จ้าวสมิง
ตอนที่ 6
อรรถอาสาพาถวิลไปพบเสี่ยสวัสดิ์ที่บ้าน แต่ความจริงเขาหลอกเธอขึ้นรถมาเพื่อยิงทิ้งเพียงเพราะเธอเป็นแม่ของตะวัน แต่โชคไม่เข้าข้างคนเลว ถวิลรอดชีวิตเพราะได้เอฉื่อตามมาช่วย
ด้านจอปาที่พาตะวันมาหาคล้อยกับโชนโดยไม่รู้ว่าสองฝ่ายรู้จักกันอยู่ก่อนแล้ว ได้แต่รู้สึกแปลกๆกับท่าทีของพวกเขา ขณะที่คล้อยกับตะวันก็เก็บงำความไม่ลงรอยเอาไว้ทั้งที่ความจริงอยากห้ำหั่นให้ถึงตายกันไปข้าง
คล้อยกับโชนเคยเห็นกับตาว่าตะวันคือเสือสมิง แต่ในเมื่อจอปาบอกว่าเป็นหลานก็ปล่อยเลยตามเลย แต่ถ้าสบโอกาสเล่นงานเมื่อไหร่คงไม่รีรอแน่
ทางฝ่ายแคล้วกับลูกน้องสามคนที่จับพิมพ์สายกับซาเงมุ่งหน้าไปหมู่บ้านชายแดนซึ่งเป็นรังโจร ทุกคนหวังได้สนุกกับผู้หญิงสองคนให้หนำใจ แต่ฉับพลัน
ฝันของพวกมันก็สลายเมื่อดอนกับดาวตามมาเจอ แคล้วอ้างไม่รู้ว่าพิมพ์สายเป็นแฟนอรรถ นึกว่าเป็นแฟนตะวัน ส่งผลให้โดนดอนตบหน้าด้วยปืนจนปากแตกแล้วด่าซ้ำ
“มึงรู้มั้ยเรื่องมันบานปลายไปขนาดไหนแล้วตอนนี้”
“ขอโทษนะพี่ดอน”
“จะเอาไงกับแกดีวะ หรือว่า...” ดอนจ่อปืนที่หัวแคล้ว...ดาวยืนอยู่ข้างๆ รีบห้าม
“อย่าเพิ่งฆ่ามันตอนนี้เลยพี่ดอน ลองดูสิว่ามันจะทำประโยชน์อะไรได้บ้าง ตอนนี้คุณหนูนั่นจะฆ่ามันก็ไม่ได้ จะให้กลับก็ไม่ดี พี่ก็ให้มันพาหนีไปให้ไกลๆซะเลยสิ”
“จะเอาแบบนี้ใช่ไหมดาว”
“ทางออกแบบนี้ดีที่สุดแล้วพี่...ฉันจะปล่อยแกกับสมุนของแกไป แต่แกต้องเอาผู้หญิงสองคนนั่นไปให้ไกล”
แคล้วรับคำทันที ดอนไม่วางใจย้ำเตือนมันอีกครั้งว่า
“ถ้าลูกสาวเสี่ยสวัสดิ์เป็นอะไรไป คุณอรรถไม่ปล่อยแกแน่...จำไว้”
หลังจากนั้นดอนลากแคล้วมาหน้าบ้าน ลูกน้องสามคนของแคล้วตกใจชักปืนออกมา ถามลูกพี่ว่าจะให้พวกตนทำยังไงขอให้บอก ถ้าต้องแลกกับมันพวกตนก็พร้อม
“ใจเย็น ข้าก็ผิดเองที่เอาคนรักของปลัดมา มันเลยเป็นแบบนี้”
“ปลัดน่ะเหรอ แต่เขาก็เป็นคนจ้างให้พวกเราไปยิงไอ้ตะวันไม่ใช่เหรอ”
พิมพ์สายกับซาเงหลบอยู่หลังบ้านได้ยินคำพูดนั้นชัดเต็มสองหู ดอนไม่พอใจยิงลูกน้องปากไวของแคล้วตายคาที่ อีกสองคนจะยิงดอนแต่กระสุนพลาดเป้า สองสาวที่หลังบ้านฉวยโอกาสตอนพวกวายร้ายยิงตอบโต้กันหลบหนี แต่ดาวตาไวตามจับ แต่ก็พลาดโดนพิมพ์สายตีด้วยไม้จนสลบก่อนจะวิ่งตามซาเงต่อไป
ooooooo
