บ่วงรักซาตาน
ตอนที่ 1
ชิดชนกอยากช่วยน้องสาว ถือวิสาสะนัดเหมราชให้ แต่ไม่ยอมบอกชมพูนิษฐ์ว่าต้องไปเจอใคร เมื่อได้เจอหน้ากันในวันต่อมา คุณหนูคนเล็กแห่งสุขสยามเลยถึงกับผงะ
“ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งคุณชมพูนิษฐ์”
เหมราชส่งยิ้มกวนประสาทให้ แถมบอกชิดชนกว่าเคยเจอน้องสาวของเธอแล้ว ชมพูนิษฐ์เจ็บใจมาก
“ไม่บอกด้วยล่ะว่าคุณไปสุขสยามทำไม”
“พี่รู้แล้วจ้ะ...คุณเหมอยากซื้อสุขสยาม”
คำตอบของพี่สาวทำให้ชมพูนิษฐ์อ้าปากค้าง
ชิดชนกคิดไว้แล้วว่าน้องสาวคงต่อต้าน แต่บทสนทนาเมื่อวันวานกับมาลินีและเหมราชเรื่องสถานการณ์ของสุขสยามก็ทำให้ตัดสินใจได้ จะให้เหมราชช่วยชมพูนิษฐ์
“ลองฟังข้อเสนอของคุณเหมก่อนนะหนูนิด บางทีมันอาจจะเป็นทางออกที่ดี”
“คำตอบเดียวของนิดคือไม่ขาย แล้วนิดก็ต้องการคนสนับสนุนไม่ใช่ซ้ำเติม!”
ชมพูนิษฐ์โกรธมาก หอบเอกสารหนีไปแล้ว
ชิดชนกละล้าละลังอยากตามไปเคลียร์ แต่เจอกับมาลินีเสียก่อน เหมราชเลยอาสาตามไปคุยกับชมพูนิษฐ์แทน
ท่าทางดื้อดึงของชมพูนิษฐ์ทำให้เหมราชอยากเอาชนะ เขาตามไปทันเธอที่หน้าตึก
“โง่! มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ไม่รู้จักเปลี่ยนแปลงความคิดตัวเอง”
ชมพูนิษฐ์หยุดเดินและหันมาเผชิญหน้ากับเขา
“ฉันเป็นคนมีจุดยืน และฉันก็ยึดมั่นในจุดยืนของตังเอง”
“การจะยืนอยู่ได้นานมันต้องรู้จักเปลี่ยนจุดยืนให้ไว ให้ทันทุกสถานการณ์”
“นั่นมันคนกะล่อน ปลิ้นปล้อน ไม่จริงใจ”
“จริงใจกับการยืนอยู่ได้มันคนละเรื่อง”
“มันเรื่องเดียวกัน...หัวใจกับจุดยืนมันเรื่องเดียวกัน!”
ถ้อยคำสวนกลับแบบไม่ยอมแพ้ของเธอทำให้เหมราชอดยิ้มเยาะไม่ได้ แต่ยังไม่ยอมจบเรื่อง
“ตกลงจะขายรึไม่ขาย”
“อย่าเอาพี่นกมายุ่งกับเรื่องนี้ พี่นกไม่ทันเกมของคุณ”
“แต่ที่แน่ๆ คุณนกเข้าใจอะไรง่ายกว่าเธอเยอะ”
“พี่นกหลงกลคุณต่างหาก แต่เสียใจด้วยฉัน
ไม่เหมือนพี่นก ฉันรู้จักธาตุแท้ของคุณดี”
ชมพูนิษฐ์เชิดหน้าไม่กลัว ทั้งที่ใจสั่นแทบแย่
เหมราชรู้ทัน กระชากเธอเข้าหาทำท่าจะจูบ
“แน่ใจเหรอว่าเธอรู้จักธาตุแท้ของฉันดีแล้วจริงๆ”
เหล่าพนักงานออฟฟิศซุบซิบกันใหญ่เพราะเจ้านายเจ้าของฉายาซาตานหมื่นล้านไม่เคยตอแยผู้หญิงคนไหน แต่คราวนี้นอกจากจะไม่ไล่ตะเพิดเหมือนที่
มักทำกับมนปริยาอดีตคนรัก ยังทำท่าเหมือนจะจูบ
ชมพูนิษฐ์ใจเต้นไม่เป็นส่ำ แต่ยังปากเก่งยืนยันไม่ขายที่ดิน
“ไม่มีนักลงทุนคนไหนเขาโง่เอาเงินมาทิ้งให้เธอเล่นขายของหรอกนะ”
“ก็คอยดูก็แล้วกัน”
พูดจบก็สะบัดตัวออกจะหนี แต่ดันสะดุดส้นสูงเกือบล้ม ถ้าเหมราชจะไม่คว้าตัวไว้
“ส้นสูงนี่...ใส่ไม่เป็นก็อย่าใส่เลย ริจะทำธุรกิจ มันต้องใช้สมอง...ถึงจะสำเร็จ”
ชมพูนิษฐ์เจ็บจี๊ด ตั้งท่าจะมีเรื่องเต็มที่ แต่ถูกเขารวนจนแทบกรี๊ด
“แต่ถ้าจะให้ง่ายกว่านั้น...ถอดนี่อาจจะสำเร็จง่ายกว่า”
เหมราชแกล้งกระตุกชายกระโปรงตัวสวยของเธอ ทำให้ชมพูนิษฐ์เหลืออด ประกาศกร้าว
“ฉันต้องปกป้องสุขสยามเอาไว้ให้ได้...คุณคอยดูล่ะกัน!”
ooooooo
