ผมเวียนดูภาพจิตรกรรมฝาผนัง ระเบียงโบสถ์พระแก้ว มาตั้งแต่อายุ 12–13 โตขึ้นก็ชวนเพื่อนไปดูซ้ำอีกหลายครั้ง ยังไม่รวมอีกหลายรอบที่ดูโขนพระราชทานฯก็แน่ล่ะ ประทับใจที่สุดก็คือหนุมานทหารเอกของพระรามว่ากันด้วยอิทธิฤทธิ์หนุมานฆ่าทศกัณฐ์ได้ด้วยตัวเองตั้งหลายครั้งครั้งที่เจ้ากรุงลงกาอับอายมาก ก็ครั้งที่ไปยกยอดปราสาทกรุงลงกา เหาะลงไปเอาผมทศกัณฐ์ผูกติดกันกับผมนางมณโฑ...เสกคาถาให้แก้ออกไม่ได้ครั้งต่อมา ก็ครั้งที่เอาแหวนพระรามไปถวายนางสีดา...แล้วก็เผากรุงลงกาวอดวายคงมีคำถาม...เจอหัวหน้าผู้ร้าย ถ้าฆ่าเสียก็จบเรื่อง ไม่ต้องทำสงคราม ลิงยักษ์ก็ไม่ต้องเจ็บตาย คำตอบก็ง่าย...ระดับหัวหน้าพญายักษ์นั้น โดยศักดิ์ศรีคนที่ฆ่าก็ต้องเป็นพระเอก คือพระรามสถานเดียวว่ากันตามท้องเรื่อง ถ้าหนุมาน ไม่วางแผนยอกย้อนซับซ้อน ทำเป็นร้องห่มร้องไห้ อ้อนเข้าอาสารับใช้ทศกัณฐ์ จนทศกัณฐ์ หลงใหลตั้งให้เป็นลูกบุญธรรม ถึงเวลาพระเอกจะลงมือฆ่าจริงศรพระรามก็ทำอะไรทศกัณฐ์ไม่ได้ ถ้าหนุมานไม่ไปหลอกพระฤาษี เอาดวงใจทศกัณฐ์ในกล่องมาขยี้ความรู้เรื่องรามเกียรติ์พื้นฐาน หนุมานเป็นลูกพระพาย ใครฆ่าถึงตาย พอลมพัดโชยมาก็จะฟื้นแต่จริงๆแล้วก็พอจะรู้กันอยู่แล้วว่า หนุมานลูกใครรามเกียรติ์ทั้งเรื่อง อ่านๆกันไปไม่ว่ายักษ์ ลิง ฤาษี หรือเทพเทวดา... ล้วนแต่มีเรื่องกาเมสุมิจฉาฯ ผิดศีลผิดธรรมจับเอาตอนกำเนิดพญาวานรผู้ยิ่งใหญ่...พระฤาษีมีเมียชื่อนางอัจนา มีลูกสาวคนเดียว ชื่อสวาหะ มักใช้เวลาออกป่าไปหาเผือกหามันมาเป็นอาหารให้ลูกเมียครั้งหนึ่งก็นานๆพระอินทร์องค์เขียวนั้นเล็งทิพยเนตรดูอยู่แล้วก็เหาะลงมาจ๊ะจ๋ากับนางอัจนาก็ได้ลูกชายออกมาคนหนึ่งพ้นเวลาพระอินทร์ พระอาทิตย์องค์แดงก็มาต่อคิวได้ลูกชายอีกคนเป็นคนที่สองพระฤาษีนั้น ตอนออกป่าหาผลไม้ก็ลืมตา แต่ตอนกลับอาศรม ก็มักหลับตาภาวนาก็คิดว่าเป็นลูกของตัวเองเวลาพาลูกทั้งสามไปอาบน้ำ มือหนึ่งก็อุ้มลูกชาย มือสองก็จูงลูกชายปล่อยให้ลูกหญิงเดินตามนางสวาหะนั้นอยู่อาศรมกับแม่ รู้ดีว่าแม่ทำกิจกรรมพิเศษกับใครบ้าง วันหนึ่งเธอก็เกิดน้อยใจ รำพันออกมาว่า ทีลูกตัวเองไม่อุ้ม ไปอุ้มแต่ลูกคนอื่นพระฤาษีมีฤทธิ์ก็สะดุดใจ ไปถึงฝั่งน้ำก็จับลูกทั้งสามโยนลงน้ำ สาปว่าถ้าเป็นลูกกูก็ให้ว่ายกลับขึ้นฝั่ง ถ้าเป็นลูกคนอื่นก็ไปๆให้พ้นหน้า ปรากฏว่านางสวาหะ ว่ายน้ำกลับมาหาพ่อคนเดียวลูกพระอินทร์กลายเป็นลิงเขียว ชื่อพาลี ลูกพระอาทิตย์เป็นลิงแดง ชื่อสุครีพ ว่ายน้ำไปขึ้นอีกฝั่งมาถึงแม่นางอัจนาโกรธนางลูกสาวปากโป้ง รามเกียรติ์ฉบับพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 1 พรรณนาตอนนี้ว่ามาจะกล่าวบทไปถึงพระอิศวรนาถา แจ้งว่านวลนางอัจนา โกรธาสาปราชบุตรไป ให้ยืนตีนเดียวเหนี่ยวกินลม ยอดพนมจักรวาลเนินไศล กูจะให้มีบุตรวุฒิไกร จะได้เป็นทหารพระจักราคิดแล้วจึงแบ่งกำลัง สั่งองค์พระพายแกล้วกล้า จงเอาเทพอาวุธอันศักดา ทั้งกำลังกายาของเรานี้ ไปซัดเข้าปากสวาหะ จะเกิดบุตรเป็นกระบี่ศรี อันคธาเพชรเรืองฤทธี มีอานุภาพเกรียงไกรอ่านถึงตอนนี้ก็เลิกสงสัยที่เรียกๆหนุมานอีกชื่อว่า วายุบุตร ลูกพระพายนั้น จริงๆแล้วพระพายเป็นพ่อนอมินี เป็นแค่คนนำสาร ฤทธิเดชไร้เทียมทานทุกประการ...ได้จากพระอิศวรมาเต็มๆก็ถ้าไม่ใช่หน่อเนื้อจอมเทพหมายเลข 1 แล้ว เหตุไฉนหนุมานจึงเก่งกล้าเกินใครในรามเกียรติ์ เมื่อรู้แล้วว่าหนุมานลูกใคร ก็เลิกคิดตอแยวอแวกันเสียที ใครจะล้มหนุมานได้ ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้า.กิเลน ประลองเชิง
