ว่าด้วยอนาคตใหม่

ต้นปี 63 คงจะรู้กันว่า “อนาคตใหม่” จะไปทางไหนเมื่อ กกต.ได้ยื่นคำร้องให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยยุบพรรค

หากเป็นบวกก็เดินหน้าต่อไป

หากออกมาเป็นผลลบก็น่าจะเป็น “ยุบพรรค” หรืออีกทางไม่ยุบพรรค แต่ลงโทษกรรมการพรรค 15 คน

คำถามก็คือว่าในเมื่อรู้ดีว่ากฎกติกาต่างๆเป็นอย่างไร ทำไมจึงไม่เตรียมความพร้อมให้ครบเครื่อง เพราะรู้ดีว่าจะต้องถูกจับจ้องทุกขั้นตอน

หรืออีกทางไม่ยุบพรรค แต่ลงโทษแค่กรรมการบริหาร นอกจากต้องถูกเว้นวรรคทางการเมืองแล้ว อาจจะถึงขั้นดำเนินคดีอาญาก็ได้

ต้องคิดให้ดีด้วยว่าทหารภายใต้ระบบเลือกตั้งชุดนี้ต้องบอกว่าไม่ธรรมดา เพราะการวางแผนกุมอำนาจมาเป็นอย่างดี

เหนือกว่าคณะรัฐประหารชุดต่างๆที่ผ่านมา

อีกทางหนึ่งจนทำให้เป็นเหตุที่ว่ากันว่าเพราะทีมกฎหมายของพรรคนี้เชื่อมั่นตัวเองจนไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นตามมา

หรือเพราะไม่แตกฉานพอในการตีความกฎหมายในการป้องกันตัวเอง

ที่เป็นอยู่จึงเป็นเหตุ “ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ” หัวหน้าพรรคโดนไปเต็มๆ ทั้งถือ “หุ้นสื่อ” จนมาถึงคดี “เงินกู้” 191 ล้าน

แต่ก็มีการวิเคราะห์กันอีกมุมหนึ่งว่าเป็นยุทธวิธีทางการเมืองเพื่อไปสู่จุดหมายที่จะเปลี่ยนการเมืองไทยตามที่มุ่งหวัง

เมื่อถูกคำสั่งลงโทษก็จะเกิดปฏิกิริยาที่เป็น “เงื่อนไข” ว่าด้วยความไม่ชอบธรรม ถูกกลั่นแกล้งจากกลุ่มสืบทอดอำนาจ

ยิ่งมีหลายเรื่องหลายคดียิ่งเป็นสิ่งบอกเหตุว่าถูกรังแกเพื่อไม่ให้เติบใหญ่

นั่นจึงน่าที่จะก่อความไม่พอใจทั้งจากผู้สนับสนุนและประชาชนทั่วไปจนนำไปสู่การต่อต้านคัดค้านจนเป็นเหตุใหญ่ได้

...

ไม่ต้องกินที่–กินเวลามากนัก

นี่เป็นเพียงสดับตรับฟังนักวิเคราะห์การเมืองที่ตั้งข้อสังเกตความเป็นไปของนายธนาธรและพรรคอนาคตใหม่

เอาเป็นว่าเหตุที่เกิดขึ้นก็เพราะเรื่องของตัวเองแท้ๆ โทษใครไม่ได้!! ต้องรอดูกันว่าอนาคตใหม่คงต้องมีการประชุมเพื่อเตรียมการต่อไปหากถูกยุบพรรคจริงๆ

แต่อย่างน้อยสิ่งที่จะเกิดผลตามมาก็คือกรรมการพรรค 15 คนนั้น จะต้องมีผลทางการเมือง ซึ่งในจำนวนนี้ 11 คนที่เป็น ส.ส.จะต้องถูกตัดสิทธิทางการเมือง ทำให้จะหายไปจากสภาด้วย 11 คน

เช่น นายปิยบุตร แสงกนกกุล เลขาธิการพรรค น.ส.พรรณิการ์ วานิช โฆษกพรรค ซึ่งเป็นคีย์แมนสำคัญที่มุ่งหวังว่าจะทำงานแทนนายธนาธรในสภาฯ

หาก “ยุบพรรค” ก็ต้องหาทางเดินต่อไปด้วยการหาพรรคใหม่ เพื่อนำทีมย้ายไปสู่พรรคการเมืองใหม่วางแผนเอาไว้แล้ว

แต่จะหอบหิ้วกันไปได้มากน้อยแค่ไหน หรือว่าจะแพแตกแยกย้ายกันไปหาสังกัดใหม่ก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจไม่น้อย

ตรงนี้จะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าแนวทางพรรค อุดมการณ์พรรคจะศักดิ์สิทธิ์แค่ไหน?

ที่สำคัญคือปัญหาภายในพรรคซึ่งเป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดความขัดแย้งจนลาออกจากพรรคไปส่วนหนึ่ง เพราะไม่พอใจกรรมการบริหารส่วนหนึ่งที่วางตัวเป็น “ฮ่องเต้”

อีกส่วนหนึ่งเป็น “หอกข้างแคร่” อยู่ในพรรคที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก.

“สายล่อฟ้า”