ในหลากหลายคำคารวะ คำไว้อาลัย กิมย้ง ผู้เขียนนิยายกำลังภายใน มังกรหยก ผู้เพิ่งจากไปเมื่อวัย 95 ปี มีคำไว้อาลัยหนึ่ง “กิมย้ง เป็นหนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่ ในรอบ 5 พันปีของจีน”บางคนอาจสะดุดคิด “เกินจริงไปหรือเปล่า”คนที่กล่าวคำนี้ คือ เหง่ยคัง นักเขียนบทภาพยนตร์ระดับ “เทพ” ของฮ่องกงเหง่ยคังมีสิทธิ์เต็มที่ ไม่ว่าจะในฐานะผู้อ่าน ผู้ศรัทธางานเขียน หรือในฐานะผู้ที่เอาเรื่องของกิมย้ง เขียนเป็นบทหนังดังนับเรื่องไม่ถ้วนคำกล่าวโบราณว่า “สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม คนหนึ่งตาแหลมคม เห็นดวงดาวอยู่พราวพราย” คนที่รักใคร่เยื่อใยต่อกัน เมื่อถึงวันลาจาก แรงสั่นสะเทือน ก็ควรมีรัศมีกว้างไกล กว่าใครอื่นผมพยายามทบทวน เด็กชายไทยวัยรุ่นคนหนึ่ง ที่เคยอ่าน “มังกรหยก” ตั้งแต่ราวๆปี 2503-2504 มีระดับแรงสะเทือน... กับการจากไปของกิมย้ง ถ้ามีอยู่บ้าง จะมากน้อย ตอนนั้น ที่พักอยู่ใกล้สถานีรถไฟแม่กลอง พอได้ยินเสียงหวูด...บอกว่ารถไฟมาถึงผู้ใหญ่ก็ยื่นเงินให้ หน้าที่เด็กก็คือรีบไปให้ถึง ตอนที่หีบห่อหนังสือ หนังสือพิมพ์ หนังสือนิยาย กำลังถูกโยนลงพื้นชานชาลาสถานีห่อไหนมังกรหยก ห่อไหนเพลินจิตต์ ผมจำได้ ตอนนั้น คุณเวช กระตุกฤกษ์ ออกเป็นแมกกาซีน แยกเป็นฉบับเริงรมย์ ฉบับหรรษา ฉีกห่อเลือกหนังสือเอง แล้วก็จ่ายเงินเรื่องที่ติดงอมแงมสองเรื่อง มังกรหยก ยังเป็นภาคแรก ก๊วยเจ๋งเป็นพระเอก เรื่องที่สอง ในเพลินจิตต์ โต๊ะฮุ่นกี้...จำลอง พิศนาคะ แปลทั้งสองเรื่องหนังสือถึงมือ ก็ต้องรอผู้ใหญ่อ่านให้จบก่อน ในฐานะคนวิ่งซื้อได้อ่านเป็นมือสอง ก็สุขเหลือหลายมังกรหยก แยกฝ่ายธรรมะ พิชิตคนพาลอภิบาลคนดี ฝ่ายอธรรม ทำเลวได้สารพัดเรื่องชัด ไปจนถึงภาค 4 เตียบ้ออ๊วง พระเอก ประมุขพรรคกระยาจก รวบรวมทั้งฝ่ายธรรมะ ฝ่ายอธรรม กู้บ้านเมืองมังกรหยก สอนให้เรียนรู้ไปอีกขั้น ในความเลวมีความดี ในความดีก็มีความเลว ทั้งความเลวความดีมีพลังทั้งสร้างสรรค์ทั้งทำลาย ต้องใช้ให้ถูกที่ถูกเวลาตัวละคร แบบจิวแป๊ะทง ผู้เฒ่าเด็กดื้อ...กิมย้งสร้างภาพได้ขัดแย้งน่าสนใจจากเป็นความสามารถ ในการเสกสรรปั้นแต่ง ตัวละครอมตะ ที่จะหานักเขียนรุ่นต่อๆมาตามอย่างได้ยากตอนที่ผมติดมังกรหยก นิยายของกิมย้งยังอ่านกันในฮ่องกง ไต้หวัน และไทย มาถึงวันนี้ เมื่อมังกรหยกยกระดับเป็นตำรา ให้ศึกษาหาแง่คิด ทั้งในจีนแผ่นดินใหญ่ ทั้งในชาวจีนทั่วโลกจำนวนคนอ่านงานกิมย้ง...คนรู้จักตัวละคร ตั้งแต่ก๋วยจิ๋ง อึ้งย้ง จิวแป๊ะทง ฯลฯ ไปถึง อุ้ยเซี่ยวป้อ...ถ้าจดบันทึกกันไว้เป็นแต้ม...จำนวนแต้มคนอ่าน...คงจะทำลายสถิติใครผู้ใดอย่าว่าแต่ในเมืองจีน ต้องพูดกันถึงขั้นว่าในโลก อาขยาน บทที่ท่านผู้หญิงสมโรจน์ สวัสดิกุล ณ อยุธยา แต่งให้เด็กรุ่นปู่รุ่นพ่อท่องตั้งแต่ปี 2486 ลองเอามาท่องอีกครั้งชั่วดีเป็นตราประทับไว้กับโลก ยามวิโยคชีพยับลับร่างหนี ที่ศูนย์แท้ก็แต่ตัว...ส่วนชั่วดี คงเป็นที่ลือทั่วชั่วฟ้าดินคิดกันในกรอบนี้ คำกล่าวของเหง่ยคังที่ว่า กิมย้ง คือบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ในรอบ 5 พันปีของจีน ไม่เกินจริงไป แต่ประการใดเลย.กิเลน ประลองเชิง
