การตัดเข้าสู่โฆษณาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ของการรับชมจากสารพัดแพลตฟอร์มออนไลน์วันนี้ ทำท่าจะเป็นเรื่องที่กล่าวขวัญกันหนาหู!!โฆษณาจะออกมาเยอะ มาถี่มากเกินไปไหม สำหรับการรับชมคอนเทนต์ต่างๆผ่านโลกอินเตอร์เน็ตจุดหนึ่งที่สื่อในรูปแบบเก่าๆเคยพลาดพลั้งคือ ผู้เสพเบื่อโฆษณา เบื่อเงื่อนไขเวลา เบื่อการรอคอยรับชมเป็นตอนๆพอสื่อออนไลน์ตีโจทย์ข้อนี้แตก ชีวิตออนไลน์ ก็พุ่งฉลุย!จุดเด่นของสื่อออนไลน์ในช่วงแรกๆ คือทุกเนื้อหาที่นำเสนอ ทุกอย่างต้องสรุปลงในตอน เข้ากับจริตนิยมของคนยุคใหม่ ที่ไม่ชอบอะไรซึ่งอืดอาดยืดยาด...สื่อออนไลน์ในระยะแรก จึงได้รับความนิยมสูง เพราะสนองความต้องการที่ทีวีให้ต่อผู้ชมของตนเองไม่ได้!!แต่ระยะหลัง สื่อออนไลน์เริ่มเป๋ๆๆโฆษณาเริ่มมีมาก ดูแล้วจะมีมากกว่าสื่อหลักด้วยซ้ำ?!?ไม่รู้จักกาละเทศะของแท้!!เพราะจะโผล่มาสอดแทรกกลางเนื้อหาได้ตลอดเวลา ไม่มีช่วงโฆษณา ไม่มีการเกรงใจผู้ชมใดๆทั้งสิ้นเช่น หากท่านฟังเพลงอยู่ดีๆ มีคำว่า “รักเธอ” อยู่ในเพลง ท่านอาจจะได้รับฟังแค่คำว่า “รัก”ส่วนคำว่า “เธอ” นั้น จะขึ้นมาหลังจากโฆษณาชิ้นนั้นๆสิ้นสุดลง หรือเราไปกดให้เลื่อนหายไป...ตรองเอาเถิดว่า อารมณ์ร่วมในการรับฟัง จะสะดุดหยุดลงไปเพียงใดทุกอย่างมีจุดเด่น-จุดด้อยทั้งนั้น หากไม่จัดระบบให้พอดี ไม่วิเคราะห์ถึงผลได้ผลเสีย น้ำขึ้นรีบตักอย่างเดียวแบบนี้ น่าจะครองใจกันได้ไม่นาน!!“สันติพงษ์ นาคประดา”.‘‘แจ๋วริมจอ’’jaewrimjor@gmail.com
