เมื่อเร็วๆนี้ นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียและมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ในสหรัฐอเมริกา เผยถึงการค้นพบที่น่าประหลาดใจในพฤติกรรมของพวกหนู เมื่อต้องเผชิญกับสถานที่เปิดโล่งพบว่าหนูแสดงความกลัวและความวิตกกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด ทีมวิจัยจึงได้ทำการทดลองเพื่อจะหาคำตอบว่าเหตุใดมันจึงแสดงออกมาเช่นนั้น จึงนำหนูไปทดสอบกับโครงสร้างที่ออกแบบเป็นเขาวงกต มีช่องว่างกว้างพอจะให้หนูเข้าไป
จากนั้นก็ตรวจสอบการทำงานของเซลล์สมองของหนูด้วยการใช้เทคนิคทางชีววิทยาที่เรียกว่าออปโตเจเนติกส์ (optogenetics) เป็นการใช้แสงควบคุมเซลล์ในเนื้อเยื่อสิ่งมีชีวิต โดยเจาะจงไปที่ส่วนปลายของฮิปโปแคมปัส (hippocampus) ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญของสมองมนุษย์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และเป็นส่วนประกอบของระบบลิมบิค (limbic) ที่มีบทบาทควบคุมความรู้สึกและสร้างความทรงจำระยะยาว รวมถึงการกำหนดทิศทางในที่ว่าง พวกเขาสังเกตว่าส่วนปลายของฮิปโปแคมปัสมีความเคลื่อนไหวมากขึ้นขณะที่หนูเกิดความวิตกกังวล ทีมวิจัยพบว่าในสมองของหนูมี “เซลล์ความวิตกกังวล” (anxiety cells) พวกเขาจึงทดลองลดระดับการทำงานของเซลล์ดังกล่าวเพื่อดูว่าหนูจะสงบลงหรือไม่ ปรากฏว่าหนูคลายความกังวลและยินดีที่จะเดินไปในช่องว่างที่เปิดโล่งของเขาวงกต
ผลการวิจัยครั้งนี้ทำให้นักวิชาการด้านสุขภาพจิตในสหรัฐอเมริกาเชื่อว่าจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับผู้คนที่ต้องทุกข์ทรมานและต่อสู้กับความวิตกกังวล โดยหวังว่าจะวิจัยได้ข้อมูลที่มากพอต่อการนำไปพัฒนาเครื่องมือที่สามารถควบคุมความวิตกกังวลของมนุษย์ได้ในอนาคต ทั้งนี้ มูลนิธิสุขภาพจิตรายงานว่า 7.8% ของประชากรในอังกฤษมีความวิตกกังวลแบบผสมและตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า.