คมแฝก
ตอนที่ 13
“คมแฝกแท้จริงคืออาวุธของนักเลงกล้ามีไว้ปกป้องคนที่อ่อนแอกว่า หมาหมู่อย่างพวกมึงไม่คู่ควรสำหรับมัน”
กัลป์พูดจบก็จดคมแฝกในท่าเตรียมพร้อม เหล่านักเลงไม่รอช้าดาหน้าหาแต่สู้กัลป์ไม่ได้สักคน ชั้นเชิงคมแฝกแบบครูพักลักจำไม่คณามือกัลป์แต่เพราะพิษบาดแผลจากการสู้ครั้งก่อนทำให้เขาอ่อนแรง แต่ในที่สุดเหล่านักเลงก็แตกพ่าย และชาญหวิดจะถูกกัลป์ฟาดตายหากแสนไม่เอาคมแฝกรับไว้
สิงโตรอจังหวะอยู่แล้วกระโจนล็อกตัวกัลป์
จากด้านหลัง ชาญจะซัดเอาคืนแต่แสนเอาคมแฝกขวางไว้
“ไอ้พวกกระจอก มึงคิดว่าพวกมึงจะสู้มันได้เหรอ นี่ถ้าไม่เห็นแก่หน้าผู้พันเจมส์ล่ะก็...กูจะปล่อยให้ไอ้กัลป์มันตีมึงตายเหมือนหมาข้างถนน!”
ooooooo
แม้จะไม่บาดเจ็บเพิ่มแต่เพราะออกแรงเยอะทำให้กัลป์อาการทรุด อัญชันเข้าประคองทันทีที่ถูกปลดล็อกกุญแจมือ แสนมองมาด้วยแววตาเจ็บปวดระคนหมั่นไส้
“พี่ต้องขอโทษที่ทำให้เธอเป็นห่วง แต่บอกเลยว่านี่ไม่ใช่แผนของพี่เลย”
“อย่ามาตอแหล แล้วมันจะต่างกันตรงไหน แผนของแกหรือพวกของแกมันก็บัดซบพอๆกัน”
“ข้อแตกต่างคือฉันยังไม่อยากเห็นมันตายตอนนี้ แต่ฉันอยากเห็นมันพ่ายแพ้และคุกเข่าร้องขอชีวิต
ต่อหน้าฉัน”
กัลป์ส่ายหน้าช้าๆก่อนจะตอกแบบหยิ่งๆ
“ฝันไปเถอะไอ้แสน อย่างมากที่สุดที่มึงจะได้ก็คือมึงได้ฆ่ากูแค่นั้น”
“สมพรปากมึงแล้วไอ้กัลป์ ในเมื่อมึงอยากจะตายนัก กูก็จะให้โอกาสมึง!”
แสนคิดแผนบางอย่างแล้วจัดการเรียกอินทรีย์มาพร้อมสมุนคนอื่น เพลิงในคราบอินทรีย์มองสภาพกัลป์ด้วยสีหน้าเรียบเฉยทั้งที่ในใจเดือดพล่าน เจ้าพ่อเมืองพลหรี่ตาจับผิดก่อนยื่นมีดไสยดำให้เพลิง
“ไอ้มีดอาถรรพณ์เล่มนี้ กูไม่อยากเก็บไว้ใกล้ตัว กูขอยกให้มึง”
“ขอบคุณครับนาย”
“วันพรุ่งนี้เราจะก่อวินาศกรรมตามแผน มึงอย่าทำให้กูผิดหวังเป็นอันขาด”
สิงโตสมุนเอกสบตาแสนและแกล้งบอกให้ทดลองใช้มีดไสยดำฆ่ากัลป์ แสนแสยะยิ้ม
“พิสูจน์ความภักดีของมึงให้กูเห็นอีกครั้งไอ้อินทรีย์... พิสูจน์ด้วยชีวิตของไอ้กัลป์!”
เพลิงอึกอัก มองสภาพของกัลป์แล้วใจหาย ภารกิจและหัวใจของความเป็นเพื่อนตีกันให้ยุ่งในหัว สุดท้ายก็ตัดสินใจขว้างมีดไปทางแสนที่ตะปบรับได้อย่างแม่นยำ
“ไอ้นกสองหัว! มีดอัปรีย์เล่มนั้นกูจะเก็บไว้
ทำซากอะไร ของจริงถูกทำลายไปนานแล้ว ที่ออกอุบายมาทั้งหมดก็เพราะอยากเห็นธาตุแท้ของมึง มึงนี่เอง
ที่เป็นพรายกระซิบให้ทางการ”
“เออ...กูเอง...ไอ้ชาติหมา กูนี่แหละที่เบื้องบนส่งมาเด็ดหัวมึง!”
สมุนของแสนลุกฮือหลังจากนั้น เพลิงรีบวิ่งไปหากัลป์และช่วยต้านไว้อย่างเต็มกำลัง อัญชันเฝ้าดูไม่ห่างก่อนเข้าประคองกัลป์ไว้ เพลิงจำต้องหนีเพื่อหาคนมาช่วยล้มแผนการใหญ่ของแสน ทิ้งให้กัลป์ถูกแสนซ้อมจนเลือดกระอักและแน่นิ่งไปหลังจากนั้น
อัญชันกรีดร้องแทบขาดใจ แต่กัลป์ไม่รู้สึกตัว แสนมองมาด้วยแววตาเย็นชาและนิ่งเฉย ไม่มีแม้แต่ความเห็นใจหรือรู้สึกผิดที่ฆ่าอดีตเพื่อนรัก...
เพลิงนำข่าวร้ายของกัลป์ไปบอกพวกตะโพน
