเสี่ยเฉิน”
ฟางกับไมค์ตกใจเพราะไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน ตี้หลุงยืนยันว่าพูดเรื่องจริง เสี่ยเฉินเก็บฟงมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก และแท้จริงแล้วฟงคือลูกชายของอาเปา โดยเสี่ยเฉินได้กำชับตนไม่ให้บอกใครเด็ดขาด
“แต่เมื่อวันก่อนฟางเห็นเฮียฟงเปิดภาพอาเปาขึ้นมาดู ฟางสงสัยว่าเฮียฟงน่าจะรู้ความจริงเรื่องนี้แล้วนะคะ”
“อาแปะได้บอกเรื่องนี้กับใครหรือเปล่าครับ”
“อั๊วผิดเอง...”
“อาแปะเอาเรื่องนี้ไปบอกกับใคร”
ตี้หลุงเล่าย้อนเหตุการณ์เมื่อสามปีก่อน เขาโดนอาม่าคาดคั้นอย่างหนักว่าใครฆ่าอาเปาซึ่งเป็นลูกชาย ถ้าไม่บอกอาม่าขู่จะฆ่าตัวตายตามอาเปา ทำให้ตี้หลุงต้องพูดออกมา
“เสี่ยเหลียงเป็นคนยิง...แล้วก็มีเสี่ยเฉินอีกคน”
“อาเหลียงกับอาเฉิน”
“แต่ว่าสาเหตุมันมาจาก...”
