ในอีพีล่าสุดของโกลเด้น ซอง สายดี (D) ผู้เข้าประกวด 5 ใน 6 คน แหกแหวกขบถโจทย์ “ยามครื้นเครง” ให้กลายพันธุ์เป็น “โจทย์พินาศ-เพลงวิปลาศ” ฉีกขาดฉับๆ
“โซคูล ปัณณนัทธ์” หนุ่มพิการที่เรียกคะแนนความน่าสงสารจากกรรมการ นั่งวีลแชร์ (ทำครื้นเครง) ขยับกายดุ๊กดิ๊ก คว้าเอาเพลง “รางวัลแด่คนช่างฝัน” มาคร่ำครวญป่วนเปรอะเลอะละเลง
ไม่คิด “ยำเกรง” ดวงวิญญาณของ “ท่านอ้ายจรัล มโนเพ็ชร” ที่ถ้าหากดวงวิญญาณของท่านได้ยินได้ฟังแล้ว คงอนาถอดสูอาดูร หลั่งรินน้ำตาอเนจอนาถทุรนลวงอยู่ในสรวงสวรรค์
เพลงพลังชีวิตปรัชญาปัญญาลิขิตสร้างของท่าน กลับกลายพันธุ์เป็นเพลงยามครื้นเครง เสกเป่าให้กรรมการ 2 ก. เผลอไผลไล้อารมณ์โยกตัวยกแขนยกมือตามอย่าง “มหาเฟก” น่าเวทนา
บางครั้งท่านกรรมการและโวคัล โค้ช (Vocal Coach) เอง ก็ควรทบทวนตัวเองบ้าง ว่าทุกเพลงนั้น “ตอบโจทย์-ตรงโจทย์” หรือไม่ ไม่ใช่ก็ทำตัวสนองนี้ดกรีดตัวให้ (หลง) ครื้นเครงเฮเฮ็งกันไปตามน้ำ
ปุ้ย-ดวงพร กับ “เมื่อไหร่จะให้พบ”, ใบตอง-พิมพ์วลัญช์ กับ “รักไม่รู้ดับ”, เอ๋-นพสร กับ “นัดพบ”, ไอด้า-ไอญ์นิษา กับ “หิมพานต์”, โซคูล-ปุณณนัทธ์ กับ “รางวัลแด่คนช่างฝัน”
5 คนนี้ล้วนทำ “โจทย์พินาศ” ย่อยยับ ไม่มีอะไรใดๆให้ครื้นเครงครื้นมหาระรวยเริ่ดแม้เพียงกระผีกผง
มีเพียง “จามิน ชญาณ์สินี” กับ “ระบำยอดหญ้า” คนเดียวเท่านั้นที่เลือกเพลงได้ถูกต้องและร้องได้ตอบโจทย์ “เริ่ด-เลิศ” แต่กลับถูกกรรมการ “คัด (ทิ้ง) ออก” อย่างน่าอดสูสงสารที่สุด
...
ขอไว้อาลัยให้กับอีพีสายดีแตกดับแสนเศร้าสุดวังเวง หาครื้นเครงไม่พบเจอนี้ด้วยดวงใจคารตาลัยครับ.
“ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี”
‘‘แจ๋วริมจอ’’
jaewrimjor@gmail.com
คลิกอ่านคอลัมน์ “ทีวีบันเทิง” เพิ่มเติม