นิทานเรื่องกบเลือกนาย ผมอ่านจากหนังสือนิทานสุภาษิต ตอนเรียนชั้น ป.เตรียม ครับ อ่านแล้วก็เอามาเล่าต่อ สนุกขำๆ กันไปตามประสาเด็กๆ

โตขึ้นมาจึงรู้ว่า นี่คือบทเรียนคลาสสิกมาก ทางการเมืองเล่าเมื่อไหร่ หรือเล่าตอนนี้ ก็ยังทันสมัย

นิทานอีสปสำหรับเด็กเล่มนี้ เล่มที่ผมกำลังอ่าน พลพงศ์ จันทร์อัมพร แปล มีทั้งภาษาอังกฤษ ภาษาไทย (ฟรีฟอร์มสำนักพิมพ์ พ.ศ.2556) มีรายละเอียดแยกย่อย...ยาวกว่า สนุกกว่าหลายๆเล่มที่เคยอ่าน

เช้าวันหนึ่ง ลูกแกะหลงฝูง ยืนดื่มน้ำอยู่บริเวณริมลำธารในป่า เวลาเดียวกันนั้น หมาป่าหิวโซก็ย่างกรายลงมาจากต้นน้ำ สอดส่ายสายตาล่าเหยื่อ ไม่นานไม่ช้า มันก็เห็นเจ้าแกะน้อยตัวนั้น

ตามกฎหมาป่า มันจะต้องเขมือบอาหารโอชะนี้ ในทันทีทันใด ทว่าเจ้าลูกแกะทั้งดูจะไร้เดียงสาและไร้ทางสู้เสียจนเจ้าหมาป่ารู้สึกว่า ก่อนจะกินลูกแกะ มันควรมีข้ออ้างสักข้อหนึ่ง

“เจ้ากล้าดีอย่างไร ถึงย่ำไปทั่วลำธารของข้า กวนเอาโคลนขึ้นมาทำให้นํ้าขุ่น” มันแสร้งตะโกนเกรี้ยวกราด

“เจ้าคึกคะนองนัก เจ้าควรถูกลงโทษอย่างหนัก” “นายท่าน อย่าได้โกรธข้าเลย” เจ้าแกะน้อยกลัวตัวสั่น

“ถึงอย่างไรข้าก็กวนน้ำที่ท่านกำลังดื่มให้ขุ่นไม่ได้ อย่าลืมสิ ท่านอยู่ต้นน้ำ ข้าอยู่ปลายน้ำ”

“เจ้านั่นแหละ ทำน้ำให้ขุ่น” หมาป่าตะคอกใส่ “ยังมีอีกเรื่อง ข้าได้ยินมาว่าเจ้าโกหกเรื่องของข้าตั้งแต่ปีกลาย”

“ข้าจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร” ลูกแกะยังอ้อนวอน “ข้าเพิ่งเกิดมาปีนี้เอง”

“ถ้าหากไม่ใช่เจ้า ก็ต้องเป็นพี่ชายของเจ้า” หมาป่าจินตนาการได้อีกเรื่อง แม้กระนี้ เจ้าลูกแกะน้อยก็ยังหักล้างได้ ด้วยเหตุผล

...

“ข้าไม่มีพี่ชาย”

หมาป่ายังหาเรื่องได้อีก มันคำรามต่อ “เอ่อ! ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเป็นใครสักคน ในครอบครัวของเจ้านั่นแหละ”

ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่า มันมีข้ออ้างสุดท้าย

“ไม่ว่าจะเป็นใคร ถึงตอนนี้ข้าก็่รู้ว่าจะคุยกับอาหารเช้าของข้าให้เสียเวลาไปอีกทำไม?”

หมาป่าเพิ่งพิสูจน์ประโยคสุดท้าย พูดจริง...ไม่พูดพรํ่าทำเพลง กระโจนเข้าขย้ำแกะน้อยลากเข้าป่าไป

ขนบนิทานอีสป มีคำสอนต่อท้าย...นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อันธพาลมักหาข้ออ้างให้กับการทำชั่วเสมอ

ข้อพิเศษของนิทานอีสปเล่มนี้ มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับอีสปไว้หลังคำนำเรื่อง

อีสปเปลี่ยนฐานะจากทาสอัปลักษณ์เตี้ยหลังค่อม พูดไม่ชัด เมื่อพระราชาเครซุส กษัตริย์องค์สุดท้ายราชอาณาจักรลิเดียของเอเชียไมเนอร์ เรียกเข้าไปรับใช้

ทรงโปรดปรานมาก ตั้งให้เป็นราชทูตไปเจรจาความเมือง ยังเมืองต่างๆ

ครั้งหนึ่ง ในกรุงเอเธนส์ ชาวเมืองชุมนุมใหญ่ขับไล่ ปิซัสเตรตัส เจ้าเมือง อีสปรู้ความนัย หากปิซัสเตรตัสพ้นตำแหน่ง เอเธนส์จะถูกเมืองใกล้เคียงกลืน...จึงเล่านิทาน เรื่อง กบเลือกนาย

ชาวเอเธนส์ฟังแล้วเข้าใจ ตั้งสติได้เปลี่ยนความโกรธเป็นการยอมรับ เจ้าเมืองคนเดิมก็ได้อยู่ต่อไปเหมือนเดิม

จึงไม่แปลก ที่พลานุภาพนิทานเรื่องกบเลือกนาย...เปลี่ยนแปลงการเมืองเอเธนส์ได้ อีสป จึงได้รับความนับถือจากโสเครติส ปราชญ์ใหญ่แห่งเอเธนส์ ซึ่งเป็นคนรุ่นต่อมา รุ่นเมื่อกว่าสองพันห้าร้อยปีที่แล้ว

บ้านเมืองของเรา...กบเพิ่งเลือกนาย แต่เลือกได้แล้ว เจ้ากบเรื่องนี้ดันไปมีชะตากรรมเหมือนลูกแกะน้อย...หมาป่ากำลังหาเรื่องสารพัดมาขย้ำ

จันทรคราส ในปักษ์ใต้ ชาวบ้านเขาเรียกกันว่า กบกินเดือน

ผมไม่รู้ว่า กบตัวนี้จะเป็นกบที่กำลังจะเข้าปากหมาป่า หรือเป็นกบที่มีพลานุภาพมหัศจรรย์ อ้าปากกินพระจันทร์เข้าไปได้ทั้งดวง.

กิเลน ประลองเชิง