“อยู่ดีไม่ว่าดี”...เขาว่าอย่างนั้นนะ
“รุ่นใหญ่” อย่าง “ภูมิธรรม เวชยชัย” รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีพาณิชย์ ถือเป็นเบอร์ 2 ของรัฐบาลตัวจริงเสียงจริง
เพราะนอกจากทำหน้าที่ผู้จัดการรัฐบาลแล้ว ยังทำหน้าที่รักษาการแทนยามที่นายกรัฐมนตรีมีภารกิจไปต่างประเทศ
นี่แค่ตัวอย่าง...
เนื่องจากยังมีตำแหน่งสำคัญๆที่ต้องรับผิดชอบนอกเหนือจากนี้คือ ได้รับมอบหมายให้ดูแลด้านความมั่นคงอีกด้วย
ธรรมดาเสียที่ไหนล่ะ...
อีกทั้งยังเป็นผู้ประสานงานเชื่อมต่อระหว่างรัฐบาล นายกรัฐมนตรีกับ “เพื่อไทย” สามารถพูดแทนพรรค และรัฐบาลที่มีนํ้าหนักและความน่าเชื่อถือ
ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือในฐานะต่างๆที่เป็นหัวโขนอยู่นั้น “สหายอ้วน” ทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่องแม้งานด้านเศรษฐกิจค้าขายก็ไม่ธรรมดา ไม่ใช่เก่งแค่การเมืองเท่านั้น
ไม่น่าเชื่อว่าจะมาตกม้าตายเสียผู้เสียคนกับเรื่อง “ข้าวเน่า” ที่เป็น “มรดกบาป” ตั้งแต่รัฐบาล “ปู” ป่านนี้ร่วมๆ 10 ปีเข้าไปแล้ว
เหตุมันมาจากการไปตรวจดูโกดังข้าวที่อีสาน ซึ่งเป็นข้าวจากโครงการรับจำนำข้าวที่สังคมแทบจะลืมไปแล้ว แต่ “ภูมิธรรม” ไม่ลืม เพราะเข้าพิสูจน์ว่าข้าวจำนวนนั้นยัง “กินได้” ไม่เน่าไม่หาย
แม้จะเหลือไม่มากนักสามารถนำมาประมูลขายได้
ไม่รู้ว่าคิดเองหรือลูกน้องที่กระทรวงพาณิชย์แนะนำ จึงนำเรื่องนี้มาโปรโมตด้วยการกินข้าวโชว์ว่าปลอดภัยไม่อันตราย
แม้จะปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวกับคนชื่อ “ปู” เจ้าของโครงการแต่ส่วนลึกแล้วเท่ากับทำให้ภาพเก่าๆดีขึ้นมาหน่อย
...
เรื่องมันไม่จบแค่นี้ เพราะมีการส่งข้าวลอตนี้ผ่านไปถึงใครต่อใคร แม้กระทั่งนายกรัฐมนตรียังกินมาแล้ว
ถ่ายทอดไปถึง “สุทิน คลังแสง” รัฐมนตรีกลาโหม ขานรับทันทีว่าจะซื้อให้กำลังพลกิน
นั่นแหละเป็นเรื่องขึ้นมาทันที
เพราะมีนักวิชาการท่านหนึ่งได้นำข้าวในโกดังนี้ไปตรวจสอบแล้วพบว่ามีสารก่อให้เกิดมะเร็งได้
“ภูมิธรรม” บอกว่าจะไม่ขายให้คนไทยกินแต่จะส่งออกไปแอฟริกาหวังสยบข่าว
เช่นกันนายกรัฐมนตรีที่เคยบอกว่าอร่อยดีก็กลับลำทันทีสั่งให้มีการตรวจสอบโดยให้สำนักภาคเอกชนดำเนินการเพราะถ้าภาครัฐอาจไม่ได้รับความเชื่อถือ
พวกที่ทดลองกินเป็น “หนูลองยา” คงจะมวนท้องกันไปตามๆ
แน่ละ...เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เพราะมันหมายถึงชีวิตคน หากกินเข้าไปเกิดอะไรขึ้นมามันไม่ใช่เท่านั้น
แต่มันหมายถึงข้าวไทยที่ส่งออกจะต้องพินาศทันที เพราะความไม่น่าเชื่อถือเนื่องจากส่งข้าวที่มีสารพิษไปขาย
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าคิดการใดหากไม่รอบคอบรอบด้าน เพียงหวังเอาใจใครบางคนและสร้างความนิยมชมชอบให้แก่ตนเองทั้งๆที่ไม่มีความจำเป็นแม้แต่น้อย
ที่สุดมันก็จะวกกลับมาหาตัวเองได้
อย่าแก้ตัวแก้ต่างให้มันแย่ไปกว่านี้เลยดีกว่า!
“สายล่อฟ้า”
คลิกอ่านคอลัมน์ "กล้าได้กล้าเสีย" เพิ่มเติม