ผมเลือกศรัทธาพระที่สอนแบบแม่นบาลี ไม่เลือกพระบ้านหรือพระป่า ขัดใจบ้างเมื่อเจอพระสอนนอกลู่นอกทาง แต่กับพระอาจารย์พรหม ศิษย์หลวงปู่ชา พระฝรั่งสมภารวัดพุทธ เมืองเพิร์ธ ออสเตรเลียพระฝรั่งองค์นี้ สอนไม่มีกลิ่นบาลี แต่หลายเรื่องที่ท่านเล่าต้องใช้คำว่า “อัศจรรย์”เรื่อง “อิฐสองก้อน” เรื่อง “ภาชนะห่อของ” ในหนังสือธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า ผมเล่าไปหลายครั้ง วันนี้ เจอเรื่อง ฮาร์เล่ย์ เดวิดสัน-การปล่อยวาง อดใจไว้ไม่ได้ ต้องขอขยายต่อ“แพททริก” ศิษย์วัดรุ่นแรก...เคยช่วยงานใช้แรงงานสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานมากมายในวัด ชั่วระยะเวลาหนึ่ง แล้วก็จากไปเท่าที่ท่านรู้จัก แพททริก ไม่มีครอบครัว ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง เขามักเดินทางจากวัดหนึ่งไปอีกวัดหนึ่ง จากชุมชนที่นับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งไปยังอีกแห่งหนึ่ง โดยพื้นฐานนิสัยเป็นคนเคร่งศาสนาการเปลี่ยนวัดบ่อยๆจะช่วยเขาเข้าถึงธรรมะไปบ้างแค่ไหนอย่างไรพระอาจารย์พรหมไม่ค่อยแน่ใจที่ท่านแน่ใจแพททริกไม่มีเงินเก็บ ทรัพย์สินที่มี คือรถมอเตอร์ไซค์ คันหรูยี่ห้อฮาร์เล่ย์ เดวิดสัน คันเดียวแน่นอน มันช่วยให้เขาใช้ชีวิตอิสรเสรี เดินทางท่องเที่ยวไปทั่วออสเตรเลียได้ตามปรารถนาแน่ล่ะ เขารักมันเป็นชีวิตจิตใจแพททริกลาจากวัดท่านอาจารย์พรหมไปนาน นานทีเดียว แล้ววันนั้น จดหมายของเขาก็มาถึงแพททริกเล่าว่าวันหนึ่งเขาจอดเจ้าฮาร์เล่ย์ เดวิดสัน ในลานจอดรถซึ่งมีหลายชั้นในศูนย์การค้าขนาดใหญ่ในมหานครซิดนีย์ เขาซื้อของที่ต้องการสองสามอย่าง ก็กลับมา...แต่...รถของเขา หายไปเสียแล้ว“ผมตกใจสุดขีด” เขาเล่า “ท่านอาจารย์ก็รู้ รถคันนี้ กว่าผมจะเก็บเงินซื้อมันมาได้ ก็ใช้เวลานานมาก”เขาหลับตานึกถึงอิสรเสรี ที่เคยใช้รถคู่ชีวิตโบยบินไปทั่ว ออสเตรเลีย มันถูกฉกชิงไป โดยเจ้าหัวขโมยไร้ค่า มันคงเอารถของเขาไปขาย เพื่อซื้อยาเสพติดเขาไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว ขณะจิตนั้น เขาโกรธหัวขโมยมากเขาเล่าต่อในจดหมาย ตลอดเวลาที่อยู่ในวัด เขาฟังธรรมะ เข้าใจคำสอนพุทธศาสนา การยึดติดคืออะไร ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรารัก และชื่นชม วันหนึ่งก็จะต้องพลัดพรากจากเราไปด้วยความเข้าใจนั้นเขาเริ่มทำใจ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะโกรธหรือทุกข์ทรมานกับสิ่งที่เอาคืนไม่ได้“ผมหลับตานึก เจ้าของคนใหม่คงจะมีความสุขกับการขับฮาร์เล่ย์ เดวิดสัน คันนั้น เหมือนกับที่ผมเคยมีความสุขกับมัน” คิดได้แล้วแพททริก ยิ้มให้ตัวเองหัวขโมยแค่ขโมยรถมอเตอร์ไซค์ไปเท่านั้น ไม่ได้ขโมยความสงบภายในจิตใจเขาไปด้วย“ผมสอบผ่านการทดสอบ เรื่องการปล่อยวางได้”ในความปลื้มปีตินั้น แพททริกก้าวเดินออกจากศูนย์การค้า เพื่อจะไปขึ้นรถประจำทาง แต่นาทีนั้นเขาจึงรู้สึกตัวว่า เดินอยู่คนละชั้นที่เขาจอดเจ้าฮาร์เล่ย์ เดวิดสันไว้แพททริกเดินลงบันไดไปอีกชั้น เขาก็เห็นรถของเขาส่งยิ้มหวานให้ เขาจบจดหมายว่า ผมได้โชคสองชั้นสอบผ่านการปล่อยวาง ทั้งยังได้รถมอเตอร์ไซค์เป็นรางวัลหนึ่งคัน“ยอดเยี่ยมมาก” พระอาจารย์พรหมจบเรื่องเล่าด้วยคำชมแน่นอนบทเรียนการปล่อยวาง ใช่ว่า ชาวพุทธที่บ้านเมืองไหน จะสอบผ่านได้ง่ายๆเลย.กิเลน ประลองเชิง
