ธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า ของพระอาจารย์พรหม...บันเทิงสมกับชื่อหนังสือของท่าน ไม่เชื่อ ก็ลองอ่าน เรื่อง “ดื่มชาเมื่อไม่มีทางออก” กันดูจบจากเคมบริดจ์ พระอาจารย์เคยเป็นครู เรื่องเล่าต่อไปนี้ได้จากเพื่อนครูที่เคยเป็นทหารในกองทัพอังกฤษ ที่ร่วมรบในพม่า ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองภารกิจตอนนั้น เขาเป็นนายทหาร ในหน่วยกำลังรบอยู่ในป่าทึบของพม่า แนวหน้าทหารพรานกลับมารายงาน ทหารญี่ปุ่นศัตรูคู่ศึกสำคัญ ยกกันมาหลายกองโอบล้อมที่ตั้งไว้ทุกทิศทุกทาง ชนิดไม่มีทางหนีนายทหารหนุ่มรุ่นเขา คิดว่า นายทหารใหญ่ ผู้บังคับบัญชาจะต้องออกคำสั่ง อะไรสักอย่างหยิบอาวุธพร้อมตีฝ่าออกไป ตามวิสัยชายชาติทหาร สถานการณ์นั้น บางคนอาจจะรอด บางคนอาจไม่รอด แต่อย่างน้อย ก็จะได้ฆ่าทหารญี่ปุ่นให้ตายได้หลายคนแต่ก็เปล่า คำสั่งจากผู้บังคับบัญชา สั่งทหารทุกนาย ให้นั่งลง“หยิบชามาต้มน้ำชงชา” นี่คือกองทัพอังกฤษนี่นานายทหารหนุ่มคิดว่า ผู้บังคับบัญชาของเขา “บ้าไปแล้ว”ในสถานการณ์ของความเป็นความตาย ทหารที่ไหน ก็นึกถึงชาร้อนๆ ส่งกลิ่นหอมกรุ่นในถ้วยตรงหน้าแต่ทหาร ก็คือทหาร คำสั่งผู้บังคับบัญชาต้องทำตาม ทุกคนเริ่มต้มน้ำ พอน้ำเดือด เขาก็เตรียมชงชา ในใจทหารหลายคนคิดว่า นี่คือชาถ้วยสุดท้ายในชีวิตในบรรยากาศที่เงียบสงัด เครียดและแสนอึดอัด ทหารหลายคนเริ่มดื่มชา ใครเล่า จะคิดถึงรสชาติและกลิ่นชา ทหารพรานแนวหน้ากลับมารายงาน กระซิบข้างหูผู้บังคับบัญชา“ข้าศึกที่เข้าใจว่า มุ่งหน้ามาโอบล้อมเรา เคลื่อนย้ายไปไกล ตอนนี้พวกเรา มีทางหนีที่ปลอดภัยแล้ว”คำสั่งปฏิบัติการก็ออกมา “เก็บสัมภาระให้เงียบที่สุดแล้วรีบเดินทาง”ภารกิจนั้น สิ้นสุดลงโดยทหารทุกนายในกองกำลังปลอดภัย นี่เป็นเรื่องที่เพื่อนครูจดจำฝังใจ และนำมาเล่าต่อๆกันมาอีกหลายปี“ผมรู้สึก เป็นหนี้สติปัญญา ผู้บังคับบัญชามาก”เพื่อนครูสารภาพ และบอกต่อ ไม่ใช่เฉพาะในสงครามเท่านั้น แต่ในชีวิตเขาหลายครั้งต่อๆมา ที่ตกอยู่ในภาวะคับขัน การเจ็บไข้ได้ป่วย อุปสรรคที่น่าหวาดหวั่น และความวิบัติท่ามกลางสถานการณ์ที่ดูเหมือนไม่มีทางออก เขาก็นึกถึงเหตุการณ์ในวงล้อมข้าศึกที่แนวรบพม่าเขาก็จะสงบใจนั่งลง และดื่มชาประสบการณ์สอนเขาว่า โลกเราเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ครรลองชีวิตก็เช่นเดียวกัน ช่วงเวลาดื่มชา ประหยัดพลังงาน ประหยัดเวลา ซึ่งย่อมจะมาถึงเมื่อไหร่ก็ได้เวลา...ที่เขาสามารถจะทำอะไรสักอย่างที่มีประสิทธิภาพ เช่น การหนีให้รอดพระอาจารย์พรหม สรุปเรื่องเล่าเรื่องนี้ ด้วยคำสอนว่า สำหรับผู้ที่ไม่ชอบดื่มชา โปรดจำคำกล่าวนี้ไว้“เมื่อใดที่ไม่มีอะไรให้ทำ เมื่อนั้น ก็ไม่ต้องทำอะไรเลย”การไม่ทำอะไร เป็นที่รู้ๆกัน แต่ไม่แน่หรอก มันอาจจะช่วยรักษาชีวิตของเราให้รอดเป็นไงครับ...เรื่องเล่าของพระอาจารย์พรหม อ่านแล้ว ผ่อนคลาย สบายใจ สมชื่อหนังสือ ชวนม่วนชื่นจริงๆ.กิเลน ประลองเชิง
