คมแฝก
ตอนที่ 11
“ทั้งไอ้ผู้การเจมส์ทั้งไอ้แสนพูดคล้ายๆกันว่าทุกสิ่งที่ตระเตรียมมาถึงเวลาต้องลงมือแล้ว ผมว่าแผนการใหญ่ของพวกมันต้องไม่ธรรมดาแน่ อาจถึงขั้นล้างผลาญเมืองพลหรือไม่ก็ใหญ่โตกว่านั้น”
“ว่าแต่ไอ้แสนกับไอ้ฝรั่งเจมส์ มันกำลังจะทำอะไรกันแน่...”
อัญชันยังพักอยู่โรงพยาบาลโดยมีสมุนของแสนควบคุมตัวอย่างแน่นหนา กระรอกกับลำดวนรับหน้าที่เฝ้าหรืออีกนัยเป็นเหยื่อล่อของแสนให้กัลป์มาติดกับ ดอกไม้ร้อนรนมากเรื่องอัญชันตั้งท้อง ทั้งหึงทั้งแค้นจนคิดชั่ววูบจะวางยาอีกฝ่ายโดยยืมมือกระรอกที่เตรียมอาหารไปเยี่ยมอัญชันทุกวัน
กระรอกไม่รู้เรื่องนำอาหารและเครื่องดื่มผสมยาพิษไปให้อัญชันที่โรงพยาบาล
“ความจริงกระรอกไม่เห็นต้องลำบากแบบนี้เลย อาหารของที่โรงพยาบาลก็มี”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณอัญชัน อาหารของที่โรงพยาบาลจืดชืดจะตาย กินสลับกับของที่บ้านดีกว่าจะได้ไม่เบื่อ”
“แล้วตอนนี้ทางโน้นเป็นยังไงบ้างจ๊ะ”
“ก็ยังเรื่อยๆอยู่ค่ะ นายแสนมัววุ่นวายกับลูกสมุนทั้งวัน ส่วนพี่ดอกไม้...หมู่นี้ดูแปลกๆ”
“ยังไงเหรอจ๊ะ”
“พี่ดอกไม้ถามถึงคุณอัญชันอยู่เรื่อยเลยค่ะ ชอบสงสัยว่าอาการเป็นยังไงบ้าง แล้วทานอาหารที่เอามาได้รึเปล่า”
“ถึงขนาดนั้นเชียวเหรอ...”
อัญชันนิ่วหน้าแต่ไม่นานก็ผลักความคิดแง่ลบทิ้งเมื่อกระรอกชวนกินข้าว...
องอาจคาใจเรื่องแผนร้ายของแสนกับเจมส์ คลับคล้าย คลับคลาว่าอาจเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อแม่จึงไม่รอช้าแวะเยี่ยมดวงใจเบาะแสเดียวของเขาที่โรงพยาบาล เขาปลอมตัวเป็นชายแก่และเจอกับกระรอกโดยบังเอิญในห้องน้ำหญิง กระรอกดีใจมากที่เจอเขาและถือโอกาสตามไปเยี่ยมดวงใจด้วย
ดวงใจยิ้มกว้างเมื่อเห็นหน้าพี่ชาย องอาจยินดีเมื่อรู้จากหมอว่าน้องสาวอาการดีขึ้น แต่เหตุผลหลักที่เขามาเยี่ยมวันนี้คือเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับความตายของพ่อแม่ที่อาจสาวถึงแผนร้ายของแสนกับเจมส์
“ดวงใจพอนึกออกไหม...ตอนพี่ยังทำงานอยู่กรุงเทพฯ พ่อกำลังทำข่าวอะไรอยู่”
“ข่าว...ข่าวไหน”
“ดวงใจจำได้ไหมว่าพ่อของเราเป็นนักข่าว ท่านชอบขุดคุ้ยเรื่องทุจริตของพวกคนไม่ดี”
“จำได้...จำได้แล้ว พ่อชอบพิมพ์ดีด”
“ก่อนพ่อจะตาย พ่อทำข่าวเรื่องอะไร พ่อบอกดวงใจบ้างไหม”
คำถามขององอาจทำให้ดวงใจน้ำตาไหล ภาพความทรงจำไม่ปะติดปะต่อไหลวนมาในหัว เด็กสาวทรมานมากจากการพยายามคิด แต่พลันก็แวบภาพแผนที่บนโต๊ะทำงานของพ่อ...
ooooooo
ดวงใจคิดออกแค่คำว่าแผนที่กับน้ำมัน แต่นั่นทำให้องอาจพอใจเพราะน่าจะสืบต่อได้ กระรอกไม่เข้าใจเรื่องที่สองพี่น้องพูดนักแต่ติดใจมากกว่า ที่เขาไม่เคยบอกว่าดวงใจคือน้องสาวแท้ๆ
องอาจถอนใจยาว “ลูกพี่ก็รู้ว่าผมกำลังรบรากับพวกไอ้แสน ถ้าพวกมันรู้ว่าดวงใจเป็นน้องสาวผม...อะไรจะเกิดขึ้น ตัวผมเองไม่กลัวตายหรอก ขอแค่ได้แก้แค้นไอ้แสน ต่อให้ต้องไปลงนรกขุมไหนผมก็ยอม...ผมไปแล้วนะ”
พูดจบก็จะผละไป กระรอกรีบเอื้อมไปจับมือเขา
“ฉันเป็นห่วงนาย นายดูแลตัวเองด้วยนะ”
องอาจปลื้มมากอดใจไม่ไหวรวบตัวเธอมากอดจนกระรอกต้องแกล้งโอด
“นี่นาย...กอดอะไรสองทีสามที กอดอีกทีฉันตบจริงๆด้วย”
