ปวดหัวแทน “ลุงตู่” พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี จริงๆ ชั่วโมงนี้เจอทั้งคลื่นมรสุมบนน้ำ ใต้น้ำหลังเกมต่อรองเก้าอี้รัฐมนตรีของพรรคร่วมรัฐบาลซาลงไป ปิดดีลลงตัวกันแล้ว เหลือเพียงเขย่ารายชื่อให้เหมาะสมสวยงามตามโควตาแต่กระนั้นความวุ่นวายก็ยังไม่จบ เกิดศึกภายในปะทุขึ้นมาอีกระลอก กลุ่มที่พลาดหวังไม่ได้เก้าอี้รัฐมนตรีออกมาร้องแรกแหกกระเชอเหมือนนัดกันมาทั้งคมขวาน-ด้ามขวาน ไม่รู้จะมีกลุ่มสันขวานตามมาอีกหรือไม่ ส.ส.พรรคพลังประชารัฐภาคอีสาน-ภาคใต้ อ้างว่าเอาชนะศึกเลือกตั้งมาได้ เสียเหงื่อไปหลายปี๊บ แต่กลับไม่ได้ปูนบำเหน็จรางวัลแต่ประการใดได้แต่นั่งเจ็บใจ ดูกลุ่มอื่นๆ สวาปามเก้าอี้รัฐมนตรีกันจนตาร้อนในที่สุดความร้อนก็ลามมาถึงก้นจนนั่งต่อไปไม่ไหว ต้องลุกออกมาเทกแอ็กชันขอระบายกันบ้างกลุ่มอีสานที่นำโดย “เอกราช ช่างเหลา” ออกมาโวยว่าจนป่านนี้ยังไม่ได้รับการติดต่อเหลียวแลจากแกนนำพรรค ทั้งที่ลงทุนลงแรงกวาดมาได้เป็นล้านคะแนน!!!ขณะที่กลุ่ม ส.ส.ใต้อยู่ในที่ตั้งไม่ไหวเหมือนกัน ถึงขั้นมาเปิดวอร์รูมกันกลางกรุงทวงเก้าอี้กันโจ๋งครึ่มส.ส.ใต้ได้มาถึง 13 คน ทำไมไม่มีโควตาเก้าอี้รัฐมนตรีให้บ้าง ...หือ!!!จะว่าไปเรื่องนี้ก็น่าฟัง เพราะถ้ายึดตามโควตาที่จัดทำกันมา อย่างน้อยที่ภาคใต้ต้องตกรางวัลเป็นเก้าอี้รัฐมนตรีขนาดใหญ่สักตัวสองตัว ในฐานะสร้างประวัติศาสตร์โค่นเสาไฟฟ้าประชาธิปัตย์ล้มระเนระนาดแต่อย่างว่าเวลาล่วงเลยมาจนถึงป่านนี้ เก้าอี้รัฐมนตรีจัดสรรกันแทบจะเสร็จสิ้น 100% แล้วจะมารื้อใหม่ หรือแซะใครออก เดี๋ยวก็เกิดแรงกระเพื่อมอีก ต่อรองกันไม่จบสิ้นชาวบ้านก็เบื่อหน่ายดังนั้น จึงต้องหาวิธีอื่นมาปลอบประโลม เยียวยาความไม่พึงพอใจผลประโยชน์ งบประมาณ ตำแหน่งอื่นๆนอกเหนือจากรัฐมนตรี เช่น ผู้ช่วยรัฐมนตรี เลขาฯ ที่ปรึกษารัฐมนตรี ประธานกรรมาธิการ คือทางออกถ้าจัดสรรให้พอเหมาะลงตัวทุกอย่างก็น่าจะเอวังแบบสวยๆ พวกที่ออกมาเรียกร้องส่วนใหญ่ล้วนหน้าใหม่ จะให้เป็นรัฐมนตรีก็ไวเกินไป แค่หาตำแหน่งเหมาะๆให้มีที่นั่งที่ยืนก็น่าพอใจแล้วที่ออกมาโวยวายก็แค่บอกให้รู้ดังๆว่า “อย่าลืมฉัน”ทำนองเดียวกันกับพรรคเล็กอย่างพรรครักษ์ผืนป่าประเทศไทย ของ “เสี่ยเอี้ยง” ดำรงค์ พิเดช ได้ ส.ส.มาแค่ 2 คน คงไม่กล้าฝันถึงตำแหน่งรัฐมนตรีออกมากระตุกขากางเกง “ลุงตู่” ขู่ถอนยวงถ้าไม่ได้ทำงานอย่างใจหวังส่วนพรรคเล็กพรรคน้อย 10 พรรคก็งัดตำราวิชาเดียวกัน ออกลีลาจนน่าเอือมระอานี่คือความยากของรัฐบาลเสียงปริ่มน้ำที่ทุกเสียงมีความหมาย ใครกระจองอแงก็ต้องไปปลอบประโลมกันเป็นวรรคเป็นเวร จะไปหักด้ามพร้าด้วยเข่าให้เสียน้ำใจไม่ได้แค่ยกแรก “ลุงตู่” ก็ต้องสวมวิญญาณ “ฤาษีเลี้ยงลิง” จนระทมกบาลและเป็นคำถามต่อเนื่องว่า จากนี้สืบไปเบื้องหน้า “ลุงตู่” จะหมดเวลาส่วนใหญ่ไปกับการบริหารประเทศหรือต้องมาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระแบบนี้กันแน่โยม!!!“พ่อลูกอิน”
