ตอนที่ 13
เช้าวันรุ่งขึ้น...ดานุพาดารากลับบ้าน หมอเวกมาด้วยแต่รออยู่หน้าบ้าน คุณทับเห็นดาราก็ดีใจมาก แต่ดาเรศไม่ยินดียินร้าย ส่วนคุณดวงที่เดินไปเดินมารออย่างกระสับกระส่าย โผกอดปลอบใจลูกสาวคนกลางที่ตัวสั่นเพราะความกลัว
“หนูไม่ได้ฆ่าพัวนะคุณแม่ นางโหงมันทำ มันจะฆ่าหนูด้วย”
“ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว ไม่ต้องกลัวนะ”
ดาเรศไม่พอใจ สอดขึ้น “ฝันไปเถอะ! ยังไม่สำนึกกันอีกเหรอว่านี่เป็นผลของการลบหลู่นางโหง”
“หนูกลัวแล้วค่ะคุณแม่ ในห้องเก็บศพมันน่ากลัวมาก หนูไม่เอาอีกแล้ว หนูยังไม่อยากตาย”
ดาเรศจะเอาเรื่องพี่สาวคนกลางที่ยังสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คุณทับจึงตัดบทให้คุณดวงพาดาราไปพักผ่อน ดาเรศไม่ยอมจบ ตำหนิดารากับดานุว่าถ้าบูชานางโหง พัวคงไม่ตาย ดานุยืนยันว่าพิกุลไม่ต้องการแค่นั้น
“หยุดกล่าวหาพิกุลเสียที ถ้าฉันไม่เห็นกับตาว่าพิกุลเป็นผี ฉันจะไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด” ดาเรศยืนกราน
“นังพิกุลไม่ใช่โหงพรายธรรมดา มันมีอิทธิฤทธิ์อำนาจเนรมิตกายหยาบให้พวกเราเห็นได้ แล้วก็ยังสามารถสะกดวิญญาณดวงอื่นไว้เป็นทาสมันได้ด้วย”
หมอเวกแอบฟังอยู่นานทนไม่ไหว โผล่พรวดเข้ามา ดาเรศโกรธจัด ดานุต้องอธิบายว่าหมอผีเป็นคนช่วยหาดาราจนเจอ แต่ดาเรศยังคงปักใจเชื่อความคิดของตัวเอง
“อ้อ...ฉันเข้าใจแล้ว ในที่สุดเธอก็ถูกไอ้หมอผีนี่มันหลอกอีกคน แกคงจะเป็นคนสะกดพี่ดาราเอาไว้ในห้องเก็บศพ แล้วก็ทำเป็นไปช่วย...คุณพ่ออย่าไปเชื่อมันนะคะ แจ้งตำรวจจับมันเลย”
“ผมเป็นคนประกันตัวหมอเวกออกมาเองครับ”
“เธอมันโง่...ดานุ เธอกำลังจะทำลายพวกเราทุกคน”
“ผมอยากให้น้าดาเรศอ่านบันทึกของคุณเทียดแล้วจะเข้าใจผม”
“ไม่! ใครจะเชื่อบันทึกนั่นก็เชื่อไป แต่ฉันไม่เชื่อ ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้นางโหงให้อภัยเรา”
เวลาเดียวกัน...พรรวีไปที่บริษัทของจิรวัฒน์ ลากตัวเพื่อนสนิทที่กำลังรายงานสาเหตุการยกเลิกสัญญาพรีเซ็นเตอร์ของเตชินต่อที่ประชุม ให้ไปวัดที่พบพระยันเป็นเพื่อน พอไปถึงเห็นพระปักกลดอยู่ใต้ต้นไม้ที่เดิม พรรวีดีใจเข้าไปกราบ แต่ปรากฏว่าพระรูปนั้นไม่ใช่พระยันที่เคยพบ
ส่วนเตชินโกรธจัดที่ถูกตลบหลังซ้อนแผน แอบถ่ายคลิปเพลินที่บริษัทของจิรวัฒน์ให้เพื่อนๆดูหน้าเพื่อจับตัวไปแก้แค้น เพื่อนๆของเตชินบุกฉุดสาวน้อยนักกีฬาถึงบริษัทจิรวัฒน์ วิทย์พยายามช่วยแต่สู้ไม่ไหว สักครู่ใหญ่ๆจิรวัฒน์พาพรรวีกลับมาถึง วิทย์จึงรีบรายงานว่าเพลินถูกลักพาตัว ทั้งคู่ตกใจมากรีบออกตามหา
ooooooo
เย็นวันนั้นที่ห้องโถงบ้านธนารักษ์ฯ ดานุนำบันทึกที่ตนแปลให้คุณทับอ่าน คุณทับจึงได้รู้ว่าพิกุลที่ตนพบกับพิกุลในบันทึกที่เป็นเมียน้อยของพระยาธนารักษ์ฯคือคนเดียวกัน แต่แปลกใจว่าทำไมบันทึกถึงจบแค่พิกุลจะถูกบูชายัญ ดานุอธิบายว่ามีอีก
แต่ทำใจแปลต่อไม่ได้ และเหตุการณ์ต่อจากนั้นพิกุลเป็นคนเล่าให้ฟัง
“พระอาทิตย์ตกดินแล้ว ถ้าไม่รีบตัดสินใจ ฉันคนเดียวอาจจะรับมือพวกมันไม่ไหว” หมอเวกเข้ามาเร่ง
“ได้ ถ้ามันจะคุ้มครองคนในบ้านให้ปลอดภัย”
คุณทับรู้ต้นสายปลายเหตุจึงอนุญาต หมอเวกควักสายสิญจน์ออกจากย่ามส่งให้ยงช่วยกันล้อมรอบบ้าน
พิกุลส่งผีไอ้ทองกับผีอีแก้วมาแก้แค้นครอบครัวธนารักษ์ฯ ผีร้ายหยุดแค่หน้าบ้าน เข้าข้างในไม่ได้เพราะอำนาจสายสิญจน์ของหมอเวก
“ข้าล้อมสายสิญจน์ไว้ทั่วบ้านแล้ว ต่อไปนี้พวกเอ็งไม่มีทางเข้ามาเหยียบในบ้านนี้ได้ พวกผีขี้ข้า!”
หมอเวกที่มองดูพูดเหยียดหยาม ผีบริวารทั้งสองโมโหจัด พุ่งกระชากสายสิญจน์จะทำร้าย แต่กลับถูกไฟลุกท่วมมือปวดแสบปวดร้อนต้องหายตัวหนี หมอเวกไม่วายฝากความถึงพิกุลให้เลิกแก้แค้นครอบครัวธนารักษ์ฯ มิเช่นนั้นจะจัดการให้สาสม
หมอเวกกลับเข้าบ้าน เล่าให้สมาชิกครอบครัวธนารักษ์ฯที่รวมตัวในห้องพระฟังว่าผีบริวารของนางโหงหนีไปแล้ว ดาราตัวสั่นด้วยความกลัว ดานุปลอบขอให้สวดมนต์ไหว้พระตามหมอเวกบอกแล้วจะปลอดภัย
แต่หมอเวกยังไม่วางใจ
“ถึงแม้ว่าจะเปิดห้องพระและล้อมสายสิญจน์
ไว้นอกบ้านแล้ว ก็ขอให้อยู่แต่เพียงในบ้าน อย่าเพิ่งได้ออกไปไหน จนกว่าข้าจะหาวิธีกำจัดผีพวกนั้นให้ได้เสียก่อน”
คุณทับถามหาดาริกา ดานุบอกแม่ขอเคลียร์งานเสร็จจะตามมา เขาไม่ห่วง เพราะแม่ไม่ใช่เป้าหมายของนางโหง แต่ห่วงดาเรศมากกว่าเพราะไม่ยอมออกจากห้อง
คำกับพันนั่งเฝ้าดาเรศหน้าห้องนอน ดานุเดินมาถามถึงน้าคนเล็กแล้วลองเคาะประตูเรียก จะนำบันทึกพระยาธนารักษ์ฯเข้าไปให้อ่าน ดาเรศปฏิเสธเพราะกลัวเป็นของปลอม ดานุตัดสินใจพักหนึ่งก่อนเปิดรูปคุณแขในโทรศัพท์มือถือ จะให้น้าสาวดูรูปที่ไม่น่าจะปลอมกันได้ง่ายๆ
ดาเรศสนใจจะไปเปิดประตู จู่ๆโทรศัพท์ดานุดัง พรรวีโทร.บอกว่าเพลินถูกลักพาตัว ดานุตกใจมากแต่ยังไม่ทันได้คุยรายละเอียด ก็มีสายเรียกซ้อน...เตชินนั่นเอง โทร.มาบอกเรื่องเพลิน
“ผมบังเอิญเจอน้องเพลิน เขาคิดถึงคุณ อยากให้คุณมาพบหน่อย”
“แกต้องการอะไร โต! อย่าทำอะไรเพลินเด็ดขาดนะ”
ดานุวางสายแล้วพรวดพราดออกไป ดาเรศเปิดประตูมาเจอแต่พัน สาวใช้รายงานว่าพรรวีโทร.มา
ดาเรศได้ยินชื่อแฟนสาวของหลานชายรู้สึกไม่พอใจ
ooooooo
ดานุโทร.แจ้งข่าวพรรวีว่าเตชินเป็นคนลักพาตัวเพลิน สาวไฮโซบอกแฟนหนุ่มให้แชร์สถานที่ทางไลน์ พวกเธอจะตามไป เวลาเดียวกันผีไอ้ทองกับผีอีแก้วสะบักสะบอมกลับโรงเก็บเรือ พิกุลบอกจะจัดการหมอเวกเอง
“ครั้งนี้คงไม่ง่าย เพราะคนในบ้านธนารักษ์ฯร่วมมือกับมันด้วย” ผีอีแก้วแย้ง
“ข้าเห็นพลังของพุทธคุณแผ่ออกมาจากบ้าน เราคงจะเข้าไปไม่ได้อีก” ผีไอ้ทองเสริม
“ข้าไม่เชื่อว่าพระจะคุ้มครองคนชั่วอย่างพวกมัน มันต้องมีทาง” พิกุลโกรธจัด ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
เพื่อนทั้งสองของเตชินจับตัวเพลินมาขังไว้ที่บ้านเช่าหลังหนึ่ง สาวน้อยนักกีฬาถูกมัดมือมัดเท้านอนบนเตียง ดิ้นหนีอย่างหวาดกลัว เตชินผลักประตูเข้ามาเยาะเย้ยว่าเป็นนางแบบดังสู้เป็นนางเอกหนังโป๊ไม่ได้หรอก
“พร้อมยัง อั๊วจะได้ตั้งกล้องให้” เพื่อนเตชินกระเหี้ยนกระหือรือ
“ยัง! หนังเรื่องนี้อั๊วมีพระเอกมาด้วย...เดี๋ยว
ไอ้ดานุมาถึง จับมันสองคนแก้ผ้า จะได้ถ่ายลงยูทูบ
งานนี้จะได้อายกันถ้วนหน้า อยากรู้นักว่ายัยพอลลี่ลูกสาวสื่อชื่อดังจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เมื่อโดนแฟนตัวเองหักหลังอย่างนี้”
“แต่ก่อนที่ไอ้หมอนั่นจะมาถึง อั๊วขอวอร์มเครื่องก่อนละกัน”
เตชินพยักหน้าอนุญาต เพื่อนทั้งสองเข้าไปปลุกปล้ำเพลินบนเตียง สาวน้อยนักกีฬาดิ้นหนีสุดแรงเกิด แต่สู้แรงชายฉกรรจ์ไม่ไหว
ooooooo










