สารวัตรใหญ่

ปราการได้รับคำสั่งจากทรัพย์อนันต์ให้ไปเอาตัวอรไทจากโรงพยาบาล แต่เขาทำไม่สำเร็จเพราะดาบศรีโผล่มาขัดขวาง อรไทกลัวมากเพราะเมื่อสักครู่ปราการใช้ปืนข่มขู่ แต่พอปราการผละไปแล้วดาบศรีถามเธอว่าจะแจ้งความหรือเปล่า เธอกลับส่ายหน้าบอกว่า “ไม่ดีกว่า แค่นี้ก็มีเรื่องมากพอแล้ว” “งั้นกลับเข้าห้องเถอะครับ ผมจะดูแลค...

เช้าวันใหม่จ่าพจนารถเอาเอกสารมาส่งผู้กองก้องภพที่โต๊ะทำงานบนโรงพัก แล้วถามเหมือนเร่งยังไงพิกล “สำนวนได้แล้วครับ จะส่งอัยการวันนี้เลยใช่ไหมครับ” “มีอะไรหรือเปล่าจ่า” “เมื่อกี้ได้ยินหมู่ปราการมาพูด ผมไม่ค่อยสบายใจ” “หมู่ปราการพูดอะไร” “หมู่แกพูดเป็นนัยๆว่ากำลังจะมีคำสั่งย้ายส่งมา ผมเกรงว่าถ้าไม่ส่งฟ้อ...

ไม่ทันข้ามวัน อเนกได้ฟังรายงานจากทรัพย์อนันต์เรื่องใหญ่โดนแทงก็ยิ้มร่าด้วยความยินดีปรีดา “นี่เรื่องจริงใช่ไหม คุณไม่ได้พูดเล่นนะ” “ข่าวคอนเฟิร์มครับ ไอ้ใหญ่มันโดนแทง คนร้ายก็คือคนเดียวกับที่เคยปล้นรถทัวร์เมื่อตอนมันมาพระลาน” “ฮ่าๆๆ สะใจเว้ย สะใจจริงๆ” “แต่เสียดายนะครับที่มันยังไม่ตาย” “คนอย่างมันจะต...

นิดาแม่ของพิทยาธรมาถึงโรงพยาบาลในเช้านี้ มัทนีเฝ้าไข้เขาอยู่รีบแนะนำตัวว่าเป็นเพื่อน พอดีเห็นหมวดไม่มีใครเฝ้าก็เลยอาสา “ขอบใจมากนะจ๊ะ แล้วหมอว่ายังไงบ้าง” “ตอนนี้ปลอดภัยแล้วค่ะ แต่ยังไม่ฟื้น หมอบอกให้รออีกสองสามวัน” นิดาพยักหน้ารับรู้แล้วเดินมาข้างเตียง ลูบผมลูกชาย “แม่มาแล้วนะลูก ตื่นขึ้นมาคุยกับแม...

ขณะนั่งรถมาด้วยกัน อรไทเป็นฝ่ายชวนใหญ่คุยด้วยความลังเลเหมือนอยากจะบอกเรื่องที่เพิ่งได้ยินพวกกำนันฉลองโชคคุยกับผู้การอเนกและลูกน้องมาก่อนหน้านี้ “สารวัตรคะ ถ้าเราพบเห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องแล้วเรานิ่งเฉย เราจะยังเป็นคนดีอยู่หรือเปล่าคะ” “นี่เป็นคำถามที่ผมไม่คาดคิดจริงๆ ปกติไม่ค่อยมีใครถามคำถามแบบนี้เวลาค...