การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศกับการผลักดันวิวัฒนาการของไดโนเสาร์ยุคแรกหรือไม่และอย่างไร เป็นหนึ่งในเรื่องที่นักบรรพชีวินวิทยาหลายคนสงสัย แต่เมื่อเร็วๆนี้ ทีมวิจัยนานาชาติ นำโดยนักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮมและมหาวิทยาลัยบริสตอล ในอังกฤษ มหาวิทยาลัยฟรีดริช-อเล็กซานเดอร์ แอร์ลังเงิน-เนิร์นแบร์ก ในเยอรมนี และมหาวิทยาลัยเซาเปาลู ในบราซิล ดูจะไขคำตอบลงในวารสาร Current Biologทีมเผยว่า หลังเปรียบเทียบแบบจำลองคอมพิวเตอร์ของสภาพอากาศโลกยุคก่อนประวัติศาสตร์ เช่น อุณหภูมิ ปริมาณน้ำฝน และข้อมูลตำแหน่งต่างๆของไดโนเสาร์ที่นำมาจากแหล่งต่างๆ เช่น ฐานข้อมูลบรรพชีวินวิทยา สิ่งที่ทีมพบก็คือ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศดูเหมือนจะมีความสำคัญอย่างมากในการผลักดันวัฒนาการของไดโนเสาร์ยุคแรก โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรพบุรุษของไดพลอโดคัส (Diplodocus) และแบรคิโอซอรัส (Brachiosaurus) ที่มีคอยาว หางยาว โดยสัตว์ได้รับประโยชน์จากสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงในช่วงปลายยุคไทรแอสซิกและยุคจูราสสิกตอนต้น เมื่อประมาณ 201 ล้านปีก่อนการวิจัยใหม่ยังชี้ว่าการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศโลกที่เกี่ยวข้องกับการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของไทรแอสซิก-จูราสสิก ซึ่งทำลายล้างสัตว์มีกระดูกสันหลังบนบกขนาดใหญ่จำนวนมาก เช่น อาเอโทซอร์ สัตว์เลื้อยคลานกินพืชที่มีรูปร่างคล้ายตัวอมาดิลโล (Arma dillo) ขนาดยักษ์ ที่รู้จักกันในปัจจุบันว่าเป็นตัวนิ่มหรือนางอาย กลับเป็นประโยชน์ต่อไดโนเสาร์ซอโรพอด.
