ความเดิมจากกุมภชาดก พระพุทธเจ้าเทศนาให้นางวิสาขามหาอุบาสิกา ฟังครับหลังพรานสุระ และฤาษีวรุณ สองนายทุนโรงเหล้า ถูกพระเจ้าสัพพมิตต์สั่งประหาร ทรงเข้าใจว่า เป็นยาพิษทำให้แมวตาย เพราะเลียฟองน้ำหมักสลบไสล เหล้าจะดีจะร้าย แต่สองต้นคิดผลิตเหล้าผลกรรมก็ตามทันตาเรื่องเหล้าจบแค่นี้ไม่ได้ ไม่นานแมวเฝ้าตุ่มเหล้าก็ฟื้น พระราชารู้ว่าเหล้าไม่ใช่ยาพิษ ชิมแล้วรู้ว่าอร่อยชื่นพระทัย สั่งให้กระบวนการผลิตเหล้าในตุ่ม 500 ดำเนินต่อทรงเริ่มแผนโปรโมตใหญ่ หวังลูกค้าคือประชาชน สั่งจัดพระราชพิธีเสวยสุรา ในมณฑปหน้าพระลานหลวง และแล้วพระราชพิธีเสวยสุราก็กำลังจะเริ่มต่อหน้าประชาชน อำมาตย์ มุขมนตรีทันทีนั้นเกิดเหตุอัศจรรย์ พราหมณ์เฒ่าในชุดขาวสะอาด ลอยขึ้นบนอากาศ มือประคองหม้อน้ำขนาดย่อม...กล่าวเสียงดังก้องว่า “ขอเดชะ หม้อนี้บรรจุน้ำวิเศษ ยิ่งกว่าน้ำดื่มใดๆในโลก ขอพระองค์ซื้อไว้เถิด”“ท่านเป็นใคร” พระราชาสงสัย “น้ำวิเศษที่ว่า สรรพคุณอย่างไร”พราหมณ์เฒ่าทูลว่า ใครดื่มน้ำในหม้อนี้แล้ว เดินโซเซเปะปะ พลัดตกเหว ตกในบ่อ ในหลุมขยะ ไม่มีกฎเกณฑ์ในใจ เที่ยวเตร่หยำเป เหมือนคนขาดที่พักพิง เห็นคนรำก็เข้าไปรำใครดื่มน้ำนี้เข้าไป แก้ผ้าเปลือยกาย เที่ยวซอกแซกตามซอกซอย ตามบ้าน หลับได้นานๆ จนไฟไหม้ไม่รู้ตัว กินอาหารเดนสุนัขจิ้งจอกได้ พูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด ไม่มีผ้าผ่อน นอนจมอาเจียนใครดื่มน้ำนี้เข้าไป วางตนเป็นคนสำคัญ ทำนัยน์ตาขุ่นขวาง สำคัญผิดคิดว่าแผ่นนี้ทั้งหมดเป็นของตัว แม้พระราชามีมหาสมุทรทั้ง 4 เป็นเขตแคว้น ก็หาเสมอไม่ใครดื่มน้ำนี้เข้าไป ทำลายข้าวกล้า ทรัพย์สินเงินทอง ทำลายเรือกสวนไร่นา ด่ามารดาบิดาได้ พ่อผัวแม่ผัวก็ด่าได้ พ่อผัวจับมือถือแขนลูกสะใภ้ โดยสำคัญว่าเป็นภรรยาได้ใครดื่มน้ำนี้เข้าไป ฆ่าสมณพราหมณ์ผู้ตั้งในศีลธรรมได้ เป็นคนรับใช้ ไปกิจรีบด่วน ครั้นถึงที่หมายก็ตอบไม่ได้ว่า มาเพื่ออะไร ไม่รู้เรื่องราวใครดื่มน้ำนี้เข้าไป คนดีมีใจละอายบาป จะกลายเป็นคนไม่ละอายบาป คนดีมีปัญญา ก็จะเป็นคนโง่ชั่วช้าโอรสท้าวอันธกา เวณฑะ มีพี่น้องสิบคน เสวยน้ำนี้เข้าไป พาหญิงไปบำเรอสุขที่ริมฝั่งมหาสมุทร ดื่มน้ำนี้เข้าไปเมามาย ใช้สากตีกันตายยกสารพันตัวอย่างให้พระเจ้าสัพพมิตต์ฟังแล้ว พราหมณ์เฒ่าชุดขาว ก็บอกว่า ในหม้อน้ำของเรา เต็มไปด้วยน้ำ...เหล่านั้น นี่คือน้ำเมา มีแต่โทษ หาประโยชน์ไม่ได้พระองค์จะดื่มไปทำไม จะชักชวนประชาชนดื่มไปเพื่ออะไรพระเจ้าสัพพมิตต์ยั้งมือเสวยสุรา เมื่อรู้ว่าแท้จริงพราหมณ์เฒ่า คือพระอินทร์แปลงมา ก็ยอมรับไม่ดื่มเหล้า สั่งเลิกตั้งโรงเหล้าผมอ่านเรื่องกำเนิดสุรา มาจากหนังสือพุทธสาวก พุทธสาวิกา อาจารย์เสฐียรพงษ์ วรรณปก ครับ ท่านเขียนไว้อ่านง่ายกว่าอ่านพระไตรปิฎกอาจารย์หยอดทิ้งท้าย พระเจ้าสัพพมิตต์ในชาดก สั่งทำลายโรงเหล้า แต่กรมสรรพสามิตในปัจจุบัน ทำหน้าที่ไล่ล่าจับคนผลิตสุราเถื่อน แต่ตัวเองตั้งโรงกลั่นสุราขายถูกต้องตามกฎหมายร้านสะดวกซื้อจะขายเบียร์สดต่อไปหรือไม่ ไม่สำคัญเท่ากับเรื่องคนทำ คนขายจะเลือกทำบุญหรือเลือกทำบาป...ต่อไปถ้าเลือกบาป ก็เท่ากับส่งเสริมการทำบาป ถึงจะมีเงินไปทำบุญมากสักเท่าไหร่ ก็ลด ก็ลบปริมาณบาปไม่ได้พุทธศาสนาสอนให้เชื่อกฎแห่งกรรม ถ้าเชื่อตามพระมาลัยท่านว่า ทั้งเจ้าสัวโรงเหล้า ทั้งเจ้าสัวขายเหล้า พอตายก็ต้องไปตกนรกลงกระทะทองแดงสถานเดียว.กิเลน ประลองเชิงข่าวที่เกี่ยวข้อง - สุราไม่ได้แปลว่าเหล้า
