คมแฝก
ตอนที่ 13
แสนหัวเราะหยันพลางควักคมแฝกทั้งสองอวดอดีตเพื่อนรัก
“คมแฝกสยบสาคร คมแฝกแสงอัคคีอยู่ในมือกูวันนี้มึงตายแน่ไอ้กัลป์!”
ในมือกัลป์มีแค่คมแฝกไม้ธรรมดาแต่เขาไม่หวั่น จดมือในท่าเตรียมพร้อม แสนลำพองใจมาก
“ระหว่างมึงกับกู มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะเป็นผู้ชนะ”
“วันนี้กูไม่ได้มาเพื่อแพ้มึงไอ้แสน”
แสนเป็นฝ่ายรุกเต็มกำลังจนกัลป์ถอยร่นไม่เป็นท่า บรรยากาศดุดันทำให้อัญชันหายใจไม่ทั่วท้อง ยิ่งเห็นกัลป์ล้มกลิ้งไปไกลยิ่งใจเสีย ต่างจากแสนที่ฮึกเหิมคิดว่าตนเหนือกว่าทุกทาง
“มึงมันยึดตำรา มึงมันบ้าอุดมการณ์ นี่ไงที่ทำให้มึงต้องพินาศ ตำราคมแฝก...กูชำระให้หมดแล้ว ทุกการเคลื่อนไหวกูรู้ดีกว่ามึง รู้ดีกว่าไอ้อัคนีด้วยซ้ำ พลังแห่งความเกลียดชังคือสิ่งที่มึงไม่มีวันต้านกูได้ไอ้กัลป์”
ความอยากเอาชนะทำให้แสนคลั่ง ฟาดฟันคมแฝกทั้งสองไม่ยั้ง ไม่สนใจท่าทางแต่หวังให้อดีตเพื่อนรักตายเท่านั้น กัลป์พยายามรวบรวมสติคิดถึงคำสอนสุดท้ายของอัคนีดึงพลังด้านมืดของตัวเองมาใช้ ความสูญเสียที่ผ่านมาทำให้เขาตาสว่างกว่าเก่า เตรียมจดคมแฝก
ในท่าไม้ตาย...อัคคีสาดแสง
คมแฝกทั้งสองในมือแสนกระเด็นไปไกลก่อนพุ่งกลับมาฟาดแสนจนกระอักเลือด
“สยบสาคร แสงอัคคี ถูกทำลายด้วยคมแฝกไม้ธรรมดา”
แววตาแสนเหมือนไม่อยากเชื่อ กัลป์ได้แต่มองอย่างสมเพช “ไม่ว่าจะทรงอานุภาพแค่ไหน อาวุธที่เราใช้ประหัตประหารกัน คมแฝกมันก็เป็นแค่ไม้ไอ้แสน
ไม่ใช่ของวิเศษ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ...อโหสิให้กูด้วย...เพื่อน”
ooooooo
กัลป์กับอัญชันหยุดระเบิดเวลาได้ทันชั่วอึดใจ ทุกอย่างในเมืองพลกลับสู่สภาวะปกติ แสน ราชสีห์ กลายเป็นตำนานชั่วร้ายที่จะถูกฝังตลอดไป เช่นเดียวกับพวกเจมส์ที่ถูกองอาจส่งลงนรกแล้ว
ชาวบ้านเมืองพลช่วยกันซ่อมแซมบ้านเมืองที่ถูกระเบิดทำลายจนฟื้นตัว บรรยากาศซึมเศร้าและหวาดระแวงหมดไป เหลือไว้แค่ความทรงจำที่ทุกคนตั้งมั่นว่าจะไม่ให้มันย้อนมาอีก
ความสงบสุขกลับมาเยือนเมืองพลหลังจากไม่ได้รื่นเริงมานานหลายปี อิทธิพลมืดโดยเฉพาะจากแสนเลือนหายไปในอากาศ พวกชาวบ้านจึงร่วมกันจัดงานสังสรรค์เพื่อฉลองความสำเร็จ
ร้านกาแฟของปานกับแจ้เปิดให้กินฟรีทั้งขนมและเครื่องดื่ม จงอางตามติดดวงใจไม่ให้ละสายตาเพราะติดใจความน่ารักของเธอ องอาจไม่หวงน้องสาวแต่ปลีกตัวไปคุยกับกระรอกอีกมุม
องอาจรับตำแหน่งเป็นนายอำเภอเต็มตัวหลังเหตุการณ์แสนถล่มเมืองพล กระรอกอดแซวไม่ได้จนเขาต้องควักบัตรประจำตัวข้าราชการยืนยันว่าเขาไม่ได้โกหก
“เอาเถอะ...จะเป็นนายอำเภอหรือคนฉายหนังขายยาก็ได้ ขอแค่เป็นองอาจฉันก็พอใจแล้วล่ะ”
“ลูกพี่พูดจริงเหรอครับ”
“นายคอยปกป้องฉัน ฉันรู้ว่านายเป็นคนดี นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุดแล้วล่ะ”
“ผมรักลูกพี่ครับ ผมจะบอกกัลป์เรื่องนี้...เขาต้องดีใจแน่”
กัลป์ไม่ได้คิดถึงน้องสาวแต่นั่งดูหนังกลางแปลงเงียบๆจนอัญชันที่มาดูด้วยอดทักไม่ได้
“หนังไม่สนุกเหรอคะ”
