ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 15
เมทินีไม่สะทกสะท้าน ตอกเสียงหยัน “เจ้าของคนใหม่คงไม่ชอบรสนิยมเห่ยๆของช่อแพรหรอก”
“เจ้าของคนใหม่...แต่บ้านหลังนี้ไม่ใช่ของอาเม อาเมไม่มีสิทธิ์จะขายหรือทำอะไรทั้งนั้น”
“ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ เท่าที่จำได้ดาวประกาศเลิกใช้นามสกุลเขมวัฒน์ไปแล้วไม่ใช่เหรอ เพราะฉะนั้นตอนนี้อาเป็นคนเดียวที่มีสิทธิ์ในบ้านหลังนี้ อารู้ว่าดาวกับนังช่อแพรคงรักบ้านหลังนี้มาก”
“อาก็รู้แล้วทำไมยังทำแบบนี้”
“เพราะอาเกลียดพวกเขมวัฒน์ไง โดยเฉพาะนังช่อแพร เธอคงจะอกแตกตายถ้ารู้ว่าสัญลักษณ์แห่งความยิ่งใหญ่ของตระกูลเขมวัฒน์ถูกขายให้คนอื่น!”
เมทินีประกาศกร้าว แถมตอกย้ำให้ดาวประดับช้ำใจว่าหุ้นทั้งหมดของเขมวัฒน์กรุ๊ปจะถูกขายทอดตลาดให้บริษัทคู่แข่ง ดาวประดับแค้นแทบกระอัก แต่ไม่ทันตอบโต้ เดชาก็ปรากฏตัว
“จะไม่มีการขายหรือรวมบริษัทอะไรทั้งนั้น!”
เดชายังสวมบทบาททาสผู้ซื่อสัตย์ต่อเขมวัฒน์เหมือนเคย เมทินีถึงกับเต้นผาง
“อะไรเดชา ฉันจะขายบ้านหลังนี้แล้วจะทำไม”
“ผมไม่รู้ว่าคุณคิดอะไร แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราคิดว่าคุณเมจะทำ แล้วถ้าคุณเมยังคิดจะขายบ้านหลังนี้ ต่อไปผมก็พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อจะหยุดคุณ”
เมทินีกระฟัดกระเฟียดจากไป ดาวประดับจึงหันไปขอบคุณเดชา
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยห้ามอาเมไว้”
“ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับ ที่ผมทำทั้งหมดก็เพื่อคุณท่านน่ะครับ อ๋อ...คือผมก็แค่คิดว่าถ้าวันนึงคุณท่านฟื้นขึ้นมา คุณท่านคงอยากกลับมาอยู่ที่นี่”
“ถ้าพ่อรู้ว่าคุณเดชาทำขนาดนี้ พ่อต้องดีใจแน่ๆเลยค่ะ”
“แล้วนี่คุณดาวจะกลับมาอยู่ที่นี่ไหมครับ”
เดชาคิดแผนจะฆ่าปิดปากดาวประดับ แต่ศิวกรก็ดับฝันนั้นด้วยการบอกว่าดาวประดับต้องอยู่ที่เซฟเฮาส์ของตำรวจ คนสนิทของปราณนท์ไม่พอใจมาก แต่ยังตีหน้าขรึมฝากฝังให้อีกฝ่ายดูแลดาวประดับดีๆ
ooooooo
เดชาโกรธเรื่องที่นพดลกับเมทินีคิดขายหุ้นทั้งหมดของเขมวัฒน์กรุ๊ปและประกาศขายบ้านเขมวัฒน์ แต่นพดลกับเมทินีไม่สะทกสะท้านและยืนยันจะทำทุกอย่างตามความตั้งใจเดิม
นพดลผลุนผลันออกจากบ้านอย่างหัวเสีย แต่ไม่ทันพ้นอาณาเขตก็ถูกลอบยิง!
วิทยานั่นเองที่รับคำสั่งลับจากช่อแพรเมื่อวันก่อนตอนเขาแวะหาเธอที่โรงพยาบาลจิตเวช...
ความจริงก็คือช่อแพรไม่ได้บ้าและพยายามฝืนสู้ฤทธิ์ยากล่อมประสาทที่พวกนพดลฉีดให้ เมื่อเจอหน้าวิทยาก็แกล้งคลุ้มคลั่งและล่อให้เขาวิ่งตามไปในห้องน้ำซึ่งไม่มีกล้องวงจรปิด
“พวกมันทำอะไรคุณ”
“เรามีเวลาไม่มาก นายต้องออกไปจากที่นี่แล้วจัดการเรื่องนึงให้ฉัน”
“ไม่ต้องห่วง ผมจะหาทางพาคุณออกไปจากที่นี่เอง”
“ไม่...ฉันยังออกไปตอนนี้ไม่ได้ ถ้าพวกมันรู้ว่าฉันไม่ได้บ้าพวกมันไม่ปล่อยฉันไว้แน่”
“แล้วคุณต้องการให้ผมทำอะไร”
“ฆ่าไอ้นพดล!”
วิทยาลอบยิงนพดลตามคำสั่งช่อแพร แต่ก็พลาดเพราะเดชายิงสกัดไว้ สร้างความเจ็บแค้นให้นพดลมากและพาลพาโลโทษว่าเดชากับเชิญขวัญคิดแผนตลบหลังเพื่อปิดปากเขา
“แล้วถ้าฉันคิดว่านายจ้างคนมายิงตัวเองเพื่อใส่ร้ายฉันกับน้องบ้างล่ะ”
น้ำเสียงเย็นชาของเดชาทำให้นพดลหายใจไม่ทั่วท้อง เดชามองมาหน่ายๆตัดบท
“เราไม่รู้ว่าคนที่ทำเป็นใคร มันอาจจะต้องการให้เราระแวงกันอย่างนี้ก็ได้ ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทำก็คือเราต้องเชื่อใจกันให้มากที่สุด”
“ถูกของแก ฉันต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นใคร”
“เพื่อให้นายสบายใจ ฉันจะหามันให้เจอเอง ฉันจะได้พิสูจน์ให้นายเห็นด้วยไง”
