คนอ่านเรื่องขงเบ้ง ในสามก๊ก คงสงสัย ขงเบ้งเก่งระดับผู้หยั่งรู้ดินฟ้า ร่ำเรียนมาจากครูอาจารย์ไหน ชื่อสุมาเต๊กโช ผู้เชี่ยวชาญอาโปกสิณ ก็ได้ยิน แต่ความจริงที่ผมก็เพิ่งรู้ ขงเบ้งใช้ตำราไร้อักขระเล่มเขื่อง หนังสือ งำประกาย กโลบายไร้ผู้ต่อต้าน (เห่ง อู๋อั๊ง เขียน อธิคม สวัสดิญาณ แปล เต๋าประยุกต์ พิมพ์ พ.ศ.2553) บทที่ 3 ศึกษาจากสังคม...จูกัดเหลียง ปลีกวิเวกที่โงลังกั๋ง ลอบจับตาดูสถานการณ์แผ่นดินเล่าปี่ขณะอยู่ที่ซินเอี๋ย ซีซีเคยแนะนำว่า จูกัดเหลียงคือมังกรในหมู่มนุษย์ ควรรีบไปน้อมเชิญด้วยตนเอง เล่าปี่เชื่อซีซี ไปน้อมเชิญถึงกระต๊อบ 3 ครั้ง จึงได้พบ เล่าปี่ขอคำแนะนำเรื่องการแผ่นดินโดยไม่รอช้า เล่าปี่กล่าวว่า “ราชสำนักตกอยู่ในอันตราย พวกกังฉินกุมอำนาจ บดบังบารมีองค์ฮ่องเต้ ข้าบังอาจไม่ประมาณตน ขอธำรงมหาขัตติยธรรมบนแผ่นดิน ทว่ามีปัญญาจำกัด จนต้องหนีหัวซุกหัวซุนแม้กระนั้นข้าก็ยังยืนหยัดในปณิธาน ขอน้อมกายถามท่านว่า มีอุบายใดช่วยให้ข้าสมปรารถนาได้บ้าง?”จูกัดเหลียงตอบว่า “นับแต่ตั๋งโต๊ะก่อกบฏ ทำให้แผ่นดินปั่นป่วนวุ่นวาย เหล่าวีรบุรุษต่างชิงกันตั้งตนเป็นใหญ่ ผู้ที่ตีเมืองยึดอำเภอไว้ได้หลายแห่งมีอยู่ไม่นับ”โจโฉเทียบกับอ้วนเสี้ยวแล้ว พูดได้ว่า ชื่อด้อยกำลังน้อย แต่โจโฉก็รบชนะอ้วนเสี้ยวผู้มีกำลังทหารมากกว่า ซึ่งมิเพียงเพราะโจโฉได้จังหวะโอกาสอันดี อันเป็นเพราะเขาเป็นคนมีสติปัญญา และรู้จักใช้กลอุบายเวลานี้ โจโฉมีกำลังพลนับล้าน คุมตัวโอรสสวรรค์ไว้สั่งการพวกเจ้าเมือง ทอดตามองทั่วแผ่นดินแล้ว คงหาผู้ใดต่อกรกับเขาได้ยากฝ่ายพวกต๋องง่อครองกังตั๋งมาสามชั่วรุ่นแล้ว อีกทั้งมีขุนเขาลำน้ำเป็นปราการคับขัน ราษฎรยอมขึ้นต่อด้วยดี ผู้กุมอำนาจก็รู้จักคบนักปราชญ์ ช่วงใช้คนดีมีฝีมือ พวกต๋องง่อนั้น จึงอาจคบไว้ แต่ร่วมคิดการใหญ่ด้วยไม่ได้ส่วนเกงจิ๋ว ทางเหนือติดแม่น้ำฮั่นซุย เหมียนซุย ทางใต้ติดลำไฮ ทางตะวันออกติดต๋องง่อ ทางตะวันตกเชื่อมต่อถึงปาจ๊ก คือจุดยุทธศาสตร์ที่ควรใช้เป็นฐานก่อการด้วยเล่าเปียวเจ้าเมืองเกงจิ๋วนั้น มิอาจจะรักษาไว้ได้ นี่คือบำเหน็จก้อนโตที่สวรรค์เบื้องบนประทานแก่ท่านท่านคิดจะยึดเกงจิ๋วหรือไม่?เอ๊กจิ๋วภูมิประเทศคับขัน มีที่ราบอุดมสมบูรณ์นับพันลี้ คือเมืองแมนบนแดนดิน ก่อนนี้จักรพรรดิฮั่นเกาจู่ได้ครองเอ๊กจิ๋ว จึงสำเร็จการใหญ่ เจ้าเมืองเอ๊กจิ๋วเล่าเจี้ยง เป็นคนอ่อนแอไร้สติปัญญา ไม่รู้จักปลอบขวัญราษฎรทั้งที่บ้านเมืองอุดมสมบูรณ์เหล่าผู้มีปัญญาล้วนปรารถนาเจ้าผู้มีปรีชา ในเมื่อท่านก็คือพระบรมวงศานุวงศ์องค์หนึ่ง มีคุณธรรมและรักษาสัจจะ เป็นที่ยอมรับนับถือทั่วแดน อีกทั้งสามารถรวบรวมนักปราชญ์ทั่วแผ่นดิน ด้วยกระหายได้คนดีมีฝีมือมาช่วยกันหากได้เกงจิ๋วและเอ๊กจิ๋วไว้ ตั้งรับป้องกันโดยอาหารปราการธรรมชาติคับขัน ร่วมมือกับคนชนกลุ่มน้อยทางภาคตะวันตก ปลอบขวัญชนกลุ่มน้อยทางภาคใต้ สร้างสัมพันธ์ไมตรีอันดีกับซุนกวน และจัดระเบียบการปกครองภายในให้ดีเมื่อสถานการณ์แผ่นดินผันแปร ก็ตั้งแม่ทัพใหญ่ยกทัพออกจากเกงจิ๋ว โจมตีเมืองอ้วนเซีย ลกเซีย ฯลฯ ส่วนท่านยกทัพไปเอ๊กจิ๋ว ออกจากจิ้นฉวน ทำศึกรวบรวมแผ่นดิน เหล่าพสกนิกร จะมีผู้ใดไม่ยินดีด้วยเล่า?ซึ่งหากเป็นดังว่าแล้ว การใหญ่ของท่านก็จะสำเร็จลุล่วง ราชสำนักฮั่นก็จะฟื้นฟูรุ่งเรืองดังเดิมเล่าปี่ชมไม่ขาดปาก เราสู้มาหลายปีแล้ว ทว่าปราศจากทิศทางการเมืองที่ถูกต้อง การวิเคราะห์สถานการณ์แผ่นดินของจูกัดเหลียง ทำให้เข้าใจแจ่มแจ้งโดยพลันจึงไม่แปลกเลยที่ต่อมา เล่าปี่พูดกับกวนอู เตียวหุยว่า “ข้าได้ตัวขงเบ้งมา เสมือนหนึ่งปลาได้น้ำ”ปาฏิหาริย์ตำราไร้อักขระเล่มเขื่อง มีผลให้เล่าปี่ตั้งตัวเป็นหนึ่งในสามก๊ก ให้พวกเราได้รู้จักกันถึงวันนี้.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
