ผมสะอึกในอก เมื่อดูข่าวตำรวจเพิ่มข้อหา ค้ามนุษย์ กับ ครูยุ่น คุณมนตรี สินทวิชัย จากความผิดที่ตีเด็กในมูลนิธิ และเอาเด็กในมูลนิธิไปช่วยงานในรีสอร์ตของครอบครัวอือ! ตำรวจที่ขึ้นชื่อทาง ปั้นข้อหามาแต่ไหนแต่ไร วันนี้ก็ยังไม่เคยเปลี่ยนถ้าแค่ ทางการ ตำรวจ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จะรวมกันรุมสกรัม ผมว่าไม่หนักหนา แต่น้ำหนักที่เติมจากมูลนิธิกระจกเงา ภาคเอกชนด้วยกัน ทำเอาคนไกลๆเอียงข้างเข้าไปตัดสินครูยุ่นไม่น้อยเลยผมพยายามทำความเข้าใจ มูลนิธิกระจกเงา ผมนับถือ บก.ลายจุด ในจุดยืนทางการเมือง งานช่วยคนป่วยโควิด-19 ในช่วงวิกฤติ มีข่าวคนป่วยถูกทิ้งให้ตายริมถนน ผมเพิ่มระดับความนับถือเป็นความซาบซึ้งมนุษย์ที่ช่วยเหลือเกื้อกูลมนุษย์ด้วยกันอย่างจริงจังในยามยาก เป็นมนุษย์ที่มีใจสูง ผมเคยเปรียบเทียบมนุษย์แบบเดียวกัน ไปตามความคล่องปาก เธอเป็นนางฟ้า เขาเป็นเทพเป็นเทวดามนุษย์ที่มีความเมตตา ให้ความรักอย่างลึกซึ้งกับเพื่อนมนุษย์ เป็นมนุษย์ที่มีจิตใจ ละเอียดอ่อนไหวมากเกินมนุษย์ธรรมดาทั่วไป กรณีของมูลนิธิกระจกเงา คงเป็นเช่นนี้ล่ะกระมังประเด็น ใช้ข้อมูลเชิงลึกเข้าไปตรวจสอบมูลนิธิครูยุ่น คลิปภาพครูยุ่นตีเด็กด้วยไม้ ประเด็นมีเด็กในมูลนิธิเข้าไปทำงานในรีสอร์ตครูยุ่น แล้วเชื่อมโยง ทางการตัดสินปิดมูลนิธิครูยุ่นทันทีนั้น แน่ใจได้ถึงปานนั้นเทียวมนุษย์เกิดมามีทัศนคติ สร้างมุมมองของตัว เด็กๆรุ่นใหม่ เอ้า.. กลุ่มที่ร่วมทางการเมืองเกี่ยวกับ บก.ลายจุด การใช้ไม้เรียวลงโทษเด็ก เป็นความผิดมหันต์มองครูยุ่นตีเด็ก มองครูยุ่นเอาเด็กไปใช้ในรีสอร์ต ด้วยสายตา “ค้ามนุษย์” ซึ่งเป็นข้อหาแรงมากแต่ถ้าเป็นคนรุ่นเก่า เอาแค่เก่ารุ่นผม อีกสองปีแปดสิบก็ได้ ยังเชื่อมั่นว่า ไม้เรียวช่วยให้เด็กเกเรเป็นเด็กเข้ารูปเข้ารอย การเรียนรู้งาน เป็นพื้นฐานของเด็กที่จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่เข้มแข็งมั่นคงในวันหน้านิทานเรื่อง ชามวิเศษของหมีน้อย หนังสือ เรื่องคมๆความหมายชวนคิด (สำนักพิมพ์อินสไปร์ พ.ศ.2553)ในป่าใหญ่มีหมีน้อยตัวหนึ่ง มันไม่ทำอะไรเลยทั้งวัน นอกจากกิน นอน และเที่ยวเล่นที่เป็นเช่นนี้เพราะมันมีชามเหล็กอยู่ใบหนึ่ง ในชามมีของกินอร่อยเต็มอยู่เสมอ มีอาหารผุดขึ้นมาไม่เคยขาด กินเท่าไหร่ก็ไม่หมด หมีน้อยคิดว่ามันเป็นชามวิเศษวันหนึ่งแม่หมีออกไปหาอาหาร พลาดตกไปในบ่อน้ำสูงชันปีนอย่างไรก็ขึ้นไม่ได้วันแรกๆ หมีน้อยไม่รู้สึกอะไรเลยที่แม่หายไป ในชามวิเศษยังมีอาหาร ผ่านไปไม่กี่วัน เมื่อมันเห็นชามว่างเปล่า มันจึงรู้ว่า ชามเหล็กตรงหน้าไม่ใช่ชามวิเศษเสียแล้ว ที่แท้แม่หมีหาอาหารมาให้วันต่อมา แม่หมีปีนขึ้นบ่อน้ำได้ กลับถึงบ้าน มันก็เจอลูกหมีหิวตายไปแล้วนิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ความรักแม่หมีมีให้ลูกหมีมากเกินไป ลงท้ายกลายเป็นการฆ่าลูกตัวเองผมเชื่อมั่นในคำคนโบราณ รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี จึงมองข้อหาคดีครูยุ่น ทั้งเรื่องการตีเด็กและการให้งาน เป็นการสร้างพื้นฐานการมีชีวิต ให้เด็กเติบใหญ่ได้ดีวันหน้า..เป็นคุณ คุณ และคุณ สถานเดียวผมไม่กล้าหวังว่า คนของกระทรวงการพัฒนาฯ ตำรวจ รวมไปถึงมูลนิธิกระจกเงา..จะเข้าใจ และถึงขั้นเสียใจ ที่ยัดข้อหาเลวร้ายให้กับครูยุ่นคงเป็นเรื่องยากที่รื้อฟื้นความเชื่อ ไม้เรียวสร้างเด็กดีให้เกิดขึ้นกับคนรุ่นใหม่ผมจะตั้งตารอวันเวลา วันหนึ่งข้างหน้า วันที่เขาประจักษ์ชัดด้วยจิตใจตัวเองว่า บางมิติของความรักนั้นฆ่ามนุษย์ด้วยกันได้ ถึงเวลานั้น ก็อาจจะสายเกินไปแล้ว.กิเลน ประลองเชิง
