ผมเอากระดาษคั่นหนังสือเล่ม นิพิทนัยศัพท์อักษรเล่มล่าของอาจารย์ปรัชญา ปานเกตุ (สถาพรบุ๊คส์ พิมพ์ ม.ค.2568) ไว้หลายใบ อ่านอีกทีวันนี้ เลือกศัพท์ที่10 “ไม่มีใครเก่งเท่าแม่เธอแล้ว”เหตุผลเฉพาะตัว..นอกจากได้ความรู้ลึกๆเร้นๆชนิดนึกไม่ถึง แล้ว ผมยิ้มให้กับการใช้ศัพท์ “เก่ง” หลายๆครั้ง“เก่ง” หนึ่งหมายถึงทำกิจต่างๆได้ดี เช่น เก่งเลข ด่าเก่ง “เก่ง” หนึ่งหมายถึงเป็นเช่นนั้นบ่อยๆ หรือมักเป็นเช่นนั้น เช่น ลืมเก่ง หลับเก่ง“เก่งกล้า” หมายถึงเก่งไม่กลัว ไม่ครั่นคร้าม “เก่งกาจ” หมายถึง กล้าหาญไม่กลัวอะไร “เก่งแต่ปาก” หมายถึงดีแต่พูด ทำไม่ได้ หรือไม่เก่งจริง “เก่งสมคำร่ำลือ” หมายถึงเก่งจริง“คนเก่ง” คือคำที่ผู้ใหญ่ใช้เรียกเด็กเพื่อปลอบโยน เป็นต้น เช่น คนเก่งไม่ร้องไห้นะลูก“ตัวเก่ง” หรือ “ชุดเก่ง” หมายถึงเสื้อผ้าที่ใส่บ่อยๆเพราะชอบ หรือใส่แล้วดูดี“อย่างเก่ง” หมายถึงอย่างดีที่สุด เช่นอย่างเก่งก็เป็นได้แค่คนคุย “อวดเก่ง” หมายถึงสำแดงว่าตัวเก่ง หรือทำเป็นเก่ง “ก๋า” หมายถึงอาการที่ทำว่าเก่ง เช่น ยืนก๋า เต้นก๋า อวดก๋า“เก๋า” หรือ “เก๋าเกม” หมายถึงมีประสบการณ์มาก “เจนเวที” “เจนสนาม” หรือ “เจนสังเวียน” หมายถึงช่ำชองในเรื่องนั้นๆ “คร่ำหวอด” ภาษาปากหมายถึงอยู่ในวงการมานานจนจัดเจน“เป็นงาน” หมายถึงทำงานเป็นทำงานดี “รู้งาน” หมายถึงเข้าใจลักษณะงานที่ทำอย่างดี “ไม่เป็นสองรองใคร” หมายถึงงามที่สุด หรือสามารถที่สุด“มืออาชีพ” หมายถึงฝีมือดีระดับทำเป็นอาชีพได้ ภาษาปากว่า “มือโปร”“มือหนึ่ง” หมายถึงฝีมือยอดเยี่ยม ใช้ว่า “กระบี่มือหนึ่ง” ก็มี “มือเก่า” หมายถึงทำมานานจนมีฝีมือ“ยวดยง” หมายถึงเก่งที่สุด เชี่ยวชาญที่สุด ดังตัวอย่าง (เสภาขุนช้างขุนแผน) เดิมเพื่อนอยู่ทางบางเหี้ย ครั้นไปได้เมียก็ลุ่มหลง ไม่คิดถึงซึ่งเหล่าเผ่าพงศ์ ยวดยงแต่จะเที่ยวขโมยควาย“ศิษย์มีครู” หมายถึงคนที่มีความรู้ความสามารถ เพราะมีครูดี ดังตัวอย่าง (ห้องสิน) องมอได้ฟังก็โกรธ จึงว่าท่านมาหยาบช้าต่อเราถือตัวว่ามีฤทธิ์ เราก็มีฤทธิ์เป็นศิษย์มีครูเหมือนกัน“กลีบเดียวกระเทียมโทน” หมายถึงตัวคนเดียวแต่เก่งกล้าสามารถ มันใช้เข้าคู่กับ “หัวเดียวกระเทียมลีบ” หมายถึงตัวคนเดียว โดดเดี่ยว ไม่มีพวกพ้อง “เป็นหัวเดียวกระเทียมลีบ กลีบเดียวกระเทียมโทน”“ยกหางตัวเอง” หมายถึงยกตัวเองว่าดีว่าเก่งภาษาสแลงสมัยหนึ่งว่า “เทพ” หรือ “ขั้นเทพ” หมายถึงเก่งมาก ภาษาปัจจุบันว่า “เมพ” หรือ “เมพขิงๆ”มีที่มาจากการพิมพ์คำว่า “เทพจิงๆ” (จริงๆ) ผิด เพราะตัวอักษรบนแป้นพิมพ์ดีดคอมพิวเตอร์นั้น ตัว “ท” กับตัว “ม” และ “ข” กับ “จ” อยู่ติดกัน“หัวดี” หมายถึงเก่ง ปัญญาดี เด็กหัวดีมักถูกผู้ใหญ่ยุให้เรียนหมอ หมอจึงเป็นวิชาชีพที่เลือกเฟ้นแต่คนเฉลียวฉลาด แต่ถึงแวดวงหมอจะเป็นสังคมอุดมปัญญาอย่างไรที่โรงพยาบาลก็ยังมีคนเก่งกล้าสามารถกว่าหมออยู่ดี เรื่องนี้คนในเขารู้กัน“กิ่งกระเด้ง หมอสิเก่ง ใครมาเบ่ง กระเด้งกลับไป...” เสียงเพลงเชียร์กีฬาสีของโรงพยาบาลทะลุผ่านห้องตรวจเข้ามาดังกระหึ่ม “ใคร...ใคร...ใคร” “ใครกันเก่งกว่าหมอ” เขาถาม“อ้อ” หมอหนุ่มอุทานอย่างนึกอะไรออก “ญาติคนไข้ไงครับ”ประโยคจบของอาจารย์ปรัชญาประโยคนี้ ผมยิ้มปากกว้าง แล้วก็ต้องอ้าปากค้าง เมื่อเผลอนึกคำถามต่อ “ใครกันเก่งกว่านายกฯแล้วผมก็เชื่อว่าคำถามนี้คนทั้งบ้านเมืองบ้านตอบได้” พ่อนายกฯไง!กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
