เจ้าสาวจำยอม

“คุณพ่อยังจะพูดอีกเหรอคะ หลอกกันแบบนี้ได้ไง”

“พ่อไม่รู้ พ่อไม่ได้วางแผน สามีกับพี่ชายลูกเขาเป็นคนบงการ”

“ผมยอมรับครับว่าผมเป็นคนบงการ เพราะผมอยากช่วยน้อง เป็นการชดเชยสิ่งที่ทำไม่ดีกับน้องเอาไว้”

“โธ่พี่บอล...เรื่องมันผ่านไปแล้ว อย่าไปพูดถึงเลย”

“เมไม่ต้องเป็นห่วงนะ เรื่องบริหารโรงแรม พี่มีทีมบริหารโรงแรมของพ่อบุญธรรมพี่ที่อเมริกา พี่ติดต่อคุยกับเขาไว้เรียบร้อยแล้ว อาทิตย์หน้าเขาจะบินมาช่วย”

“ส่วนเรื่องเงินทุน ทางนี้ครับ ผมจะให้คุณกู้ด้วยดอกเบี้ยศูนย์เปอร์เซ็นต์ตลอดชีวิต” เขตแดนทุ่มสุดตัว เมษารินตอบขอบคุณเขาพร้อมส่งยิ้มหวาน เล่นเอารุ้งรดาเขินแทนแทบเพ้อกลางวันแสกๆ ถ้าเมธัสไม่ขัดขึ้นเสียก่อน

“เอาละ ขอปิดประชุมเรื่องงานไว้เพียงเท่านี้ เรื่องรายละเอียดค่อยไปคุยกันทีหลัง ส่วนตอนนี้เราไปสนุกสนานกันที่ปาร์ตี้ริมหาดกันดีกว่า ป่านนี้ทุกคนคงมารอพร้อมแล้ว”

ปาร์ตี้ริมชายหาดมีศรุต ปิ่นมณี เอกพงศ์ แพนแพน ลูกแก้ว และเพื่อนสนิทอีกสองคนของเมษารินคือหยกกับเป้ยรวมอยู่ด้วย เมษารินคาดไม่ถึงว่าทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้หมดแล้ว...ดีใจจนน้ำตาแทบไหล

เมษารินกับลูกแก้วพูดจาปรับความเข้าใจกันได้ ลูกแก้วดูดีมีสติหลังจากไปสงบจิตใจที่วัด และตอนนี้เธอก็พร้อมจะกลับมาเป็นเซเลบที่แซ่บเหมือนเดิม ส่วนกับนครินทร์เธอก็ไม่คิดผูกใจเจ็บแต่อย่างใด พูดกับเขาขณะอยู่กันสองคนว่า

“สมมติว่าเราเพิ่งรู้จักกันก็ดีสิคะ คุณจะได้ไม่มีภาพจำที่ไม่ดีของฉันอยู่ในหัว”

“คนที่ควรจะพูดอย่างงั้นคือผมมากกว่านะครับ ผมมีภาพไม่ดีเยอะมากเลย โดยเฉพาะสิ่งที่ผมทำไว้กับคุณ นึกย้อนไปแล้วผมรู้สึกแย่มากๆที่ทำกับคุณแบบนั้น ผมขอโทษนะครับลูกแก้ว ให้อภัยผมด้วย ตอนนั้นผมกำลังคิดแต่จะแก้แค้น ผมไม่สนใจว่าคุณจะเจ็บจะปวดจะเสียใจยังไงในสิ่งที่ผมทำกับคุณ”

“ฉันไม่เคยโกรธคุณเลย ฉันเข้าใจคุณ และฉันก็ยังคงมีความรู้สึกดีๆให้กับคุณอยู่ตอนนี้ ฉันไม่ได้กำลังงอนง้อขอความรักจากคุณนะคะ เพราะฉันรู้ว่าคุณไม่เคยรักฉันเลย แต่ถ้าสักวันคุณยังไม่เจอใครที่คุณรัก อย่าลืมหันกลับมามองฉันนะคะ ฉันรอคุณอยู่”

นครินทร์นิ่งอึ้ง...ผู้หญิงคนนี้รักเขามาก อยากจะกอดปลอบแต่เขาไม่อยากให้ความหวัง แค่ส่งยิ้มให้เป็นการขอบคุณ แต่กับศรุตและปิ่นมณี นครินทร์พูดได้เต็มปากว่ายินดีสนับสนุนร้านกาแฟของทั้งคู่ ถ้าสนใจมาเปิดในห้างพาราดิโซเขาจะหาที่สวยๆไว้ให้...จากนั้นเขาเดินไปทักพ่อที่ดื่มอยู่คนเดียวว่ากี่แก้วแล้ว อย่าเพิ่งเมาเสียก่อน เมธัสพูดสั้นๆว่าพ่อรู้ แล้วสองพ่อลูกก็มองหน้ากันอย่างไม่รู้จะพูดอะไร