ผมไปทราบข่าวว่า “วงจันทร์ ไพโรจน์” นักร้องหญิงขวัญใจตลอดกาลของผมท่านหนึ่ง ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติจากกระทรวงวัฒนธรรมให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (นักร้องเพลงไทยสากลลูกทุ่ง) ประจำปี 2566 ขณะไปร่วมการประชุมกับคณะผู้บริหารโรงเรียนไทยรัฐวิทยา ที่สวนนงนุช พัทยา เมื่อสัปดาห์ก่อนนี้เองหากจะเขียนแสดงความยินดีต่อท่านชักช้าไปบ้างก็คงต้องขออภัยไว้ด้วย เพราะผมมีความตั้งใจอย่างยิ่งที่จะเขียนถึงท่านมาตั้งแต่อยู่ที่โน่นแล้วแรกๆที่ได้ยินว่า “จ่าโทหญิง ปรียนันท์ สุนทรจามร” เป็นผู้ได้รับการยกย่องเชิดชู ผมก็ยังงงๆอยู่ เพราะลืมไปแล้วว่านี่คือชื่อจริงของ วงจันทร์ ไพโรจน์ จนกระทั่งเมื่อฝ่ายข่าวของโทรทัศน์ช่องหนึ่งช่วยขยายความให้ว่าเจ้าของชื่อนี้คือ “วงจันทร์” นั่นแหละ...ผมก็ถึงกับร้องไชโยออกมาดังๆเหตุเพราะผมเป็นแฟนคลับตัวจริงเสียงจริงของท่านคนหนึ่งมา 70 กว่าปีแล้ว ตั้งแต่ผมยังนุ่งกางเกงขาสั้นเรียนหนังสืออยู่ที่ จังหวัดนครสวรรค์ มาจนถึงปัจจุบันนี้อีกทั้งได้เคยเขียนเรียกร้องผ่านคอลัมน์นี้หลายๆครั้งว่า เมื่อไรหนอ วงจันทร์ ไพโรจน์ จะได้เป็นศิลปินแห่งชาติกับเขาเสียทีนักร้องรุ่นหลังท่านหลายต่อหลายคนได้รับการยกย่องไปเรียบร้อย แต่ไฉนหนอนักร้องที่ร้องเพลง “แม่พิมพ์ของชาติ” จนกลายเป็นขวัญใจของ “คุณครู” ทั่วประเทศรุ่นแล้วรุ่นเล่า...ถึงไม่ได้รับการยกย่องให้เป็น “ศิลปินแห่งชาติ” กับเขาบ้างไม่เฉพาะแต่เพลงอมตะ “แม่พิมพ์ของชาติ” เท่านั้นที่คนไทยรุ่นเก่าทั่วประเทศรู้จัก ท่านยังร้องเพลงฮิตที่ติดหูคอเพลงลูกทุ่งและต่อมาเพลงของท่านก็ได้รับการยกย่องให้เป็นเพลงลูกกรุงด้วย สามารถนำมาใช้ร้องประกวดได้ทั้งรายการ “โกลเด้นซอง” ของ ช่องวัน 31 และ “รายการเพลงเอก” ของเวิร์คพอยท์ ช่อง 23อาทิ เพลง กุหลาบเวียงพิงค์, ช่างร้ายเหลือ, บุษบาเสี่ยงเทียน, สาวสะอื้น, ถึงร้ายก็รัก, อุทยานดอกไม้, ไทรโยคแห่งความหลัง, แน่แล้วหรือ ฯลฯ รวมทั้งสิ้นกว่า 1,200 เพลงไม่เพียงแต่ผมเท่านั้นที่เคยเขียนเรียกร้องว่าเมื่อไรจะถึงคิวของ วงจันทร์ ไพโรจน์ แม้แต่สมาคมด้านการศึกษาและบรรดาศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยราชภัฏหลายๆแห่งก็เคยเข้าชื่อเรียกร้องไปที่กระทรวงวัฒนธรรมมาแล้วในช่วงที่มีการรณรงค์เรียกร้องว่า วงจันทร์ ไพโรจน์ ควรจะได้รับการยกย่องเป็นศิลปินแห่งชาติอย่างกว้างขวางนั้น น่าจะประมาณ 20 ปีมาแล้วเห็นจะได้ และอายุอานามของท่านน่าจะเกิน 60 เกือบๆ 70 ปีแล้วล่ะ เป็นวัยที่เหมาะสมสำหรับการเชิดชูแต่ก็เอาเถอะแม้จะต้องรอนานกว่าคนอื่นๆอยู่บ้าง...ในที่สุดท่านก็ได้รับการยกย่องเมื่ออายุ 88 ปีสำหรับเพลง “แม่พิมพ์ของชาติ” ที่ฮิตที่สุดนั้น ประพันธ์คำร้องและทำนองโดย สุเทพ โชคสกุล จากประวัติที่ค้นได้ ระบุว่า แต่งขึ้นใน พ.ศ.2501...นอกจากจะขับร้องโดย วงจันทร์ ไพโรจน์แล้ว นักร้องหญิงรุ่นหลัง เช่น อรวี สัจจานนท์ และ ฝน ธนสุนทร ยังนำมาบันทึกเสียงใหม่ ได้รับความนิยมจากคนรุ่นหลังมิใช่น้อยขอบคุณคณะกรรมการพิจารณาคัดเลือกศิลปินแห่งชาติ ปี 2566 ที่กรุณาเลือก จ่าโทหญิง ปรียนันท์ สุนทรจามร เป็น 1 ใน 12 ท่านของศิลปินแห่งชาติปีนี้ขอแสดงความยินดีอีกครั้งนะครับ สำหรับ “ศิลปินแห่งชาติค้างฟ้า” ซึ่งหมายถึงว่าควรจะได้รับการคัดเลือกมานานแล้วอย่างคุณพี่วงจันทร์ ไพโรจน์ ผู้เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง."ซูม"คลิกอ่านคอลัมน์ “เหะหะพาที” เพิ่มเติม
