ในหนังสือพระเครื่องสกุลลำพูน ชุดนพคุณ (โรงพิมพ์บำรุงนุกูลกิจ พิมพ์ พ.ศ.2516) คุณเชียร ธีระศานต์ เรียงลำดับ พระรอด ไว้เป็นอันหนึ่ง ให้ฉายา เพชรแห่งพระเครื่องชุดนพคุณอันดับ 2 พระลือ มรกตแห่งพระเครื่องชุดนพคุณพระคง ทับทิมแห่งพระเครื่องชุดนพคุณ พระบัง เปรียบ บุษราคัม พระเปิม เปรียบโกเมน พระเลี่ยง นิลกาฬ พระลบ มุกดาหาร พระรอดหลวง เพทาย พระจามเทวีเรือนแก้ว ไพฑูรย์แต่ละฉายาหลับตานึกถึงอัญมณีซึ่งมีค่าแต่ละชนิด แล้วนึกถึงองค์พระ...ต้องขอบคุณคุณเชียรที่ยกระดับพระเครื่องเทียบเคียงเพชรพลอยได้แยบคายมากในหัวข้อเรื่องพระลือ...คุณเชียรซึ่งรับราชการกรมป่าไม้ มีงานวนเวียนอยู่ในหลายจังหวัดภาคเหนือ เล่าประสบการณ์การหาพระ เครื่องมาคุ้มภัยตัว...เริ่มต้นจากการแวะเวียนไปหาจากชาวบ้าน ตั้งแต่ พ.ศ.2494ผลก็คือได้พระรอดเลียนแบบรุ่นครูบากองแก้วนับร้อยๆองค์ กว่าจะ “นับหนึ่ง” มีพระรอดแท้...องค์แรกก็หมดไปหลายสตางค์ ส่วนพระลำพูนพิมพ์อื่นๆ เช่นพระลือ ไม่ต้องพูดถึง เพราะเป็นพระหายาก ชาวเหนือยกย่องให้เป็นรองแค่พระรอดทั้งพระลือก็ไม่ได้มีพิมพ์เดียว...คุณเชียร ได้พระลือหน้ายักษ์ ซึ่งกว่าจะรู้ว่าเป็นพระที่ยังไม่เจอพระแท้...ชาวบ้านเจอแม่พิมพ์สำริด ทำพระเนื้อดิน ซึ่งก็ให้บังเอิญ เนื้อดี ฮือฮากันพักใหญ่นอกจากนี้ยังมีพระลือโขง เรียกอีกชื่อพระลือซุ้มอีกสองพิมพ์ พิมพ์ที่เส้นสายลายพิมพ์ อ่อนช้อย งดงามมากๆ คุณเชียร แยกมาเรียกพิมพ์จามเทวีเรือนแก้ว ความนิยมวงการวันนี้ ไล่จี้ราคาพระรอดส่วน “พระลือ” พิมพ์แรกๆที่เห็นกันคุ้นตา อย่างองค์ในคอลัมน์วันนี้ จึงต้องแยกเรียกให้เป็นที่รู้ๆกัน “พระลือหน้ามงคล พิมพ์นี้ พบในกรุวัดประตูลี้ และกรุกู่เหล็ก ละแวกใกล้กัน และก็ยังพบปะปนพระรอดในกรุมหาวันพระลือหน้ามงคลไม่แพร่หลายใน วงการ เพราะไม่เพียงหายาก จำนวนน้อย คนลำพูนถือศักดิ์ศรีใกล้เคียงพระรอดในด้านคุณวิเศษ แต่รูปร่างด้อยกว่าพระรอดราคาสากลจึงต่ำกว่ามากคนที่มีพระลือก็มักไม่ยอมให้พระลือ เพราะถึงให้ก็ได้ราคาต่ำไม่สมฐานะของพระด้านเนื้อหา คุณเชียรอธิบาย พระลือส่วนมากที่พบมักเป็นเนื้อผสมกรวด เนื้อฟ่าม พระลือเนื้อละเอียดมี แต่มีน้อยมาก ส่วนผสมเนื้อนอกจากกรวดอาจผสมว่านมาก หรืออาจกรองดินไม่ละเอียดเนื้อประเภทมีก้อนกรวดพราวทั้งองค์ จึงหาความสวยงามยาก เพราะผิวพระขรุขระแตกระแหง เพราะกรวดขยายตัวตอนถูกความร้อน เมื่อเอาออกจากเตาแล้วก้อนกรวดจะหดตัวบางก้อนหลวมหลุดจากเนื้อ กลายเป็นหลุมบ่อ ถ้าเนื้อละลายก็ไหลตามซอกกรวด ทำให้ก้อนกรวดลอยคุณเชียรพบพระลือแท้มากองค์ จึงแยกออกเป็นสามเนื้อ เนื้อผ่านความร้อนน้อยสีนวล หรือสีแดงชมพู ที่พบในสภาพผิวเปื่อยยุ่ย เนื้อก้ามปูเผา หรือเนื้อเหลืองปนเขียว เนื้อเริ่มแกร่ง ผิวพระจะถูกดันให้ขรุขระ เห็นเพียงเค้าโครงและพระลือเนื้อเขียว เนื้อนี้ปนกรวดก้อนใหญ่ พระเนื้อนี้ฝังดินกว่าพันปี เนื้อมักหลุดหายเป็นกระบิ บางองค์ที่แขน บางองค์ที่เข่า แต่ส่วนมากที่พบมักบิ่นบนมโนตามคำอธิบายของคุณเชียร...พระลือ เนื้อเขียวคราบเหลือง ติดแม่พิมพ์คมชัดลึก ทุกเส้นสาย เหมือนองค์ในคอลัมน์ หากไม่ถูกตีเป็นพระเก๊ ก็เป็นพระลือหน้ามงคลแท้ ที่งามระดับมหัศจรรย์ ถือเป็นองค์ครูของวงการได้เลยดูภาพขาวดำจากหนังสือพิมพ์ ไม่ถนัดตา ตามดูภาพสีจากไทยรัฐออนไลน์ ให้ได้นะครับ สำหรับคนเป็นพระสกุลลำพูนด้วยกัน คงตัดสินได้ไม่ยากเกินไป.พลายชุมพลคลิกอ่านคอลัมน์ “ปาฏิหาริย์จากหิ้งพระ” เพิ่มเติม
