“ดิฉันชื่นชอบรายการประเภทร้องเพลงที่มีเรื่องราวดราม่าของผู้มีรายได้น้อย ซึ่งมีอยู่หลายรายการ ที่ชอบเพราะทำให้เราอินกับชีวิตแบบนี้ เพราะเคยยากจนมาก่อนเรื่องราวการต่อสู้ของบางชีวิต เป็นทั้งอุทาหรณ์สอนใจ บางคนชะตากรรมแสนลำบากยากเข็ญ ครอบครัวแร้นแค้น แต่ก็มีความฝันและอยากสร้างฝันให้เป็นความจริงสิ่งที่ได้จากรายการประเภทนี้อีก อย่างคือ “แรงบันดาลใจ” ซึ่งสิ่งนี้ทำให้คนไม่ย่อท้อ ยอมต่อสู้กับความยากลำบาก เพื่อพ่อแม่พี่น้องและญาติมิตร ดูแล้วได้กำลังใจดีค่ะสำคัญที่สุดก็คือ “น้ำใจคนไทย” ไม่เคยเหือดแห้ง แม้เศรษฐกิจจะไม่ค่อยดี แต่ผู้ชมก็ยังมีน้ำใจบริจาคให้กับบางชีวิตที่น่าสงสารสุดๆ ได้มากได้น้อยมันก็ทำให้ชีวิตหนึ่งลืมตาอ้าปากได้บ้างเพราะชีวิตจริงของบางคนนั้น แสนสาหัสกว่านิยายเป็นไหนๆ บางทีเราเองก็ยังแทบไม่เชื่อเลยว่า พวกเขาจะพานพบเรื่องราวทุกข์ทรมานเช่นนั้นอย่างไรก็ตาม มีเรื่องที่ดิฉันอยากฝากไปถึงรายการประเภทนี้ว่า....ผู้ดำเนินรายการควรทำตัวสบายๆ ไม่ต้องบิลต์ อารมณ์ผู้ชม เพียงแค่พาผู้ชมเดินเข้าสู่เรื่องราวของพวกเขาเหล่านี้ก็เพียงพอแล้วน้ำตาของผู้ดำเนินรายการมีได้บ้างบางครั้ง แต่ไม่จำเป็นต้องหลั่งน้ำตาไปเสียทั้งหมด จะกลายเป็นว่าแย่งซีนไปคนเดียว ทำให้เรื่องราวของผู้แข่งขันอ่อนด้อยลงไปเลยดิฉันขอฝากไว้เพียงเท่านี้ ยังไงก็ยังเป็นกำลังใจให้ทุกรายการที่สร้างสรรค์ออกมาสู่ผู้ชม เป็นสื่อกลางช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ โดยมีกติกาและการแข่งขันเป็นบันไดผ่านขอให้เจริญก้าวหน้า ผลิตงานดีๆต่อไป”“แม่ลูก 2”แจ๋วริมจอjaewrimjor@gmail.com
