ข้อเขียนของผมวันนี้จะเป็นชิ้นสุดท้ายสำหรับปี 2565 แล้วนะครับ เพราะในวันพรุ่งนี้ 31 ธันวาคม 2565 ซึ่งจะเป็นวันสุดท้ายของปีเก่านั้น “ไทยรัฐ” จะจัดทำฉบับพิเศษเหมือนเช่นเคย“หน้า 5” ของเราจะกลายเป็นรายงานพิเศษสรุป “10 ข่าวเฮ+ คลิปฮา” เต็มพื้นที่...ส่งผลให้บรรดาคอลัมน์ต่างๆในหน้านี้...รวมทั้ง “เหะหะพาที” ด้วย ต้องหลบเข้าฉากเพื่อหลีกทางให้ตามระเบียบจากนั้น วันอาทิตย์ที่ 1 มกราคม 2566 ย่างเข้าสู่วันขึ้นปีใหม่... ซึ่ง หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ จะยังคงเป็นฉบับพิเศษและพื้นที่บริเวณนี้จะมอบให้แก่การสรุปเหตุการณ์สำคัญและข่าวใหญ่ที่น่าสนใจต่างๆ...แปลว่า คอลัมน์นี้ยังจะได้พักผ่อนอีก 1 วันกลับมาอีกที วันที่ 2 มกราคม 2566 โน่นเลยครับเพื่อให้เป็นธรรมเนียมของการเขียนในวันส่งท้ายปี ที่ผมจะใช้วันนี้ในการ “เหลียวหลัง” กลับไปดูอีกครั้งหนึ่งว่า 1 ปีที่ผ่านมา...เราผ่านเรื่องราวอะไรมาบ้าง? มีทุกข์มีสุขแค่ไหนและอย่างไร? อยู่เสมอๆถือเป็นการ “ตั้งสติ” ให้มั่นคง และรอบคอบก่อนจะเดินหน้าไปสู่ปีใหม่ที่กำลังจะมาถึง...ว่างั้นเถอะสำหรับปี 2565 ซึ่งกำลังจะกลายเป็น “ปีเก่า” และกำลังจะค่อยๆ โบกมืออำลา พวกเราชาวไทยในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้...ถือได้ว่าเป็นปีแห่งการเริ่มมองเห็น “แสงสว่าง” ที่ปลายอุโมงค์อย่างแท้จริงจากความหนักหนาสาหัสทั้งตัวเลขการระบาดของโควิด-19 ในปี 2564 ที่ทำให้ยอดติดเชื้อของประเทศไทยพุ่งกระฉูดจากยอดสะสมทั้งปีในปีก่อนหน้าประมาณ 6,000 ราย กลายเป็นกว่า 2 ล้านคน ทำให้เศร้าหมองและเดือดร้อนกันทั่วประเทศขณะเดียวกันเศรษฐกิจไทยโดยรวมก็ย่ำแย่ลง ขยายตัวแค่ร้อยละ 1 กว่าๆ ก่อให้เกิดปัญหาผู้คนตกงาน ว่างงานเพิ่มขึ้นอย่างมากทำให้เกิดความวิตกกันไปทั่วด้วยความรู้สึกแบบไทยๆ ที่ยังเชื่อเรื่องดวง เรื่องสัญลักษณ์ของสัตว์ในปีนักษัตรต่างๆก็ขนาดปี 2564 ซึ่งเป็น “ปีวัว” สัตว์ที่น่ารัก เพราะให้ทั้งนมทั้งเนื้อ เพื่อรับประทานแล้ว ยังช่วยทำงานให้คนไทยอย่างหนักมาโดยตลอด...เรายัง “ติด” โรคและ “ตาย” จำนวนมากเช่นนั้นแถม “เศรษฐกิจ” ก็พลอย “ตกสะเก็ด” นำความเดือดร้อนมาสู่พวกเราชาวไทยอย่างไม่เคยเจอมาก่อนเข้าให้เสียอีกเมื่อถึงปี 2565 ซึ่งเป็น “ปีเสือ” สัตว์ที่แสนจะดุร้ายและโหดเหี้ยม... คนไทยจะไม่โดนเสือไล่ตะปบจนสะบักสะบอมเสียยิ่งกว่าปี 2564 เลยหรือผลปรากฏว่า “พลิกล็อก” ครับ...เพราะ “ปีเสือ” 2565 กลับกลายเป็น “เสือน่ารัก” เสือที่มีไมตรี เพราะนอกจากไม่กัดคนไทยให้ล้มหายตายจากหรือสะบักสะบอมมากขึ้นจากปีก่อนแล้ว กลับทำให้การแพร่เชื้อโควิด-19 ค่อยๆซาลง และในที่สุดเมื่อรัฐบาลตัดสินใจอย่างห้าวหาญเปิดประเทศรับนักท่องเที่ยวก่อนใครอื่นเศรษฐกิจไทยจึงเริ่มฟื้นตัวอย่างที่เห็นๆจริงๆแล้ว เมื่อมองย้อนกลับไปจะพบว่าช่วงต้นปี เสือ ทำท่าว่าจะดุนิดหน่อย เพราะโควิด-19 กลับมากระฉูดอีกระลอกด้วยสายพันธุ์ใหม่ที่มีชื่อว่า “โอมิครอน”ในขณะที่ รัสเซีย ก็บุกเข้า ยูเครน เปิดฉากสงครามระหว่างประเทศ ก่อให้เกิดปัญหา “นํ้ามันแพง” ซ้ำเติมภาวะ “เงินเฟ้อ” ที่เกิดขึ้นอยู่แล้ว ทำให้เดือดร้อนทั่วโลก รวมถึงประเทศไทยแต่แล้วจู่ๆ “เสือ” ก็ใจดี ทำให้โควิด-19 อ่อนแรงลง...ส่วนสงครามรัสเซีย-ยูเครนแม้จะไม่หยุด และยังคงเป็นปัญหาใหญ่อยู่ แต่อย่างน้อยการ “ซาลง” ของโควิดก็ทำให้โลกเราพอมีความหวังมากขึ้นซึ่งก็ต้องขอบคุณ รัฐบาลไทย ที่ติดสินใจเปิดประเทศ ลองผิดลองถูกอยู่ระยะหนึ่ง ก่อนจะกลายเป็น “ลองถูก” ในที่สุดทำให้ตั้งแต่ช่วงกลางปีเป็นต้นมาจนถึงบัดนาวนี้ และมองออกไปข้างหน้า “แสงสว่าง” ที่เคยริบหรี่อยู่ที่ปลายอุโมงค์ก็เริ่มเปิดกว้างแบบฟ้าแจ้งจางปางขึ้นมาทันทีครับ! คงต้องใช้คำว่าลาก่อน “2565” หรือลาก่อนปีแห่ง “พญาเสือ” ด้วยรักและขอบคุณอย่างเหลือล้น...เพื่อเข้าสู่ “ปีกระต่าย” ที่ยิ้มรอเราอยู่ขอให้เป็น “กระต่าย” ที่น่ารักเหมือน “น้องต่าย อรทัย” นะครับ คือมีการฟื้นตัวอย่างต่อเนื่อง อย่าเกิดพลิกผันกลายเป็น “กระต่ายดุร้าย” บันดาลให้สงครามบานปลาย เงินเฟ้อเอาไม่อยู่ เศรษฐกิจโลกถดถอย ฯลฯ เข้าให้ก็แล้วกันสุขสันต์วันปีใหม่ 2566 ครับ.“ซูม”
