อินสตาแกรม sooin_koco โพสต์คลิป ลิซ่า ลลิษา มโนบาล วงแบล็กพิ้งค์มาร่วมแสดงความยินดีกับ เจ๊ไฝ พร้อมกับคณะผู้บริหารของ บะหมี่เกาหลีชื่อดัง Nongshim ที่เอา เจ๊ไฝ มิชลิน 7 ปีซ้อน ไปเป็นพรีเซนเตอร์ โฆษณาบะหมี่ยี่ห้อนี้ มากันแบบเงียบๆซุ่มๆ แต่มีแฟนคลับแห่ไปต้อนรับอย่างอบอุ่น จะ เรียกว่า ซอฟต์พาวเวอร์ หรือไม่ ก็ไม่ทราบเพราะไม่ได้โปรโมตอะไรใหญ่โต

นายกฯเศรษฐา ทวีสิน ไปร่วมประชุมสุดยอดอาเซียน-ญี่ปุ่นที่กรุงโตเกียว ระหว่างงานเลี้ยงต้อนรับ ผู้นำญี่ปุ่นกล่าวถึงความสัมพันธ์ ระหว่างไทยกับญี่ปุ่นมาช้านาน ที่ทำเอาอึ้งคือมีการยกตัวอย่างนัก ฟุตบอลไทย ชนาธิป ที่ไปสร้างชื่อเสียงให้กับทีมฟุตบอลญี่ปุ่นด้วย ถือโอกาสใจถึงใจ นายกฯไทยเลยชวนนายกฯญี่ปุ่นมาร่วมพัฒนาเศรษฐกิจดิจิทัล ร่วมมือด้าน Soft Power ที่จะต่อยอดความสำเร็จของ OTOP ของไทยจากแรงบันดาลใจ OVOP ของญี่ปุ่น

บางที Soft Power ก็เกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝัน มีจุดกำเนิดจากจุดเล็กๆ แต่มีพลังทำให้เกิดแรงบันดาลใจได้อย่างมหาศาล เป็นเรื่องง่าย ไม่ยุ่งยากซับซ้อน และเป็นเอกลักษณ์ที่ทั่วโลกรู้จักกันอยู่แล้ว เช่น ถ้าเป็นภาพยนตร์ซีรีส์กำลังภายในก็ต้องยกให้จีน ประเทศอื่นเอาไปทำก็ไม่เหมือน

ประเทศไทย ขึ้นชื่อเรื่องอาหารไทย มวยไทย นวดไทย รำไทย ขึ้นอยู่กับว่าจะทำเรื่องเหล่านี้ให้เป็นเอกลักษณ์ที่ชัดเจนได้อย่างไร ยังมีของไทยๆ ประเพณีไทย เทศกาลท้องถิ่น การแสดงท้องถิ่นที่ยังไม่ได้รับการเผยแพร่อีกมาก ซึ่งทั้งหมดนี้ไม่ใช่อยู่ที่การลงทุน แต่จะหาจุดที่เป็นเอกลักษณ์พิเศษเอามานำเสนอได้อย่างไรมากกว่า

เราเคยคิดจะปิดถนนในเมืองทำอีเวนต์ กรุงเทพเมืองแฟชั่น โครงการนี้ใช้เงินเป็นพันล้าน ตอนนี้กรุงเทพก็ยังเป็นกรุงเทพ ที่มีลูกหนี้นอกระบบมากที่สุด เพราะกรุงเทพไม่ใช่ มิลาน ที่จะเป็นเมืองแฟชั่นได้ทันทีทันใด

...

การจัดการหนี้ทั้งระบบ เหมือนเป็นการเข็นครกขึ้นภูเขา ไม่ใช่เรื่องไม่ดี เป็นเรื่องดีแน่นอนถ้าทำได้สำเร็จ เพียงแต่ว่า มูลหนี้ทั้งระบบ มีไม่น้อยกว่า 16 ล้านล้านบาท หรือร้อยละ 90 ของ จีดีพีมีประชากรเป็นหนี้ไม่ต่ำกว่า 5 ล้านคน 12 ล้านบัญชี ที่มีปัญหาไม่สามารถชำระหนี้ได้ รถยนต์กำลังรอถูกยึด อีกบานตะไท หนี้บัตรเครดิตมีอยู่กว่า 1 ล้านใบจาก 23 ล้านใบ แก้กันจนถึงชาติหน้าก็ไม่จบ ตราบใดที่รายได้ไม่พอกับรายจ่าย

ประเภทของลูกหนี้ ประกอบไปด้วย หนี้จากผลกระทบของโควิด-19 หนี้จากลูกหนี้ที่มีรายได้ประจำแต่มีการใช้จ่ายเกินกว่ารายได้ กลุ่มลูกหนี้ที่มีรายได้ไม่แน่นอน รายได้ไม่คงที่ ลูกหนี้ที่มีหนี้สินรุงรังกับสถาบันการเงินในระยะยาว การแก้ปัญหาหนี้ทั้งระบบที่มีมูลหนี้แตกต่างกัน เป็นปัญหาที่ซับซ้อนมากเข้าไปอีก

เพราะฉะนั้น การจะแก้หนี้ทั้งระบบจะต้องแก้ที่พฤติกรรมของลูกหนี้และเจ้าหนี้ก่อน การสร้างหนี้โดยไม่คำนึงถึงอนาคตหนี้ คิดแต่จะแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไม่มองถึงปัญหาในระยะยาว รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีเงินจะใช้เจ้าหนี้ ขณะที่เจ้าหนี้ก็รู้ว่าลูกหนี้ก็ไม่มีปัญญาจะใช้คืน ขาดวินัยการใช้จ่ายเงิน มาแก้ที่ปลายเหตุ รัฐบาลชุดไหนก็แก้ไม่ได้

ส่วนค่าแรงขั้นต่ำเป็นปัญหาโลกแตก นายจ้างไม่อยากให้ แต่ลูกจ้างอยากจะได้.

หมัดเหล็ก
mudlek@thairath.co.th

คลิกอ่านคอลัมน์ “คาบลูกคาบดอก” เพิ่มเติม