ตอนที่ 15
“คุณนาบุญประสบความสำเร็จตั้งแต่ยังหนุ่มแน่น น่านับถือ”
“คุณทักคงเล่าให้คุณลีฟังแล้วว่าผมสนใจร่วมธุรกิจกับคุณลี ตัวอย่างที่คุณทักส่งให้ดูไม่ทราบว่าคุณลีพอใจไหมครับ”
“สินค้ามันต้องผ่านการตรวจสอบอย่างละเอียดก่อน ว่าคุณภาพผ่านหรือเปล่า เดี๋ยวพองานเลี้ยงเลิกให้ส่งสินค้าไปที่ห้องผมก็แล้วกัน”
“ได้ครับ ไม่มีปัญหา”
“เห็นไหมคะว่าแฟนทักพูดง่าย รับรองว่าถ้าได้ร่วมงานกันคุณลีจะไม่มีคำว่าผิดหวัง”
“ผมมันเป็นพ่อค้า ใครตรงไปตรงมาก็รวยไปด้วยกัน แต่ถ้าใครคิดตุกติก ก็ไม่เคยตายดี”
มิสเตอร์ลีไม่พูดเปล่า แต่ประชิดตัวใช้ปืนจี้ท้องนาบุญเพื่อข่มขวัญ...นาบุญหักข้อมือมิสเตอร์ลีอย่างมีทักษะแย่งปืนมาได้อย่างง่ายดาย ทักษิณารู้เห็นถึงกับหน้าเสีย
“ผมชอบค้าขายด้วยใจ ไม่ใช่ด้วยกระสุน เพราะกระสุนมันแพง”
มิสเตอร์ลีหัวเราะอารมณ์ดี กลบเกลื่อนด้วยการตบบ่านาบุญอย่างชอบใจ “สมแล้วที่ทักษิณาชมแล้ว ชมอีกว่าคุณไม่ธรรมดา”
จังหวะที่มิสเตอร์ลีกับทักษิณาหันไปเลือกเครื่องดื่มจากเด็กเสิร์ฟ นาบุญมองหาไผทแล้วทำทีเดินมาหยิบแก้วเครื่องดื่มแต่แอบกระซิบบอกเพื่อนรักว่า
“มันชื่อมิสเตอร์ลี ฉันมั่นใจว่าต้องเป็นมันที่ซื้อตัวลักษณ์ไปแน่ๆ เพราะมันคือคนเดียวกับคนที่แกกำลังควานหาตัวมันอยู่”
“มิสเตอร์ลี ที่แท้ก็คือมัน ฉันก็หลงทางไปคิดว่ามันเป็นมาเฟียคุมบ่อน งั้นก็ยังให้สารวัตรลงมือจับมันคืนนี้ไม่ได้ เราต้องสืบให้รู้ว่าลักษณ์มาด้วยหรือเปล่า”
“ฉันจะลองดู” ขาดคำของนาบุญ...ไผทสะกิดบอกเพื่อนให้ดูใครบางคนที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมปารเมศ
นาบุญตกใจมากไม่คิดว่ารัตตวัลย์จะมางานนี้ด้วย เกรงเธอจะเป็นอันตราย ถามไผทด้วยสีหน้าบูดบึ้ง ไม่พอใจว่าใครบอกให้เธอมา
“เฮ้ย! อย่ามาเสียงเข้มใส่...ฉันไม่รู้นะเว้ย”
ooooooo
ปารเมศพารัตตวัลย์มาพบมิสเตอร์ลีเพื่อจะขายเธอให้เขา แต่แสร้งจัดฉากว่าติดต่อธุรกิจกันตามปกติ รัตตวัลย์หลงเชื่อเพราะคิดว่าอาจจะได้ข้อมูลเพิ่มเรื่องพิลาสลักษณ์จึงยอมมา
สองคนกำลังเดินตรงไปหา ความสวยสง่าของรัตตวัลย์ทำให้มิสเตอร์ลีมองไม่วางตา ทักษิณาแอบกระซิบเบาๆว่า
“นี่ไงคะ สินค้าพรีเมียมที่ทักอยากนำเสนอ”
“แต่นั่นมันเมียนายปารเมศ...”
“คุณเมศบอกทักว่าเขาหย่ากันแล้วค่ะ แต่ไม่ได้บอกใคร”
“ฉันจ่ายให้สามเท่าจากราคาที่เธอเสนอ”
ทักษิณาดีใจมาก แต่เก็บอาการเมื่อปารเมศกับรัตตวัลย์เดินมาถึง
“ขอโทษที่มาช้านะครับ วัลย์จ๊ะ มิสเตอร์ลีคนที่ผมเล่าให้ฟัง”










