เรื่องสั้นฉบับวันอาทิตย์ สมาชิกวุฒิสภาออกมาเรียกร้องให้แก้ไขข้อบังคับการประชุมวุฒิสภา และคนรับไม่ได้ ปล่อยให้รถบรรทุกสิ่งของหวาดเสียวขึ้นบนโทลล์เวย์

เรื่องแรก พล.ต.ท.ศานิตย์ มหถาวร สมาชิกวุฒิสภา บอกว่า ในข้อบังคับการประชุมวุฒิสภา พ.ศ.2551 ข้อ 179 เดิม เมื่อประธานวินิจฉัยว่าสมาชิกทำผิดข้อบังคับให้สมาชิกถอนคำพูด ถ้าสมาชิกไม่ปฏิบัติตาม ประธานจึงจำเป็นต้องเชิญออกจากห้องประชุมโดยกำหนดเวลาหรือไม่ก็ได้

เมื่อสมาชิกออกไปแล้วกลับเข้ามา จะขออภิปรายในญัตติเดิมอีก ข้อบังคับเดิมไม่ได้เขียนไว้ว่าอย่างไร ทำได้หรือไม่ ทำให้เกิดปัญหาประท้วงในสภาวุ่นวายอีก โดยเฉพาะฝ่ายที่สนับสนุนให้อภิปรายได้

เกิดปัญหาฟ้องร้องตามมา

ในการร่างข้อบังคับใหม่เปลี่ยนข้อ 179 เป็นข้อ 185 แต่ข้อความเดิมจึงมีการเสนอให้เพิ่มเติมข้อความในวรรคแรกตอนท้ายของข้อ 185 ว่า “ในการนี้ผู้นั้นจะกลับมาใช้สิทธิ์อภิปรายในญัตติเดิมอีกมิได้” ถ้าเขียนเช่นนี้จะชัดเจน สมาชิกจะรู้เองโดยประธานไม่จำเป็นต้องวินิจฉัย จะไม่เกิดความวุ่นวายในสภา ไม่ต้องมาฟ้องร้องในศาลอีก รู้ปัญหาเกิดขึ้น ไม่คิดแก้ตอนนี้ แล้วจะแก้กันตอนไหน หากเขียนไว้ชัด ไม่จำเป็นต้องวินิจฉัย

ไม่ใช่เรื่องยากกับการแก้ไขกฎหมายเพื่อลดความขัดแย้ง

เรื่องที่ 2 มีชาวบ้านที่เสียค่าบริการทางยกระดับโทลล์เวย์ บอกว่า มีความสงสัยมากว่า ทำไมบนเส้นทาง ยกระดับด่วนโทลล์เวย์ ปล่อยให้มีรถบรรทุกสิ่งของที่ไม่คลุมผ้าหรือมีตะแกรงเหล็กเป็นคอกป้องกันสิ่งของตกหล่นลงมาทำให้พื้นถนนสกปรกหรือเป็นอันตรายกับคนขับรถคันอื่นที่ตามมา

ปล่อยให้รถกระบะที่บรรทุกสินค้าที่มีความสูงมากๆ ซึ่งอาจจะเป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุสูญเสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บของคนที่ใช้รถใช้ถนนร่วมกัน ล่าสุดเห็นมีคนนำกระบะมาใส่รถ จยย.ไว้ด้านหลัง แถมเปิดท้ายด้านหลังรถ มีเพียงเชือกเส้นบางๆ มัดยึดรถไว้ ซึ่งรถอยู่ในสภาพโอนเอียงไปมา หวุดหวิดหลุดออกจากท้ายรถ

...

ล่าสุดที่เห็นเป็นรถกระบะบรรทุกเหล็กเส้นขนาดใหญ่ที่มัดเชือกเส้นไม่ใหญ่มากติดกับหลังคารถ ปล่อยให้เหล็กแต่ละเส้นเลยออกจากกระบะด้านท้าย ลอยอยู่ตรงหน้ารถคันที่ขับตามมา ลุ้นไม่รู้ว่าจะหลุดหรือไม่

เห็นแล้วน่าหวาดเสียว

สงสัยว่า ทำไมเจ้าหน้าที่เก็บเงินช่องทางด่วนแต่ละด่าน ตำรวจที่ยืนเรียกรถตรวจตามช่องเก็บเงิน ไม่ออกมาสั่งห้ามรถขึ้นบนทางด่วน หรือให้แก้ไขสิ่งของที่บรรทุกมาให้เรียบร้อย เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอันตรายกับคนอื่น น่าแปลกข้อบังคับกฎหมายมีเขียนไว้ทั้งหมด แต่พอนำมาปฏิบัติกลับเลือกใช้แค่บางเรื่อง

มองข้ามอีกหลายเรื่องที่สำคัญ มีผลกระทบต่อผู้อื่น.

“เพลิงพยัคฆ์”
pluengpayak@thairath.co.th