ตอนที่ 2
เกตุมณีส่ายหน้าขำๆ เพิ่งเข้าใจสาเหตุที่น้องชายตัวดีมาตื๊อขอให้เธอไปบ้านประพจน์เป็นเพื่อน แต่กระนั้นก็อดถามเพื่อความแน่ใจไม่ได้
“แล้วนี่จะไปหาวรดาทำไมต้องไปกับพี่สาว ไม่ไปพบเขาสองต่อสองล่ะจ๊ะ”
“ก็วรดาเขาไม่ยอมพบผมนี่พี่”
“อ้าว...ไหงงั้นล่ะ ไปทำอะไรเขาไว้หรือเปล่า”
“เปล่าครับพี่...คือผมจะไปหาที่บ้านเขาก็ห้ามบอกกลัวจะโดนคุณหญิงน้าต่อว่า พอผมนัดให้เขามารอที่ริมรั้ว เขาก็ไม่มาอีก ผมก็รอไปสิ วันก็แล้วสามวันก็แล้ว...”
“โถๆ ไป...งั้นเดี๋ยวไปกับพี่ พี่จะคอยเป็นกันชนให้”
กฤตย์ดีใจมากรีบวิ่งไปเอาหนังสือเจน แอร์ ฉบับภาษาอังกฤษที่เตรียมไว้ให้วรดาที่ห้อง เกตุมณีมองตามขำๆ และเตรียมขนมหวานฝีมือตัวเองไปให้บ้านประพจน์ เพื่อช่วยเปิดทางให้น้องชาย
การไปบ้านประพจน์ในวันนั้น...นอกจากเปิดทาง ให้กฤตย์ได้เจอวรดายังเป็นครั้งแรกที่เกตุมณีได้เจอปิติ นายทหารหนุ่มรูปหล่อผู้ช่วยคนสนิทของประพจน์ ซึ่งแกมแก้ว น้องสาวแท้ๆของเธอแอบมีใจให้ แต่ที่ทำให้เธออึ้งมากกว่า คือสายตาของปิติที่ดูเหมือนจะมีใจให้วรดาอีกคน
เกตุมณีดึงตัวเองจากภวังค์อดีต สั่นหน้าเรียกสติตัวเองอีกพักใหญ่ จังหวะเดียวกับที่กลิกาหรือถุงแป้ง
ลูกสาวคนเดียวของเธอกับปิติจะโผล่มาทักทายแม่แท้ๆ และนัทธมนเพื่อนรักที่มาทำงานกับกฤตย์เป็นวันแรก
คำแนะนำและอวยเพื่อนรักของถุงแป้งแทบ
ไม่เข้าหู ใบหน้าที่เหมือนวรดาของนัทธมนทำให้เกตุมณีร้อนรนอย่างบอกไม่ถูก...สังหรณ์ใจลึกๆว่าผู้หญิงตรงหน้าอาจมีเบื้องหลังไม่น่าไว้ใจ
ooooooo
นัทธมนไม่ได้สนใจสายตาแปลกๆของเกตุมณีแม่ของถุงแป้งมัวตื่นเต้นกับการทำงานกับกฤตย์
วันแรก และเจ้านายคนใหม่ก็เหมือนจะรู้ดีแกล้ง
ยั่วประสาทด้วยการชวนกินข้าวเช้า
เลขาฯคนใหม่ยืนนิ่งก่อนปฏิเสธเสียงเรียบ กฤตย์เลยต้องใช้อำนาจเจ้านายขู่
“คุณทำงานอะไรที่นี่”
“ก็...เป็นเลขาคุณกฤตย์น่ะสิคะ”
“ผมไม่ได้จ้างเลขามาคอยปฏิเสธผมหรอกนะ ถ้าผมชวนกินข้าวคุณก็ควรจะรู้หน้าที่แล้วรีบตามผมมา”
นัทธมนไม่มีทางเลือกต้องทำตามสั่ง กฤตย์ได้ทีแกล้งสั่งโน่นนี่จุกจิกตั้งแต่เช้าจนถุงแป้งที่มาร่วมโต๊ะอาหารด้วยอดแปลกใจไม่ได้ น้าชายสุดที่รักไม่เคยทำตัวเจ้ากี้ เจ้าการแบบนี้
กฤตย์ตั้งใจแกล้งใช้งานนัทธมนเพื่อดูท่าทีโดยแอบสังเกตการณ์จากกล้องวงจรปิดในบ้าน ซึ่งผลก็เป็นที่น่าพอใจเพราะนัทธมนไม่ได้เหวี่ยงหรือเอาคืนเขาด้วยการทำลายข้าวของแต่รับมือด้วยท่าทีสงบเสงี่ยมกว่าที่คิด










